HENRYK CZEŚNIK (ur. 1951, Sopot)

Polski malarz, rysownik, scenograf, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Jeden z ważniejszych twórców sztuki w Polsce.

Od roku 1972 studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom z malarstwa i grafiki uzyskał w 1977 roku w Pracowni Malarstwa prof. Kazimierza Ostrowskiego. Od 1979 roku pracuje jako pedagog na macierzystej uczelni, a od 2003 roku na stanowisku profesora zwyczajnego.
W latach 2007–2010 był członkiem Komisji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ds. oceny szkół artystycznych.

W swojej twórczości łączy elementy groteski, emocjonalności i ekspresji. Częstym motywem jest zdeformowana sylwetka ludzka. Przedstawiane wizerunki ludzi mają wkomponowane oczy, wycięte z ilustrowanych magazynów.
Prace artysty balansują na granicy jawy i snu, a postacie w nich przedstawione, choć czasem zniekształcone i surrealistyczne, emanują człowieczeństwem i emocjami, które są bliskie odbiorcy.

Artysta jest laureatem licznych znaczących nagród i odznaczeń, a także autorem kilkunastu esejów, m.in. o twórczości Jerzego Skolimowskiego.

Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeów Narodowych w Warszawie, Gdańsku, Szczecinie, Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, muzeów w Moskwie, Sofii, Dreźnie, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

08
Henryk CZEŚNIK (ur. 1951)

Badanie na posiew, 2025

Technika własna, papier, 70 x 100 cm
Dar od Artysty przy wparciu Galerii SZOKART

Zobacz katalog

Tennis Art

Aukcja Charytatywna Tennis Art 2025

14.06.2025

14:30

Cena wywoławcza: 400 zł
Zaloguj się, aby wysłać zgłoszenie

HENRYK CZEŚNIK (ur. 1951, Sopot)

Polski malarz, rysownik, scenograf, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Jeden z ważniejszych twórców sztuki w Polsce.

Od roku 1972 studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom z malarstwa i grafiki uzyskał w 1977 roku w Pracowni Malarstwa prof. Kazimierza Ostrowskiego. Od 1979 roku pracuje jako pedagog na macierzystej uczelni, a od 2003 roku na stanowisku profesora zwyczajnego.
W latach 2007–2010 był członkiem Komisji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ds. oceny szkół artystycznych.

W swojej twórczości łączy elementy groteski, emocjonalności i ekspresji. Częstym motywem jest zdeformowana sylwetka ludzka. Przedstawiane wizerunki ludzi mają wkomponowane oczy, wycięte z ilustrowanych magazynów.
Prace artysty balansują na granicy jawy i snu, a postacie w nich przedstawione, choć czasem zniekształcone i surrealistyczne, emanują człowieczeństwem i emocjami, które są bliskie odbiorcy.

Artysta jest laureatem licznych znaczących nagród i odznaczeń, a także autorem kilkunastu esejów, m.in. o twórczości Jerzego Skolimowskiego.

Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeów Narodowych w Warszawie, Gdańsku, Szczecinie, Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, muzeów w Moskwie, Sofii, Dreźnie, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.