EWA KURYLUK (ur. 1946, Kraków)
Historyk sztuki, malarka, rysowniczka, autorka instalacji plastycznych, eseistka, pisarka. Współzałożycielka grupy artystycznej „Śmietanka” oraz inicjatorka ruchu „O poprawę”.
Studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w latach 1970-1973 historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1981 roku przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie rok później współtworzyła kwartalnik „Zeszyty Literackie”.
Już na początku lat 80. artystka zaczęła tworzyć najbardziej charakterystyczne dla siebie dzieła – rysunki wykonywane kolorowymi kredkami na tkaninie (jedwabiu, bawełnie, płótnie), które powstają do dziś. Odwołują się one do ikonografii chusty św. Weroniki, materiały przywodzą na myśl woale, całuny, czy wręcz ludzką skórę. Przedstawiają najczęściej nagie kobiety i mężczyzn, są bardzo intymne, często autobiograficzne.
Od kilku lat artystka wplata również w swoje rysunki fragmenty tekstów, często pochodzących z jej prozy, podkreślając tym samym jedność wszystkich podejmowanych przez siebie projektów: naukowych, pisarskich i plastycznych.
Istotne miejsce w twórczości artystki zajmują grafiki. Charakteryzuje je duża dbałość o szczegół. Wśród tematów pojawiają się autoportret i wątki autobiograficzne, motywy biblijne i cyrkowe, para kochanków, portrety oraz pejzaże. Większość grafik powstała podczas studiów malarskich w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1964–1970).
W 2012 roku artystka została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2024 roku otrzymała doktorat honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Gwasz, olej, papier, 95 x 63 cm
Dar od Artystki
EWA KURYLUK (ur. 1946, Kraków)
Historyk sztuki, malarka, rysowniczka, autorka instalacji plastycznych, eseistka, pisarka. Współzałożycielka grupy artystycznej „Śmietanka” oraz inicjatorka ruchu „O poprawę”.
Studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w latach 1970-1973 historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1981 roku przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie rok później współtworzyła kwartalnik „Zeszyty Literackie”.
Już na początku lat 80. artystka zaczęła tworzyć najbardziej charakterystyczne dla siebie dzieła – rysunki wykonywane kolorowymi kredkami na tkaninie (jedwabiu, bawełnie, płótnie), które powstają do dziś. Odwołują się one do ikonografii chusty św. Weroniki, materiały przywodzą na myśl woale, całuny, czy wręcz ludzką skórę. Przedstawiają najczęściej nagie kobiety i mężczyzn, są bardzo intymne, często autobiograficzne.
Od kilku lat artystka wplata również w swoje rysunki fragmenty tekstów, często pochodzących z jej prozy, podkreślając tym samym jedność wszystkich podejmowanych przez siebie projektów: naukowych, pisarskich i plastycznych.
Istotne miejsce w twórczości artystki zajmują grafiki. Charakteryzuje je duża dbałość o szczegół. Wśród tematów pojawiają się autoportret i wątki autobiograficzne, motywy biblijne i cyrkowe, para kochanków, portrety oraz pejzaże. Większość grafik powstała podczas studiów malarskich w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1964–1970).
W 2012 roku artystka została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2024 roku otrzymała doktorat honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.