DIUNA OSTROWSKI (ur. 1997, Poznań)

Zajmuje się malarstwem, filmem i fotografią.

Studiowała na Wydziale Rysunku i Malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, w Pracowni Rysunku Jarosława Kozłowskiego i w Pracowni Malarstwa Andrzeja Zdanowicza. Po obronie pracy dyplomowej z malarstwa pozostała na UAP w charakterze asystentki w Pracowni Rysunku.

W swojej twórczości artystycznej opiera się na abstrakcyjnym, surrealistycznym dostrzeganiu światła i cienia, odnajdywaniu połączeń kolorystycznych, określających w sposób syntetyczny płaszczyzny i przestrzenie. W swoich obrazach porusza tematykę snów, czwartego wymiaru, dźwięków i zachowań osobowościowych.

IZABELLA GUSTOWSKA (ur. 1948, Poznań)

Artystka intermedialna - realizuje prace w obszarze różnych mediów (obiekty malarskie, grafika, fotografia, instalacje, video, video performance, film), profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. W Katedrze Intermediów prowadzi Pracownię Działań Filmowych i Performatywnych, a w Collegium Da Vinci Pracownię Rysunku na kierunku Grafika.

W latach 1967-1972 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplom otrzymała w pracowni Tadeusza Jackowskiego.

Na przełomie lat 1970-1978 była członkinią grupy poznańskich artystów odNOWA. W latach 1979-1992 prowadziła poznańską Galerię ON.
W 1987 roku reprezentowała Polskę na Biennale w São Paulo. Jest laureatką licznych prestiżowych międzynarodowych biennale i triennale grafiki (Kraków, Bradford, Lublana, New Delhi, Fredrikstad) oraz konkursów w dziedzinie rysunku, malarstwa, grafiki i tkaniny.
Była stypendystką prof. Emilio Vedovy w Wenecji, dwukrotnie Funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej, University of Alberta w Edmonton w Kanadzie, Fundacji San Zanobi we Włoszech, Central Saint Martin's College of Art w Londynie oraz kilkakrotnie Ministerstwa Kultury i Sztuki.
W 1999 roku otrzymała Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania.

Prace artystki znajdują się w znaczących muzeach w kraju i za granicą m.in.: kolekcja prac w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Narodowym w Poznaniu, prace graficzne w MOMA w Nowym Jorku, obiekty z lat 90. w prywatnej kolekcji Grażyny Kulczyk, skoncentrowanej na sztuce Środkowo-Wschodniej Europy w Muzeum Susch w Szwajcarii.

ALEKSANDER ROSZKOWSKI (ur. 1961, Warszawa)

Wybitny przedstawiciel sztuki abstrakcyjnej.

W 1985 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod okiem dwóch uznanych pedagogów, Jacka Sienickiego i Zbigniewa Gostomskiego, których odmienne podejścia do sztuki inspirowały go do poszukiwania własnej artystycznej tożsamości.

Jest artystą wszechstronnym. Początkowo tworzył instalacje, porzucił jednak to medium, by wkrótce całkowicie zwrócić się ku malarstwu sztalugowemu. Debiutował serią wielkoformatowych obrazów figuratywnych, które były ówcześnie prezentowane na najważniejszych ekspozycjach krajowych oraz wystawiane w Nowym Jorku i Berlinie, gdzie zwróciły uwagę tamtejszej krytyki.

Kolejnym etapem twórczości stały się prace pejzażowe, które pod koniec lat 80. zapowiadały przyszłą inklinację artysty ku abstrakcji o bogatej fakturze i linearnej strukturze.
Jego malarstwo wyróżnia się unikalnym podejściem do formy i ekspresji, gdzie tekstura oraz linia odgrywają kluczową rolę w budowaniu narracji wizualnej.
Prace abstrakcyjne tworzone są poprzez nawarstwianie farby w finezyjnych układach, która nakładana jest własnoręcznie spreparowanymi narzędziami. Pozwala to budować artyście struktury, zbliżające się do trójwymiarowych rzeźbiarskich faktur.
Najnowsze realizacje to eksperymenty z regularnie skomponowanym motywem oraz z czystymi barwami.

EWA KURYLUK (ur. 1946, Kraków)

Historyk sztuki, malarka, rysowniczka, autorka instalacji plastycznych, eseistka, pisarka. Współzałożycielka grupy artystycznej „Śmietanka” oraz inicjatorka ruchu „O poprawę”.

Studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w latach 1970-1973 historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1981 roku przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie rok później współtworzyła kwartalnik „Zeszyty Literackie”.

Już na początku lat 80. artystka zaczęła tworzyć najbardziej charakterystyczne dla siebie dzieła – rysunki wykonywane kolorowymi kredkami na tkaninie (jedwabiu, bawełnie, płótnie), które powstają do dziś. Odwołują się one do ikonografii chusty św. Weroniki, materiały przywodzą na myśl woale, całuny, czy wręcz ludzką skórę. Przedstawiają najczęściej nagie kobiety i mężczyzn, są bardzo intymne, często autobiograficzne.
Od kilku lat artystka wplata również w swoje rysunki fragmenty tekstów, często pochodzących z jej prozy, podkreślając tym samym jedność wszystkich podejmowanych przez siebie projektów: naukowych, pisarskich i plastycznych.

Istotne miejsce w twórczości artystki zajmują grafiki. Charakteryzuje je duża dbałość o szczegół. Wśród tematów pojawiają się autoportret i wątki autobiograficzne, motywy biblijne i cyrkowe, para kochanków, portrety oraz pejzaże. Większość grafik powstała podczas studiów malarskich w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1964–1970).

W 2012 roku artystka została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2024 roku otrzymała doktorat honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

ZDZISŁAW NITKA (ur. 1962, Oborniki Śląskie)

Jest malarzem neoekspresjonistą, rysownikiem, zajmuje się również drzeworytem, książką artystyczną oraz happeningiem.
W 1997 roku wraz z żoną – Yolantą Nikt założył prywatne Muzeum Ekspresjonistów w Obornikach Śląskich.

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, gdzie obecnie wykłada. W 1987 obronił dyplom z malarstwa w pracowni prof. Józefa Hałasa.

W latach 80. korespondował z Georgiem Baselitzem, wybitnym artystą niemieckim, który zadedykował mu pracę na papierze pt. Maler Nitka. W swoich pracach wyraźnie nawiązuje do dokonań wczesnego ekspresjonizmu niemieckiego, a także późniejszego ruchu Neue Wilde z lat 80. XX wieku. Odwołuje się do takich mistrzów jak Vincent van Gogh, Edward Munch, Ernst Ludwig Kirchner, Georg Baselitz, Sigmar Polke.

Jego twórczość jest surowa, budząca skojarzenia z tzw. sztuką prymitywną. Najistotniejszym jej elementem staje się czysty, żywy kolor, a także wyraźnie zarysowany, zdecydowany kontur.

Artysta był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą.

AGNIESZKA ENGELIEN (ur. 1975, Poznań)

Jest absolwentką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2012 roku ukończyła London School of Photography, a następnie Shillington College w Londynie (szkoła grafiki komputerowej i designu).

To właśnie życie w Londynie ukształtowało jej zainteresowanie fotografią artystyczną.
Artystka łączyła fotografię z innymi formami wyrazu.

W 2008 roku, w Londynie, podczas kryzysu finansowego, zorganizowała kilka wystaw pod tytułem “Zew natury”.
Prezentowana na aukcji praca pochodzi właśnie z tego okresu i ukazuje jej wizję bankiera jako wilka.
Jest to metaforyczna forma spojrzenia na finansowy krach. W oczach artystki wilk stał się symbolem chciwości, przebiegłości i utajonej agresji, bowiem w przypowieściach i baśniach wilk utożsamia zło. Tu, egzemplifikuje zło, które zagościło w świecie finansów i spowodowało kryzys.

Aktualna działalność artystki skupia się na sesjach modowych, biznesowych i portretowych w studio fotograficznym w Poznaniu.

HENRYK CZEŚNIK (ur. 1951, Sopot)

Polski malarz, rysownik, scenograf, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Jeden z ważniejszych twórców sztuki w Polsce.

Od roku 1972 studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom z malarstwa i grafiki uzyskał w 1977 roku w Pracowni Malarstwa prof. Kazimierza Ostrowskiego. Od 1979 roku pracuje jako pedagog na macierzystej uczelni, a od 2003 roku na stanowisku profesora zwyczajnego.
W latach 2007–2010 był członkiem Komisji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ds. oceny szkół artystycznych.

W swojej twórczości łączy elementy groteski, emocjonalności i ekspresji. Częstym motywem jest zdeformowana sylwetka ludzka. Przedstawiane wizerunki ludzi mają wkomponowane oczy, wycięte z ilustrowanych magazynów.
Prace artysty balansują na granicy jawy i snu, a postacie w nich przedstawione, choć czasem zniekształcone i surrealistyczne, emanują człowieczeństwem i emocjami, które są bliskie odbiorcy.

Artysta jest laureatem licznych znaczących nagród i odznaczeń, a także autorem kilkunastu esejów, m.in. o twórczości Jerzego Skolimowskiego.

Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeów Narodowych w Warszawie, Gdańsku, Szczecinie, Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, muzeów w Moskwie, Sofii, Dreźnie, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

JAN BERDYSZAK (1934 Zawory-2014 Poznań)

Wybitny rzeźbiarz, malarz, grafik, scenograf, autor instalacji, teoretyk sztuki, filozof, pedagog.

Jego pierwszymi nauczycielami byli Józef Berdyszak - ojciec, rzeźbiarz i prof. Jan Wroniecki - grafik, malarz.
Studia artystyczne odbył w latach 1952-1958 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, które ukończył dyplomem z zakresu rzeźby u prof. Bazylego Wójtowicza.
Prace powstałe w okresie studiów oraz współpraca z teatrami poznańskimi zapoczątkowały wszystkie charakterystyczne nurty twórczości artysty.

Realizacje artystyczne obejmują szeroki wachlarz dziedzin i technik. Analityczna postawa, naukowy charakter prac, konsekwentnie realizowana koncepcja, stanowią wyróżniki jego twórczości. Artysta zamyka swoje poszukiwania i realizacje w cykle, w obrębie których rozważa różne warianty danego zagadnienia. Podejmowane wątki niekiedy opracowuje na nowo i znajduje dla nich rozwinięcie w kolejnych seriach. Konstatacje artysty koncentrują się wokół zagadnień przestrzeni, określanej przez niego jako byt pierwszy, ale również gęstości, ciemności, pustki, przezroczystości i potencjalności.

Do najważniejszych cykli malarskich należą ,,Koła podwójne” (1967-1971), ,,Obszary koncentrujące” (1973—1980), „Passe par tout” (1990) oraz ,,Reszty reszt” (2006).

Artysta w dowód zasług dla kultury został wyróżniony m.in. Nagrodą im. Jana Cybisa (1978), Krzyżem Kawalerskim (1988) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008) oraz Doktoratem Honoris Causa Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie (1999).

Jego obrazy, rysunki, grafiki i rzeźby znajdują się w wielu znaczących kolekcjach w kraju i za granicą.

W 2025 roku Centre Georges Pompidou w Paryżu, w którym mieści się jedno z najsłynniejszych muzeów sztuki współczesnej na świecie, zakupiło pracę Jana Berdyszaka do swoich imponujących zbiorów.
Tym samym artysta dołączył do grona innych wybitnych polskich twórców, których prace znajdują się w paryskiej kolekcji, takich jak Wojciech Fangor, Henryk Stażewski, Katarzyna Kobro, Władysław Strzemiński oraz Józef Hałas.

JACEK YERKA (ur. 1952, Toruń)

Malarz surrealista, projektant plakatów oraz ilustrator. Jeden z najbardziej znanych i cenionych współczesnych artystów z kręgu realizmu magicznego.

W 1976 roku ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W pierwszych latach po studiach projektował plakaty pokazywane m.in. na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach, biennale w Lahti oraz w Warszawie. Od 1980 roku poświęcił się malarstwu. Tworzy surrealistyczne kompozycje i baśniowe pejzaże, bazując na precyzyjnej, wzorowanej na dawnych mistrzach technice obrazowania (Jan van Eyck, Hieronymus Bosch) oraz na własnej, nieznającej granic wyobraźni.

DOM AUKCYJNY AGRA-ART

Jeden z najstarszych domów aukcyjnych w Polsce, założony w 1982 roku.
Specjalizuje się w sprzedaży sztuki dawnej i współczesnej, szczególnie malarstwa. Mieści się w Warszawie, przy ul. Wilczej.

Agra-Art jest wyłącznym reprezentantem malarza Jacka Yerki oraz wydawcą albumu z twórczością artysty.
Organizuje również okolicznościowe wystawy monograficzne. Szczególnym zainteresowaniem cieszyły się pokazy malarstwa Zdzisława Beksińskiego (2021 r.), Jacka Yerki (2022 r.) oraz Jerzego Dudy-Gracza (2023 r.).

MARIUSZ KRUK (ur. 1952, Poznań)

Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, tworzy obiekty i instalacje. Jest także autorem krótkich form poetyckich, bajek i opowieści.

W latach 1978-1982 studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplom uzyskał w 1982 roku. Rok później założył grupę Koło Klipsa, która działała do roku 1987. Od czasu opuszczenia grupy pracuje indywidualnie.

Prace artysty znajdują się w zbiorach i kolekcjach państwowych oraz prywatnych m.in.: w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Museum van Hedendaagse Kunst, Gandawa, w Belgii, Fond National d'art Contemporain, Lyon we Francji, Kunsthalle Bremen, w Niemczech, Museum Würth, Künzelsau w Niemczech, w kolekcji Fundacji VOX-Artis, kolekcji Kulczyk Foundation, kolekcji Banku PKO,

MARTYNA CZECH (ur. 1990, Tarnów)

Malarka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w pracowni prof. Andrzeja Tobisa. Jeszcze jako studentka otrzymała główną nagrodę na 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień.

Czerpiąc z dziedzictwa Nowego Ekspresjonizmu, wypracowała charakterystyczną dla siebie technikę malarską, która idealnie współgra z poruszanymi przez nią tematami.
Obrazy stają się przestrzenią do przepracowania relacji między artystką a innymi. Interesują ją intensywne uczucia: miłość, nienawiść, zemsta, upokorzenie, uległość, opór i ból, a także śmierć. Przedstawiane przez nią postaci nie przyjmują niejednoznacznych ról i postaw moralnych, zaciemniając interpretację powyższych kategorii i dokonując ocen etycznych.
Choć w jej obrazach dominuje analiza toksycznych relacji międzyludzkich, nie bez znaczenia pozostają także zwierzęta - jako towarzysze niedoli, świadkowie masakr i zwiastuny apokalipsy.

Prace artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Sztuki Polskiej ING, Kolekcji Sztuki PKO Banku Polskiego, Galerii Bielska BWA, Bielsko – Biała, Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, kolekcji MBanku „M jak malarstwo” oraz w kolekcjach prywatnych.

JÓZEF WILKOŃ (ur. 1930, Bogucice k. Wieliczki)

Ilustrator, malarz, rzeźbiarz, twórca plakatów i scenografii teatralnych.
Artysta o międzynarodowej sławie, był wielokrotnie nagradzany w Polsce i poza jej
granicami.

Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (Wydział Malarstwa, dyplom w 1955 roku) i Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (dyplom w roku 1954).

Inspiracją dla jego prac jest przyroda, a przede wszystkim zwierzęta, które od lat 80. uczynił głównymi bohaterami swoich opowieści. Od lat 90. tworzy ponadto „przestrzenne ilustracje”, czyli zwierzyńce z drewnianych bali i blachy.
Zilustrował blisko dwieście książek dla dzieci i dorosłych wydanych w Polsce, kilkadziesiąt wydanych za granicą oraz sam napisał teksty kilkunastu książek dla dzieci.

W grudniu 2009 roku powstała Fundacja „Arka” im. Józefa Wilkonia, której celem jest „ochrona i promocja dorobku artystycznego Józefa Wilkonia i ogólnych wartości związanych ze sztukami pięknymi, a w szczególności ilustratorstwem i sztuką edytorską”.

Jego dzieła znajdują się w zbiorach galerii, muzeów i kolekcjonerów na całym świecie.

NORIAKI

Maluje murale i obrazy, projektuje. Dzieli czas między rodzinny Poznań a Londyn.

Nie ujawnia swojej twarzy ani nie zdradza za wiele o sobie, pozwalając być utożsamianym jedynie ze swoim sztandarowym, wizualnym przedstawieniem.

Najbardziej znany jest jako twórca postaci Watchera, którego nazywa „niezależnym obserwatorem miejskim”.
To jednooki stworek, którego zobaczyć można na ulicach całego świata, m.in.: Poznania, Londynu, Berlina czy Stambułu.
Artysta zyskał ogromną popularność i zaskarbił sobie sympatię poznaniaków, a postać Watchera, nazywana przez nich „Panem Peryskopem”, stała się jednym z symboli miasta.

Brytyjski dziennik „The Guardian” jego uliczną sztukę wymienił obok 10 najważniejszych atrakcji Poznania, a samego artystę uznał za jednego z najlepszych twórców street artu na świecie.

Artysta obecnie tworzy głównie na płótnie i papierze, łącząc różne techniki – od sprayu i markerów po akryl. Używa szablonów, a także stosuje wydzieranki.

Jego obrazy znajdują się w wielu polskich i światowych kolekcjach prywatnych.

DOROTA SZUKAŁA (ur. 1959, Poznań)

Specjalizuje się w rysunku.

W 1987 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Pracownie kierunkowe – Pracownia Rysunku – u prof. Bogdana Wegnera, gdzie uzyskała dyplom oraz Pracownia Tkaniny Artystycznej u prof. Magdaleny Abakanowicz.
W 1989 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki.

Prace artystki znajdują się w wielu kolekcjach w Polsce i na świecie.

Profesor Andrzej Leśnik o twórczości artystki.

Z szarości, przeciw nicości powstają postacie. Delikatność, z jaką węgiel sam kruchy, dotyka płaszczyzn, już na początku wręcz unicestwia jakby fizyczność tych rysunków, formę, akt samego rysowania. Równocześnie doświadczamy bogactwa materii między czernią a bielą, jaką tworzy węgiel w zetknięciu ze strukturą papieru. Często linia rozsypuje się czarną plamą, innym razem znika pochłonięta nagle pojawiającym się światłem, rozjaśniającym cały rysunek.
Między światłem i cieniem trwa spór o istnienie formy, którą ocala wrażliwość i wyobraźnie autorki. Tak istnienie wobec czasu, z jego przemijalnością, może ocalić tylko nasza wola i pamięć. Pokora, skromność i wrażliwość, z jaką artystka dotyka tajemnicy istnienia jest dla nas chyba tutaj jedyną możliwością jej odczucia. Trzeba się tylko otworzyć odważając się na szczerość przede wszystkim wobec siebie, z odwagą, z jaką zrobiła to Dorota.

JOANNA IMIELSKA (ur. 1962, Bydgoszcz)

Artystka wizualna, profesor. Prowadzi pracownię rysunku na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.

W latach 1983–1988 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni rysunku profesor Izabelli Gustowskiej.

Realizuje prace w obszarze malarstwa, rysunku, obiektu, sięga po techniki kolażu, prolażu, rolażu, warstważu, chiasmażu, które opisał Jiří Kolář w swojej książce „Słownik metod. Skrzydlaty osioł”.
Do ważniejszych tematów jej twórczości należy refleksja o naturze czasu, obejmująca sfery cykliczności, archetypiczności, archeologii, genealogii, ekologii i medytacji.

Prezentowała swoje prace na 70 wystawach indywidualnych i 148 zbiorowych w Polsce, Czechach, Niemczech, Belgii, Holandii, Francji, Hiszpanii, Serbii i Stanach Zjednoczonych.
Odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

ERTẺ (1892 Petersburg-1990 Paryż)

Pod tajemniczym pseudonimem Erté, kryje się tworzący w stylu art déco francuski artysta rosyjskiego pochodzenia – Romain de Tirtoff. Pseudonim zaczerpnął z francuskiego brzmienia swoich inicjałów.
Artysta czynny był na wielu polach twórczości, z których głównymi była grafika oraz projektowanie. Początki jego działalności artystycznej datuje się na rok 1911, kiedy to przeniósł się z Sankt Petersburga do Paryża. We Francji rozpoczął współpracę z wpływowym kreatorem mody, Paulem Poiretem. Kolejnym krokiem w jego karierze było podpisanie kontraktu z magazynem modowym Harper’s Bazaar, dla którego wykonał 240 projektów okładek, utrzymanych w stylistyce art déco, znacznie przyczyniając się do jej popularyzacji. Jego projekty przepełnione są bogactwem form i ponadczasową elegancją.

Artysta jest postacią znaną również w świecie filmu i teatru. Projektował scenografie i kostiumy dla najlepszych scen francuskich i amerykańskich, ubierając największe gwiazdy dwudziestolecia międzywojennego.
Na fali odrodzenia stylu art déco w latach 60., za namową marszanda Erica Estoricka zajął się tworzeniem limitowanych sitodruków, w których można odnaleźć wpływy jego wcześniejszych projektów scenograficznych i kostiumowych. Technikę sitodruku artysta doprowadził do perfekcji.

GALERIA ART|YKWARIAT

Ideą galerii jest odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie na sztukę europejską, dotąd trudno osiągalną na polskim rynku.
Celem Artykwariatu jest szeroko pojęta promocja oraz sprzedaż malarstwa i sztuki użytkowej, pochodzących głównie z XIX i z początku XX wieku, między innymi z Francji, Niemiec, Niderlandów, Anglii, a także z Polski.

Popularyzowanie przez Artykwariat sztuki zachodnioeuropejskiej na gruncie polskim, można zaliczyć do działania pionierskiego, dotąd niespotykanego na wewnętrznym rynku.

ALEXANDER „SASCHA” ZVEREV (ur. 1997, Hamburg)

Niemiecki tenisista rosyjskiego pochodzenia. Złoty medalista igrzysk olimpijskich z Tokio w 2020 roku w grze pojedynczej, dwukrotny zwycięzca ATP Finals (2018 i 2021), triumfator Australian Open 2014 w grze pojedynczej chłopców, reprezentant w Pucharze Davisa.

W czerwcu 2024 roku zanotował finał wielkoszlemowy na kortach French Open, jednak w meczu mistrzowskim uległ Carlosowi Alcarazowi.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP w singlu był na 2. miejscu (13 czerwca 2022).

MAŁGORZATA SZYMANKIEWICZ (ur. 1980, Poznań)

Zajmuje się malarstwem i obiektem.

Absolwentka Wydziału Malarstwa oraz Wydziału Edukacji Artystycznej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.
W 2015 roku uzyskała stopień naukowy doktora na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Obecnie pracuje na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie. Współpracuje z BWA Warszawa oraz Galerie Wagner+Partner w Berlinie.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Laureatka głównej nagrody w konkursie PR 3 Polskiego Radia „Talenty Trójki”, wyróżniona na Biennale Malarstwa ,,Bielska Jesień” 2013 i 2007.

Prace artystki znajdują się m.in.: w kolekcjach Wielkopolskiego i Szczecińskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Galerii Bielskiej BWA, Banku Pekao Zamek Ujazdowski - Warszawa, Pizzuti Collection - Stany Zjednoczone oraz w prywatnych kolekcjach polskich i zagranicznych.

MARCIN BERDYSZAK (ur. 1964, Poznań)

Malarz, rzeźbiarz, twórca złożonych układów przedmiotowo-przestrzennych, czasami figuralnych. Zajmuje się instalacją, obiektem, malarstwem i rysunkiem. Twórca artystycznych interwencji w otoczenie pejzażowe, architektoniczne czy urbanistyczne.

Dyplom z malarstwa uzyskał w pracowni prof. Włodzimierza Dudkowiaka oraz z rzeźby w pracowni prof. Macieja Szańkowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w 1988 roku.
Od 1989 roku związany z Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu, a obecnie Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu, gdzie pełnił rozmaite funkcje akademickie, także rektora uczelni.

Jego sztuka oscyluje wokół problemu zacierania granic między naturalnym a sztucznym, między prawdą a iluzją. Bada granice kultury i natury oraz ich wzajemnych relacji.

Swoje prace prezentował na licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych m.in.: w Polsce, Niemczech, Finlandii, Austrii, Szwecji, Japonii, Szwajcarii, Meksyku, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych.
Prace artysty znajdują się w licznych kolekcjach w kraju i za granicą.

WOJTEK SIUDMAK (ur. 1942, Wieluń)

Artysta malarz i rzeźbiarz. Uważany za czołowego przedstawiciela realizmu fantastycznego, nurtu łączącego surrealistyczną wizję ze sztuką naturalistyczną.

Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1966 roku wyjechał do Paryża i rozpoczął studia w École des Beaux-Arts. Od prawie 50 lat mieszka i tworzy we Francji.

Jego sztuka urzeka renesansową wirtuozerią i perfekcją oraz wykraczającą poza horyzonty wyobraźnią. Fascynuje bogactwem intelektualnym. Świat artysty jest jedyny w swoim rodzaju, pełen osobistej symboliki, fantastycznych postaci i konstrukcji, opartych na dziwnych i nieoczekiwanych splotach myślowych. Rządzi w nim jego dewiza: „Tylko marzenia mogą pokonać bariery nie do pokonania”.

Jego prace są rozpowszechniane na całym świecie i wykorzystywane jako plakaty muzyczne, teatralne i filmowe. Stały się symbolami graficznymi prestiżowych wydarzeń, takich jak festiwale filmowe w Cannes, Montrealu czy Paryżu.
Obrazy artysty znajdują się na okładkach płyt i książek oraz w największych kolekcjach science fiction na świecie.

TOMASZ GÓRNICKI (ur. 1986, Warszawa)

Jest jednym z najbardziej uzdolnionych rzeźbiarzy młodego pokolenia, który za pomocą swojej sztuki krytycznie przygląda się otaczającej go rzeczywistości.

Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Janusza Antoniego Pastwy.

W swojej twórczości płynnie łączy warsztatową perfekcję oraz klasyczne inspiracje. Nierzadko podejmuje odważny dialog ze sztuką sakralną oraz malarstwem wielkich mistrzów. Sięga zarówno po monumentalną skalę, jak i tworzy małe, intymne formy, inspirowane codziennymi sytuacjami.

Jego twórczość charakteryzują liczne odwołania do sfery emocjonalnej. Niezależnie od techniki w jakiej aktualnie tworzy - w kamieniu, stali, betonie czy w brązie – artysta wykuwa różne stany ducha człowieka, będące także odzwierciedleniem jego własnej, bieżącej kondycji.
Artystę inspirują i absorbują pojęcia takie jak samotność, wyobcowanie czy poczucie straty.

NORBERT PIWOWARCZYK (ur. 1975, Warszawa)

Fotograf, historyk sztuki oraz dziennikarz. Wykonuje zdjęcia architektury, reklamowe, produktowe, reprodukcje dzieł sztuki dla artystów oraz instytucji. Specjalizuje się w fotografii biżuterii.

SYLWESTER AMBROZIAK (ur. 1964, Łowicz)

Zajmuje się rzeźbą, rysunkiem, a także instalacją oraz eksperymentalnym filmem animowanym.

Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego w 1989 roku.
Był wielokrotnym stypendystą Fundacji Notoro i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Fundacji Kultury oraz Kulczyk Foundation. Trzykrotnie nominowany do nagrody „Paszporty Polityki” w 1994, 1999 i 2008 roku.

Artysta swój styl opiera na ekspresjonistycznych środkach wyrazu: uproszczeniu i zbrutalizowaniu kształtów, przerysowaniu proporcji oraz kontrastowej polichromii. Na wyraz jego rzeźb wywarła wpływ sztuka prymitywna, archaiczna i ludowa, w tym charakterystyczne cechy formalne figur i masek afrykańskich.

Figura lalki służy mu do konfrontacji nieskrępowanej dziecięcej wyobraźni z nieustannym zmaganiem z brutalną rzeczywistością. Groteskowo zdeformowane, przeskalowane i nieoszlifowane postacie są niemalże prowokacyjnie brzydkie. Nazywane przez artystę „Minotaurami” i „Laleczkami” – humanoidalne istoty o anonimowych twarzach – jednocześnie dają świadectwo i rzucają wyzwanie naszej współczesności.

JAROSŁAW BOGUCKI (ur. 1976, Poznań)

Artysta rzeźbiarz.

W 2002 roku ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, w pracowni rzeźby prof. Józefa Petruka.
Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 2011 roku. Prowadzi Pracownię Obrazowania Przestrzennego na Wydziale Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.

W swojej twórczości głównie zajmuje się studium postaci ludzkiej. Często ogranicza się tylko do fragmentu ciała, kadruje je tak, aby wyłuskać jedynie to, co jest dla niego najistotniejsze, to, co mówi najwięcej o człowieku – gest, mimikę, ruch. Stopniowo odchodzi od rzeźby figuratywnej, skupiając się już tylko na samej sylwecie człowieka. Przeistacza ją i deformuje, nie pozbawiając jej jednak cech ludzkich. Tworzy syntezę postaci w konkretnych sytuacjach, koncentrując się na ruchu lub jego braku.
Postać, do tej pory tak bardzo istotna w jego twórczości, sukcesywnie staje się tłem do dalszych poszukiwań.

TOMASZ SĘTOWSKI (ur. 1961, Częstochowa)

Plastyk, malarz, surrealista. Reprezentuje nurt tzw. realizmu magicznego.

Ukończył studia na kierunku artystycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, jednak sam twierdzi, że studia dały mu tylko teoretyczne przygotowanie i jest malarskim samoukiem.

Przedmiotem jego twórczości jest malarstwo w technice olejnej i akrylowej oraz grafika, gdzie posługuje się technikami akwaforty i miękkiego werniksu. Opracował również własną technikę gwaszu.
Artysta buduje swe kompozycje zazwyczaj strefowo, umieszczając w nich postaci w fantastycznych, kolorowych strojach.
Ponadto jest autorem projektów wielu rzeźb. Jego prace są odzwierciedleniem niezwykle bogatej wyobraźni, kreującej świat przeciwstawnych emocji i skojarzeń.

Obrazy artysty gościły wielokrotnie na okładkach pism, wydawnictw książkowych oraz muzycznych. W roku 2013 otrzymał medal „Gloria Artis” - najwyższe odznaczenie za wybitne zasługi w dziedzinie kultury.

Jego prace znajdują się w licznych znaczących kolekcjach prywatnych i muzealnych m.in. w Muzeum Sztuki Fantastycznej w Szwajcarii, Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku oraz Muzeum w Abu Dabi.

MAREK DZIENKIEWICZ (ur. 1951, Warszawa)

Zajmuje się abstrakcją geometryczną.

W latach 1969-1974 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w pracowni Tadeusza Dominika. Od 1971 roku studiował także w pracowni Klasycznych Technik Tkackich, kierowanej wówczas przez Mieczysława Szymańskiego. Później wykonał w tej pracowni aneks do dyplomu pod kierunkiem Zbigniewa Gostomskiego.
W latach 1975-2021 prowadził pracownie na kilku wydziałach warszawskiej Akademii.

Jego malarstwo to abstrakcja figur i form. Swoje prace komponuje z modułów wywodzących się z figur geometrycznych. W latach 80. przeszedł od malarstwa i tkaniny do obiektu i rzeźby.
Jest mistrzem kombinacji form i kolorów w tworzeniu wyrafinowanego nastroju. Słynie z bezkompromisowego poprawiania i udoskonalania swoich niepowtarzalnych i skomplikowanych kompozycji.

Artysta w tekście „Moja droga artystyczna” napisał:

Inspirowały mnie takie nurty jak op-art, minimal art, zawsze ciągnęło mnie do geometrii. Początkowo kompozycje były oszczędne, ale nie ascetyczne. Uwierzyłem, że abstrakcja nie musi wyrzekać się koloru. Miałem też szczęście, że w moich poszukiwaniach nigdy nie straciłem kontaktu i odniesień do tradycji. Trzymanie się ciągłości sztuki to drugi ważny powód mojej pracy, jeżeli wynalazek, to odnoszący się do podobnych dzieł poprzedników.

W roku 2023 artysta otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Jego prace znajdują się m.in.: w Muzeum Narodowym w Warszawie, kolekcjach Zachęty Narodowej Galerii Sztuki oraz Galerii Studio w Warszawie, w galeriach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

ANDRZEJ NOWACKI (ur. 1953, Rabka)

Malarz, przedstawiciel abstrakcji geometrycznej i op-artu.

Wczesną młodość spędził w Krakowie, gdzie m.in. uczestniczył w realizacji projektów wnętrz i pracach konserwatorskich. W 1977 roku wyjechał z Polski. Studiował skandynawistykę na uniwersytecie w Göteborgu, germanistykę i historię sztuki na uniwersytecie w Innsbrucku.

Od połowy lat 80. artysta tworzy reliefy i pastele w tradycji abstrakcji geometrycznej.
Stylistyka jego wczesnych prac jest ściśle powiązana z twórczością Henryka Stażewskiego, Josefa Albersa, Wassilego Kandinsky'ego, a także pionierów awangardy rosyjskiej, takich jak Kazimierz Malewicz, Władimir Tatlin, Lubow Popowa. Charakterystyczną cechą tych kompozycji jest dynamiczny układ form i pełna napięcia relacja barw o mocnym wydźwięku emocjonalnym. Wybór elementów geometrycznych sprowadza się do kilku figur, podstawową formą zaś jest kwadrat.

Oprócz trójwymiarowych reliefów artysta tworzy również liczne prace na papierze, zazwyczaj powstające jako serie. Rysunki te cechuje duża spontaniczność w wykonaniu i ekspresyjność, zbliżające je do stylistyki malarstwa informel. Zachowują one jednak zawsze zarysy form geometrycznych.

Jego prace były wystawiane w Polsce, Niemczech, Szwecji, Finlandii, Austrii, Czechach, Słowacji, Niderlandach, Japonii i Stanach Zjednoczonych.

TADEUSZ SOBKOWIAK (ur. 1955, Poznań)

Malarz, muzyk, myśliciel. Podróżnik w czasoprzestrzeni osobistej. Malarz świateł i cieni, lasów i łąk, plaż i nieba, istot dziwnych i straszliwych zarazem, liści i gałęzi, tajemnych okrętów i lądów nieodkrytych. Poszukiwacz tajemnicy życia i śmierci, zagubionych mitów i legend wszelakich.

Studiował pedagogikę kulturalno-oświatową na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W 1986 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jana Świtki.

Artysta, niezależnie od panujących trendów, pozostaje wierny swoim inspiracjom, związanym z archeologią, astronomią, literaturą science-fiction i światem natury.
Odbył liczne podróże poznawcze i artystyczne po różnych zakątkach świata.

Swoje prace i instalacje realizuje i pokazuje na wielu wystawach w kraju i za granicą.

WIESŁAW KORONOWSKI (ur. 1965, Rypin)

Artysta rzeźbiarz, wykładowca na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, kierownik III Pracowni Rzeźby i Otoczenia – STUDYJNA.

W 1990 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Rzeźby. Dyplom otrzymał w pracowni prof. Józefa Kopczyńskiego.

W 2007 roku powołał do życia Brygady Pigmaliona – organizację zrzeszającą miłośników rzeźby – i stał się ich samozwańczym przywódcą.
Jest inicjatorem ogólnopolskiego Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej im. Józefa Kopczyńskiego.

Artysta o swojej twórczości:

Przede wszystkim interesuje mnie rzeźba figuratywna i próba zainteresowania szerokiej publiczności problemami różnych aspektów pracy nad taką formą rzeźby. Stąd też próbuję łączyć figurację z elementami performance’u czy teatru ulicznego.

W jego dorobku znajdują się medale, tablice, statuetki oraz liczne realizacje pomnikowe, w tym cztery na terenie Poznania.

GRIGOR DIMITROV (ur. 1991, Chaskowo)

Bułgarski tenisista. Występuje na światowych kortach od 2008 roku, klasyfikowany w rankingu ATP na 3. miejscu w grze pojedynczej (2017) i na 66. miejscu w grze podwójnej (2013), półfinalista wielkoszlemowych US Open 2014, Australian Open 2017 i US Open 2019 w grze pojedynczej, zwycięzca ATP Finals 2017.

Reprezentant Bułgarii w Pucharze Davisa, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich (Londyn 2012, Rio de Janeiro 2016), zdobywca Pucharu Lavera 2018 wraz z Drużyną Europejską.

Jest najbardziej utytułowanym tenisistą w historii Bułgarii. W 2014 i 2017 roku nagrodzony tytułem Bułgarskiego Sportowca Roku.

KRZYSZTOF RYFA (ur. 1959, Jelenia Góra)

Malarz, pedagog, kurator wystaw, animator kultury, organizator i uczestnik plenerów artystycznych. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem.

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków (okręg poznański).

W 2018 roku, z okazji rocznicy 100-lecia odzyskania niepodległości zorganizował międzynarodowe sympozjum malarsko-rzeźbiarskie, obejmujące pracę twórczą oraz prelekcje zaproszonych gości z artystycznych ośrodków uniwersyteckich. Sympozjum zwieńczone zostało wystawą pt. "Barwy Wolności".

Laureat licznych nagród i wyróżnień. Obrazy swoje prezentował na wielu wystawach w kraju i za granicą.

MAŁGORZATA KŁOS (ur. 1958, Poznań)

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby.
Uzyskała dyplom w 1982 roku, w zakresie grafiki, w pracowni prof. Z. Lutomskiego i gobelinu w pracowni Magdaleny Abakanowicz.

Artystka maluje głównie farbami olejnymi na płótnie, ale posługuje się również innymi technikami, używając farb i kredek wodnych oraz pasteli.

Swoje prace prezentowała na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych.

CEZARY OSTROWSKI (ur. 1962, Brzeg)

Muzyk, dziennikarz, kompozytor, artysta wizualny. Założyciel zespołu Bexa Lala, aktywista Creative Commons.

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu.
W 1985 roku obronił dwa dyplomy - z rysunku, w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego i dyplom z teorii sztuki, w pracowni prof. Alicji Kępińskiej.

Publikował na łamach gazet: „Max”, „Plastik”, „Machina”, „Nowy Nurt”, „Wprost”, „Lampa”. Ma za sobą wspólne projekty z takimi artystami jak: Marcin Świetlicki, Kora, Małgorzata Ostrowska, Piotr Bikont. Autor książek „Śmierć w Misiu” i „Las Wieloryb”.

Od roku 2006 do roku 2009 zajmował się profesjonalnym tworzeniem i modelowaniem świata wirtualnego w popularnej grze internetowej „Second Life” jako Cezary Fish.
W roku 2017 został zastępcą dyrektora Wydziału Kultury Urzędu Miasta Poznania.
W 2019 roku wydał ambient-jazzowy album „The Holly Gomon Crucade” wraz z dwójką poznańskich muzyków jazzowych, pianistą Krzysztofem Dysem i trębaczem Maciejem Fortuną.

SZYMON BRODZIAK (ur. 1979, Poznań)

Mistrz fotografii czarno-białej.

Najmłodszy artysta i pierwszy Polak, którego prace zostały wystawione w Muzeum Fotografii – Fundacji Helmuta Newtona w Berlinie. Kocha fotografować kobiety. Inspirują go miejsca, w których realizuje swoje monochromatyczne wizje. Ich interpretację pozostawia odbiorcy, mówiąc: „Jesteś tym, co widzisz”.

Wyróżniony nagrodą „Johnnie Walker Keep Walking Award” za ciągłe urzeczywistnianie swoich marzeń oraz pasję wyznaczania nowych ścieżek w poszukiwaniu piękna.
W 2019 roku zajął pierwsze miejsce wśród najlepszych twórców fotografii czarno-białej na świecie w prestiżowym konkursie One Eyeland.
Podczas Festiwalu Filmowego w Cannes, uznany za najlepszego na świecie fotografa czarno-białych kampanii reklamowych przez jury FashionTV Photographers Awards (2013).

PLAKATY to zestaw kilkunastu fotografii w formie plakatowej, z charakterystycznym białym marginesem oraz eleganckim logo BRODZIAK. Motywy z tej serii zostały starannie wyselekcjonowane ze względu na ich klasyczny i ponadczasowy charakter dekoracyjny.

EUGENIUSZ GERLACH (ur. 1941, Bieniawa k. Tarnopola)

W latach 1960-1966 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa i Grafiki, malarstwo sztalugowe i architektoniczne, w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego, natomiast grafikę warsztatową u prof. Mieczysława Wejmana. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1966 roku.
Od roku 1966 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Trzykrotnie otrzymał Stypendium Ministra Kultury i Sztuki.

Jego malarstwo stanowi fascynującą podróż przez różne nurty awangardowe.
W pierwszych latach artysta skłania się ku sztuce kolorystów i postimpresjonistów. Jego prace czerpią inspirację z europejskiej i polskiej awangardy z pierwszych dekad XX wieku, w tym z futuryzmu, kubizmu i malarstwa informel.
Stopniowo w jego dziełach pojawiają się figury ludzkie, zredukowane do sylwetek, pełne dynamiki, kontrastów i wyrazistych konturów.

Obrazy artysty znajdują się w wielu muzeach i instytucjach kultury, a także w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

MIKOŁAJ OBRYCKI (ur. 1977, Szczecin)

Malarz, grafik, twórca sztuki abstrakcyjnej i figuratywnej.

W latach 1997-2003 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Uzyskał dyplom z malarstwa w pracowni artystycznej prof. Jerzego Kałuckiego.
Swoje obrazy zaczął wystawiać na długo zanim rozpoczął naukę w Akademii. Pierwsza wystawa odbyła się w 1994 roku w jego rodzinnym mieście.

Obrazy artysty raz figuratywne, innym razem abstrakcyjne, zawsze jednak nieskrępowane i swobodne w traktowaniu malarskiego tematu, pozostawiają odbiorcy duży margines interpretacyjny.
Często operuje akordami monochromatycznych barw, by wydobyć kontrapunktowo właściwy postaci wyraz twarzy, znaczący gest czy spojrzenie. Bez realistycznej dosłowności, zbędnego opowiadania.
Interesuje go duchowość człowieka, istota jego osobowości.

PIOTR SZEMIŃSKI (ur. 1949, Warszawa)

Artysta malarz, wykładowca, doradca i ekspert dawnego malarstwa.

W latach 1968-1974 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Stefana Gierowskiego.

W 1974 roku wraz z innymi malarzami związanymi z pracownią Stefana Gierowskiego m.in.: Marianem Czaplą i Krzysztofem Wachowiakiem zainicjował działalność arcyważnej dla polskiego malarstwa współczesnego grupy Symplex S4, koncentrującej się na koloryzmie i unizmie, podążając tym samym za myślą artystyczną Władysława Strzemińskiego.
W przekonaniu Symplexu S4 zagrożenie dla istnienia malarstwa stwarzała ideologia komunistyczna, ale również aktywny konceptualizm, negujący wartości czysto malarskie i plastyczne.

W 1979 roku prace artysty były prezentowane na prestiżowych targach sztuki w Bazylei (Art Basel).
W 1982 roku artysta wyjechał na stałe do Francji i osiedlił się w Paryżu. Brał udział w dwóch wystawach indywidualnych. Dodatkowo, prowadził wykłady w ramach Ecole du Louvre oraz pełnił funkcję Chargé d’études w Dyrekcji Generalnej Muzeów Francji.

Ostatnie jego prace mają formę plików informatycznych, w których na barwnych podłożach, trójwymiarowe elementy współistnieją z cieniami (własnymi i rzuconymi) oraz elementami malowanymi.

ALLEN MACK (ur. 2001, Poznań)

Swój malarski warsztat rozwija zarówno w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, jak i na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

Obrazy artysty są odzwierciedleniem wnikliwej obserwacji rzeczywistości. Poruszają aktualne zagadnienia dotyczące kondycji współczesnego świata i społeczeństwa, wyróżniając się tym samym poczuciem humoru, ekspresją, fakturą i mięsistością malarską.

Jego twórczość New Reality wskazuje na obecne w świecie dualizmy: utopię i dystopię, przeszłość i przyszłość, człowieka i maszynę, organiczność i technologię.
Artysta nie stroni także od popkulturowych odniesień, tworząc postaci, które zawładnęły zbiorową wyobraźnią młodego pokolenia. Ich wizerunki umieszcza w nowych kontekstach zastanego porządku, tworząc swój własny fantastyczny świat.

PAWEŁ RUBASZEWSKI (ur. 1961, Warszawa)

Rzeźbiarz. W 1990 roku ukończył Wydział Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Pracuje w różnej skali - od małych form w brązie, po duże rzeźby plenerowe, ale zawsze w głównym kręgu jego zainteresowań pozostaje człowiek.
W swoich rzeźbach niezależnie od wielkości i materiału nawiązuje do tego, co jest w człowieku i w relacjach międzyludzkich trudne do nazwania, co zawiera się w kategoriach przeżyć, doznań lub doświadczeń. W jego twórczości znajdziemy ironię, smutek i humor, ale przede wszystkim wiele ciepła i życzliwości dla drugiego człowieka.

Artysta brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą.
Wiele jego prac znajduje się w zbiorach prywatnych, głównie w Danii, Holandii i w Niemczech.

JÜRGEN LIT FISCHER (1941 Frankfurt nad Menem-2005)

Niemiecki artysta op-art.

Mieszkał i tworzył w Düsseldorfie. Kształcił się jako przedsiębiorca i projektant przemysłowy. Jako samouk zwrócił się w stronę sztuk wizualnych, do których zainspirowała go twórczość Kandinsky'ego.
Zajmował się głównie fenomenem światła i jego relacji z otoczeniem. Kiedy "światło" stało się centralnym tematem jego pracy, dodał litery "LIT" przed swoim nazwiskiem.

W 1968 roku rozpoczął produkcję obiektów świetlnych, a od 1972 roku pracował już jako niezależny artysta. W latach 80. eksperymentował z komputerem i używał języka programowania Fortran do tworzenia wzorów grafiki komputerowej, które przenosił w postaci odbitek na papier i pleksi.
Od 1993 roku, przy licznych instalacjach świetlnych, współpracował z architektem i inżynierem Peterem Brdenkiem.

Punktem kulminacyjnym jego działalności jest udział w Biennale Architektury w Wenecji w 1996 roku.

TOMASZ SĘTOWSKI (ur. 1961, Częstochowa)

Plastyk, malarz, surrealista. Reprezentuje nurt tzw. realizmu magicznego.

Ukończył studia na kierunku artystycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, jednak sam twierdzi, że studia dały mu tylko teoretyczne przygotowanie i jest malarskim samoukiem.

Przedmiotem jego twórczości jest malarstwo w technice olejnej i akrylowej oraz grafika, gdzie posługuje się technikami akwaforty i miękkiego werniksu. Opracował również własną technikę gwaszu.
Artysta buduje swe kompozycje zazwyczaj strefowo, umieszczając w nich postaci w fantastycznych, kolorowych strojach.
Ponadto jest autorem projektów wielu rzeźb. Jego prace są odzwierciedleniem niezwykle bogatej wyobraźni, kreującej świat przeciwstawnych emocji i skojarzeń.

Obrazy artysty gościły wielokrotnie na okładkach pism, wydawnictw książkowych oraz muzycznych.

W roku 2013 artysta otrzymał medal „Gloria Artis” - najwyższe odznaczenie za wybitne zasługi w dziedzinie kultury.

Jego prace znajdują się w licznych znaczących kolekcjach prywatnych i muzealnych m.in. w Muzeum Sztuki Fantastycznej w Szwajcarii, Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku oraz Muzeum w Abu Dabi.

STATUETKA „TENNIS ART”

RZEŹBA ZAPROJEKTOWANA PRZEZ ARTYSTĘ TOMASZA SĘTOWSKIEGO SPECJALNIE DLA AKCJI CHARYTATYWNEJ „TENNIS ART”.

Figura przedstawia śpiewaka operowego oraz tenisistę w jednej osobie. Sztuka operowa oraz tenis ziemny to dwa elementy spajające i wyróżniające Akcję Charytatywną „Tennis Art” na tle podobnych szczytnych inicjatyw.

STATUETKA NA TEGOROCZNĄ AUKCJĘ ZOSTAŁA UFUNDOWANA PRZEZ PAWŁA BURSIGA – PREZESA POZNAŃSKIEGO BANKU SPÓŁDZIELCZEGO.

JOLANTA MIKUŁA (ur. 1966, Piaseczno)

Zajmuje się malarstwem sztalugowym, na jedwabiu i innych podłożach, a także asamblażem, linorytem i fotografią.

Absolwentka Europejskiej Akademii Sztuk oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Laureatka III Międzynarodowego Konkursu Sztuki Współczesnej Quadriennale Betesda, Warszawa 2021 r. oraz konkursu „Mini-textiles Competition”, organizowanego przez Musees d’Angers, Francja 2024/2025 r. Ma również w swoim dorobku artystycznym kilka wyróżnień.

Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Marynistów Polskich, Stowarzyszenia Pastelistów Polskich oraz grup twórczych: Graffiteka, PositiveArt i Symfonia.

W ciągu ostatniej dekady zrealizowała 14 wystaw indywidualnych oraz wzięła udział w ponad 50 wystawach zbiorowych.

O swojej twórczości mówi:

Balansuję na pograniczu realizmu i abstrakcji, przechylając szalę raz w jedną, raz w drugą stronę. Tworząc nowe byty staram się znaleźć sojusz pomiędzy inspiracją, przemyśleniami, zastosowanymi środkami plastycznymi, kształtami i kolorami tak, aby osiągnąć harmonię pomiędzy wszystkimi tymi elementami.

IZABELA RUDZKA (ur. 1964, Poznań)

Jest aktywną, profesjonalną malarką, kuratorką wystaw, autorką licznych projektów artystyczno-naukowych.

W latach 1984-1989 studiowała malarstwo u prof. Andrzeja Kurzawskiego i prof. Jerzego Kałuckiego oraz tkaninę artystyczną u prof. Magdaleny Abakanowicz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Poznaniu.
Aktualnie pracuje na stanowisku profesora uczelni na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym w Kaliszu, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie pełni funkcję Prodziekana do spraw sztuki i współpracy z otoczeniem (kadencja 2024-2028) oraz prowadzi Pracownię Malarstwa.

Od 1998 roku współpracuje z Teatrem Ósmego Dnia jako projektantka scenografii i kostiumów teatralnych. Jest autorką projektów artystycznych w Polsce, Chinach, Niemczech i we Włoszech. W latach 2010-2017 prowadziła w Poznaniu przestrzeń dla myśli i sztuki Think Art-Myślenie Sztuką.
Autorka trzech monografii naukowych: „Przestrzeń i czas w malarskim przekazie historii” (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2023), „Osobliwość przestrzeni” (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2021), „Artyzm natury-geneza subtelności. Synergia tworzy całość” (Inowrocław: Kunke-Poligrafia, 2016).
Jest dwukrotną laureatką rocznego stypendium twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2018 i 2022 rok).

W malarstwie zajmuje się poszukiwaniem synergii nauki i sztuki, ale także spójności sztuki i natury. W swoich najnowszych obrazach poszukuje ekspresji malarskiej, w której struktura i kolory niosą w sobie formę i energię inspirowaną spojrzeniem na przestrzeń i czas. Technologiczna fakturalność jej obrazów staje się symbolem nawarstwień jakie przynosi nam życie.

Artystka zrealizowała ponad 60 wystaw indywidualnych malarstwa, brała udział w 70 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą, m.in.: wystawa malarstwa i obiektów szklanych Venice between old symbols and new expressions (2007, Berengo Collection, Wenecja), udział w projekcie Saatchi Screen (2013, Saatchi Gallery, Londyn), udział w prestiżowej aukcji malarstwa Akademicy Współczesności (Polswiss Art, Warszawa, 2022).

IGOR MIKODA (ur. 1982, Lubartów)

Zajmuje się rzeźbą, grafiką, rysunkiem i projektowaniem graficznym.

W latach 2002-2008 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych. W 2002 roku uzyskał dyplom plastyka snycerza. W roku 2008 otrzymał dyplom z wyróżnieniem w zakresie rzeźby i rysunku.
W 2013 roku uzyskał tytuł doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej – sztuki piękne, a w 2020 roku tytuł doktora habilitowanego. Pracuje na stanowisku profesora na Uniwersytecie Artystycznym, pełni funkcję Dziekana Wydziału Rzeźby.

W centrum jego wypowiedzi twórczej jest człowiek. Tworzy figuratywne i realistyczne formy, jak i abstrakcyjne struktury oraz instalacje przestrzenne.

Autor licznych wystaw indywidualnych oraz zbiorowych w Polsce i za granicą.

MIROSŁAW PAWŁOWSKI (ur. 1957, Drezdenko)

Należy do najbardziej znaczących postaci na scenie polskiej grafiki.

W latach 1976-1981 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W 1984 roku otrzymał stypendium zagraniczne PWSSP im. M. Dokowicz za najlepszy dyplom w roku 1981.

Jest profesorem Akademii Sztuki w Szczecinie oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie prowadzi pracownie Serigrafii.
Wokół tego obszaru koncentrują się również jego zainteresowania w kwestii wypowiedzi artystycznej. Jest przede wszystkim artystą, i to artystą nieustannie poszukującym, czerpiącym formalne i ideowe inspiracje z nowych technologii rejestracji i przetwarzania obrazu cyfrowego, które czyni przedmiotem swoich artystycznych eksperymentów.

Tematem jego prac jest niezmiennie człowiek „portretowany” według niejednorodnego, bo zmieniającego się klucza konwencji. Artysta metaforyzuje ten fenomen percepcji, budując wokół „wizerunku” wielowarstwowe znaczenia, których źródła za każdym razem są interesującym komentarzem współczesności.

Na obraz jego aktywności składa się zarówno jego działalność graficzna, jak i wiele podejmowanych działań oraz przedsięwzięć, mających na celu wspieranie rozwoju tej dyscypliny w naszym kraju.
Jest współpomysłodawcą i organizatorem prestiżowego Ogólnopolskiego Biennale Grafiki Studenckiej w Poznaniu, członkiem wielu stowarzyszeń oraz jury międzynarodowych i krajowych przeglądów grafiki.

MARCELO MELO (ur. 1983, Belo Horizonte)

Brazylijski tenisista. Reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, specjalista od gry podwójnej: mistrz 39 turniejów rangi ATP Tour z 77 osiągniętych finałów.

Razem z Ivanem Dodigiem zwycięzca wielkoszlemowego French Open 2015, a wspólnie z Łukaszem Kubotem Wimbledonu 2017. W parze z Kubotem był też finalistą US Open 2018.

PAŁAC MIERZĘCIN WELLNESS & WINE RESORT

Położony na skraju Drawieńskiego Parku Narodowego Pałac Mierzęcin Wellness & Wine Resort to rozległy majątek, odrestaurowany z troskliwością i pasją. Poza pałacem, stanowiącym klasyczny przykład rezydencji romantycznej, na uwagę zasługują zabudowania folwarczne. W części z nich znajdują się pokoje oraz najważniejsze i unikatowe atrakcje obiektu.

Pobliska Winnica Pałac Mierzęcin, przetwórnia i Piwnica Win wyróżniają to miejsce wśród wielu odnawianych w ostatnim czasie pałaców i zamków. Winnica jest sercem majątku. To tu, na prawie 9 hektarach uprawia się 19 szczepów winorośli.
Niespotykaną na skalę krajową wartością jest wykorzystywanie w pałacowym SPA owoców z własnej winnicy do zabiegów odmładzających i relaksacyjnych. Grape Spa obejmuje strefę zabiegową z łaźnią winną i gabinetami. Strefa wellness składa się z kompleksu jedenastu saun, łaźni, grot i wypoczywalni oraz basenu rekreacyjnego. W strefie wodnej znajduje się jacuzzi. Do dyspozycji gości jest także strefa fitness z siłownią wyposażoną w sprzęt kardio i do ćwiczeń siłowych, sala lustrzana do zajęć aerobiku, stretchingu i jogi. Strefa Spa & Wellness usytuowana w odrestaurowanej części folwarku zajmuje powierzchnię 2000 m2.

Entuzjaści aktywnego spędzania czasu mogą skorzystać z kortu tenisowego, bowlingu, fitnessu, basenu albo wypożyczyć rower. Organizowane są tu spływy kajakowe po malowniczych mniejszych i większych rzekach o krystalicznie czystej wodzie. Dla gości przygotowano 85 komfortowych pokoi, usytuowanych w Pałacu, Oficynie, Folwarku i Starej Stodole.

YOLANTA NIKT (ur. 1961, Wrocław)

Artystka maluje poza aktualnymi modami. Zajmuje się głównie malarstwem olejnym i rysunkiem. Pisze także krótkie teksty (wiersze), które niekiedy umieszcza na swoich obrazach. Poszukuje metafor, przenikania kolorowych, malarskich światów.

Studiowała malarstwo w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom otrzymała w 1988 roku w pracowni prof. Józefa Hałasa.
W latach 1988-1989 była stypendystką Ministra Kultury.

Początkowo pretekstem do malowania obrazów były "rzeźbiarskie byty", organizmy napotykane we wnętrzach. Następnie, tematy autobiograficzne o charakterze narracyjnym, pokazujące życie i codzienność.
Powstała także duża seria autoportretów z ulubionymi i ważnymi artystami, którym oddawała hołd oraz proste "Martwe, żywe naturki", przedstawiające w swobodny sposób przedmioty i rośliny zaczerpnięte z natury.
Różne zgeometryzowane formy są sprowadzane do pewnych schematów i znaków malarskich. Czasem odrealnione, zahaczają o surrealizm czy nawet abstrakcję.
Dzbanki, butelki na obrazach, są pozbawione logicznej perspektywy i grawitacji. Nakładane płasko w żywych kolorach.

Prace artystki znajdują się w kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz w wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

HISTORIA MARKI ALBERT RIELE

Jest rok 1881. W Szwajcarii – ojczyźnie zegarmistrzostwa – powstaje tradycyjne atelier zegarkowe pod szyldem R. Albert Riele. Od tamtego czasu, Albert Riele, stał się marką nowoczesną, z oddającym jej charakter, gustownym logotypem oraz całą plejadą wyśmienitych czasomierzy Swiss Made.

Albert Riele odważnie realizuje doskonałe rozwiązania w świeżym, nowoczesnym duchu. Jest odpowiedzią na pytanie, jak powinien wyglądać współczesny zegarek wyższej klasy. Design czasomierzy Albert Riele to spotkanie tradycji, będącej swoistą miarą szyku, z pełną młodzieńczej energii wizją zdolnych projektantów.

KOLEKCJA PREMIERE
Linia otwierająca nową historię Albert Riele, określająca naturę marki i wyznaczająca jej ambitny kierunek. To kolekcja premium, przedstawiająca czasomierze o różnych funkcjach, w tym chronografy. Obecne są w niej również edycje z dodatkową bransoletą lub paskiem oraz etui.

ZYGMUNT JANUSZEWSKI (1956 Warszawa-2013 Latchorzew)

W latach 1976-1981 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

W 1989 roku jako pierwszy polski, a zarazem najmłodszy w historii artysta, prezentował rysunki na wystawie indywidualnej w Willem-Busch-Museum w Hanowerze.
Projektował plakaty dla Opery w Bielefeld, Schauspiel w Bonn, Teatru i Uniwersytetu w St.Gallen.

Od 2000 roku profesor Internationale Sommerakademie für Bildende Kunst w Salzburgu, od roku 2002 wykładowca w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Do 2013 roku prowadził Pracownię Ilustracji na warszawskiej uczelni. Rysował, tworzył instalacje, zajmował się grafiką warsztatową, był poetą.

Za rysunki i grafikę otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in.: w 2003 roku nagrodę Victoria and Albert Museum Illustration Award za okładkę “Witness” dla “The Guardian Review”, w 2004 roku nagrodę The Society of Publication Design w Nowym Jorku.

Prace artysty znajdują się m.in w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Plakatu w Wilanowie, Muzeum Karykatury w Warszawie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Okręgowego im. L. Wyczółkowskjiego w Bydgoszczy, Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, Victoria and Albert Museum w Londynie.