Grupę KwieKulik tworzyli Przemysław Kwiek i Zofia Kulik.

Jako duet artystyczny praktycznie zaczęli działać od 1971 roku, wcześniej jednak (i później) artyści uczestniczyli wspólnie w grupowych wydarzeniach. Za datę końcową twórczej współpracy przyjmują rok 1987. Swoją sztukę KwieKulik określali jako Działania Dokumentowane (dokamerowe). Przez Działanie rozumieli poddawanie materiałów, postaci i sytuacji transformacjom (proces), których etapy (fazy) rejestrowali za pomocą mediów mechanicznych (aparat fotograficzny, kamera filmowa, magnetofon), ale także często posługiwali się opisem i komentarzem słownym (notatki), które są bogatym źródłem informacji na temat kontekstów ich
Działań.

Za pierwszą realizację, jako Działanie Dokumentowane, uznają pracę Przemysława Kwieka z 1967 roku. Było to studium postaci (leżącej pod horyzontem) w pracowni rzeźby ASP (sześć udokumentowanych faz (odmian) w glinie i trzy udokumentowane fazy w gipsie). Od tego momentu zaczyna się (potem z Zofią Kulik) rozwijanie tej metody tworzenia „dzieł”, a także budowanie aparatu pojęciowego, którym artyści posługiwali się w swojej praktyce artystycznej. Dokumentując swoją sztukę programowo, niejako przy okazji dokumentowali sztukę efemeryczną innych artystów (głównie w latach 70.).

W swoim domu stworzyli Pracownię Działań, Dokumentacji i Upowszechniania (PDDiU). Archiwum PDDiU, na które składają się negatywy, diapozytywy, filmy, nagrania, druki artystyczne, jest w Polsce jednym z największych zbiorów sztuki procesualnej i kontekstualnej.

Od roku 1987 Kwiek i Kulik pracują indywidualnie, a także indywidualnie prezentują swój wspólny dorobek z lat 1970-1987 oraz z lat wcześniejszych. Takie stanowisko pozwala zarówno Zofii Kulik jak i Przemysławowi Kwiekowi w sposób otwarty, twórczy i subiektywny traktować historię swojej sztuki.