Grażyna Kielińska (ur. 1967) artystka urodzona w Poznaniu. W latach 1987-1992 studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Stypendystka Fundacji Primus Inter Pares z siedzibą w Warszawie oraz Stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Głównym tematem jej zainteresowań w obszarze sztuki jest człowiek. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą.

Allen Mack (ur. 2001) obecnie student V roku UA w Poznaniu i ASP w Warszawie na kierunku malarstwo. Od 2019 roku założyciel i członek grupy Młodzi Zdolni i Seksowni. Działalność artystyczna Allena Macka, zwłaszcza w zakresie malarstwa, wskazuje na obecne w świecie dualizmy: utopię i dystopię, przeszłość i przyszłość, człowieka i maszynę, organiczność i technologię. Nie stroni od popkulturowych odniesień, portretując postaci zaludniające zbiorową wyobraźnię młodego pokolenia i umieszczając ich wizerunki w nowych kontekstach. Allen Mack porusza aktualne problemy dotyczące kondycji współczesnego świata i społeczeństwa. To podróż prowadzona przez wewnętrznego demona umysłu artysty, poświęcona przekłamaniom historii gatunku ludzkiego, w odniesieniu do aktualnie dominującej ideologii. Do patologii konsumpcyjnego status quo. Są takie momenty, kiedy wszystko wydaje się wspaniałe... W cieniu bombardujących świat kryzysów, myślimy intensywnie o wracaniu do fundamentów życia – do lokalnych surowców, do natury, do pielęgnowania relacji z innymi, do improwizacji, także do nowych źródeł magii. Rozważamy nad możliwościami ludzkich zmysłów. Pesymistyczny klimat naszych czasów, w cieniu katastrofy ekologicznej, koronawirusa, wojny na Ukrainie, to wszystko sprawia, że racjonalizm nie daje rady, że człowiek staje się bezradny. Posthumanizm daje wiele do myślenia. Pyta, czego możemy nauczyć się od roślin, zwierząt, żywiołów. Kryzys jest okazją do zmiany. Zmiana prosi o refleksję – mówi Allen Mack.

Wanda Jędrzejewska (ur. 1946) artystka malarka, posługująca się głównie techniką olejną na płótnie. Jej twórczość charakteryzuje się subtelną grą barw i głębokim zakorzenieniem w pejzażu oraz naturze. Jej obrazy to połączenie realizmu z delikatną impresją, oddające atmosferę i nastrojowość rodzimej przyrody. Uczestniczka plenerów, konkursów oraz wystaw.

Anna Kołacka (ur. 1992) doktorat na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu obroniła w 2019 roku, obecnie jest adiunktem w XVII Pracowni Rysunku, prowadzonej przez prof. Tomasza Bukowskiego na Wydziale Malarstwa i Rysunku. Dyplom magisterski obroniony również na poznańskiej uczelni w 2016 roku. Laureatka Stypendium MKiDN i Miasta Poznania, finalistka konkursów, m. in. 13. Konkursu im. Eugeniusza Gepperta w BWA Wrocław, Nowy Obraz/Nowe Spojrzenie, IV Piotrkowskie Biennale, III Ogólnopolskiego Konkursu im. Leona Wyczółkowskiego. Interesuje się posthumanizmem, antropocieniem i innymi gałęziami filozofii. Realizuje obrazy, obiekty, projekcje wyświetlane na płótno w autorskiej technice. W czasie wolnym pływa.

Julia Białas (ur. 1999) studentka Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, w IV pracowni Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rysunku, dyplom licencjacki obroniła u prof. A. Zdanowicza. Założycielka koła naukowego rysunku „Defiguracja”. Praca licencjacka nosiła tytuł "Emocje utajone, sfera uczuciowa mężczyzn" i towarzyszyła jej seria 12 prac malarskich pod tym samym tytułem. Brała udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych. W swojej twórczości podejmuje trudną tematykę portretu psychologicznego, odważnie badając sferę męskiej emocjonalności i anatomii. Malując postaci pojedynczo i w grupach, przedstawia niepokojąco zwyczajne sceny z życia. Wystudiowane, realistyczne i naturalistyczne kompozycje przypominają fotosy z filmów o blokersach. Uproszczenia detali i oszczędnie dobrana paleta dobrze służą ekspresji, co sprawia że obrazy Julii Białas są energetycznie sprężyste i mają wysoką moc energii potencjalnej nagromadzonej w przedstawionych społecznych oddziaływaniach.

Agnieszka Balewska (ur. 1967) studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1993 (z malarstwa u prof. Jerzego Kałuckiego i z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego) oraz z teorii u prof. Jerzego Ludwińskiego. W 2002 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych (w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji) w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, za pracę pt. "Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu" (pod kierunkiem prof. Anny Zeidler-Janiszewskiej). W latach 2000–2003 prowadziła wykłady w Instytucie Kulturoznawstwa UAM oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Brała również udział w XIV Kongresie Estetycznym w 1998 r. w Lublanie (Słowenia) oraz w 2001 r. w XV Kongresie Estetycznym w Tokio (Japonia). Balewska angażowała się intensywnie w działalność wystawienniczą i kuratorską. Od 1994 do 2013 roku prowadziła Galerię „Werbalną Duck – Tak” w Poznaniu, organizując tam pokazy sztuk wizualnych i wspierając młodych twórców. W 2012 roku zainicjowała działalność Grupy Artystów i Galerii Autorskiej Lagunart&ducky, którą prowadzi do dziś. Współpracowała z Ośrodkiem Domu Kultury (ODK), organizując m.in. projekt „Dyżury Nadziei” jako element integracji artystycznej w Poznaniu. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w Polsce, jak i za granicą – w takich miastach jak Bonn, Bruksela, Londyn, Tokyo, a także w wielu polskich ośrodkach artystycznych, jak Warszawa, Gdańsk czy Poznań. W sztuce zajmuje się badaniem przestrzeni duszewnych, kosmicznych, metaforycznych, psychologicznych swojej własnej osoby, jako człowieka. Penetruje i sprawdza wewnętrzną drogę poszukiwań w osobistej symbolicznej, dynamicznej i atomowej formie ekspresji artystycznej. W 2001 r. stworzyła Studio Artystyczne i Naukowe „DUCK-ART", prowadząc działalność edukacyjną z zakresu praktyki i teorii artystycznej.W 1998 roku wygłosiła wykład podczas XIV Międzynarodowego Kongresu Estetycznego w Lubljanie, a w 2001 roku prezentowała swoje prace i występowała na XV Międzynarodowym Kongresie Estetycznym w Tokio. Jej twórczość obejmuje ponad 50 wystaw indywidualnych i 30 zbiorowych. Publikowała swoje artykuły i krytyki artystyczne w periodykach, magazynach oraz katalogach artystycznych, współpracując m.in. z redakcją magazynu „Arteon”. Balewska bada w swoich pracach przestrzenie duszy i symbolikę, koncentrując się na metaforycznej, dynamicznej ekspresji, która zgłębia aspekty kosmiczne i psychologiczne.

Marta Dunal (ur. 1989) absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Rysowniczka, malarka, autorka instalacji i obiektów użytkowych. W swojej twórczości zgłębia proces powstawania dzieła. Wyraża ona swoje emocje i eksploruje świat ponad myślami – świat efemeryczny, czasami niezrozumiały i nieuchwytny, a z drugiej strony wielobarwny i pozytywny. Artystka wyraża swoją siłę poprzez intensywny dobór kolorów i struktur. Analiza uczuć i myśli pojawia się w strukturze. Gdzieniegdzie są lekkie i wyraziste, a w innym miejscu mocne i odważne. Artystka wychodzi poza granice malarstwa rzeźbiąc struktury na płótnie. Wyłania się w ten sposób nowy wymiar, nowa rzeczywistość. Ma na swoim koncie udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i za granicą. Współpracuje z licznymi galeriami sztuki m.in. z galerią sztuki z Włoch z siedzibą w Padwie. Pojawiła się na targach sztuki we Włoszech (Paviart) z dwoma obrazami z najnowszej kolekcji jak i na targach sztuki również we Włoszech (Artefiera Dolomiti) z kolekcją "struktury" Współpracuje z galerią sztuki z siedzibą w Hong kongu. Prace wysyła za granicę. m.in. Meksyk, Holandia. Poprzez zrozumienie swoich cieni można doznać światła i świata pięknych myśli, marzeń, celów mówi artystka. Ma na swoim koncie udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i za granicą.

Emilia Garbień (ur. 1994) absolwentka kierunku Malarstwo oraz kierunku Edukacja Artystyczna na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Finalistka IV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy w 2024 r. W 2021 r. otrzymała III miejsce, natomiast w 2019 r. wyróżnienie w konkursie malarskim „A co z wartościami” organizowanym przez Ośrodek Pamięć i Przyszłość we Wrocławiu. Kilkukrotna laureatka Stypendium Grupy Eurocash, Stypendium Rektora Akademii Sztuk Pięknych oraz Stypendium Klubu Krakowskiego.

Joanna Imielska (ur. 1962) w latach 1983–1988 studiowała w PWSSP w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu). Dyplom uzyskała w pracowni rysunku prof. Izabelli Gustowskiej. Od 1989 roku pracuje na poznańskim Uniwersytecie Artystycznym, na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa. Od 1994 roku prowadzi pracownię rysunku. W 2013 roku uzyskała tytuł profesora. W latach 2002–2008 pełniła funkcję prodziekana, 2008–2016 dziekana Wydziału Edukacji Artystycznej UAP. Jest laureatką wielu nagród i stypendiów, między innymi: stypendium Ministra Kultury i Sztuki (1990–1991, 1997, 2005). W 2014 roku została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Artystka wizualna, realizuje prace w obszarze malarstwa, rysunku, obiektu, sięga po techniki kolażu, prolażu, rolażu, warstważu, chiasmażu. Do ważniejszych tematów jej twórczości należy refleksja o naturze czasu, obejmująca sfery cykliczności, archetypiczności, archeologii, genealogii, ekologii i medytacji. Prezentowała swoje prace na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, jej prace znajdują się w kolekcjach publicznych i prywatnych w Polsce i za granicą. W 2020 roku pod jej redakcją ukazała się ważna publikacja: Czasopisanie: Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. 

Stefan Dunin-Wąsowicz (ur. 1956) krótko studiował jako wolny słuchacz na warszawskiej ASP, utrzymuje natomiast stały kontakt z jej profesorami i absolwentami. Sam maluje od dziecka z długimi przerwami. Swoje pastele wystawiał w latach 1998-1999 w Bostonie. Ostatnio wrócił do malarstwa i pokazał swojej prace po raz pierwszy publicznie w Polsce w sierpniu 2024 w Szydłowie. Uważa się za post-ekspresjonistę i kolorystę.

Robert Lemke (ur. 1962) studiował w PWSSP w Poznaniu (dzisiejszy Uniwersytet Artystyczny), dyplom i tytuł magistra sztuki uzyskał pod kierunkiem prof. Alicji Kępińskiej w 1990 roku. Zajmuje się głównie rysunkiem, malarstwem fotografią i grafiką cyfrową, a jego sztuka jest inspirowana głównie muzyką. Podejmuje temat improwizacji rozumianej jako dekompozycja, czyli zmiana układu elementów pewnej całości.

Przemysław Szydłowski (ur. 1983) absolwent Malarstwa oraz Wydziału Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem, edukacją artystyczną, grafiką. Obecnie pracuje jako nauczyciel w Społeczna Szkoła Podstawowa nr 4 STO im. prof. A. Wodziczki. Współpracuje ze stowarzyszeniami i fundacjami, prowadząc warsztaty artystyczne.

Wojciech Gurawski (ur. 1963) urodzony w Bytomiu, ukończył malarstwo w Instytucie Plastyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie w pracowni W. Maszkowskiego oraz grafikę warsztatową na studiach podyplomowych w pracowni profesora P. Frąckiewicza w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od 1995 roku członek ZPAP w Poznaniu, brał udział w 16 plenerach twórczych i wystawach w kraju i za granicą. Nagrodzony w 1997 oraz 2002 roku na Ogólnopolskiej Wystawie Twórczości Pedagogów Plastyki w Rzeszowie. Uprawia malarstwo i grafikę. Jego prace znajdują się w kolekcjach polskich i zagranicznych.

Paweł Świątek (ur. 1982) studia wyższe ukończył w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. W 2012 roku otrzymał dyplom magisterski z wyróżnieniem w Pracowni Projektowania Grafiki Przestrzennej i Plakatu prof. Sławomira Iwańskiego, aneks z malarstwa przygotował w Pracowni prof. Mariana Kępińskiego. W 2013 roku otrzymał wyróżnienie w konkursie, zorganizowanym przez Muzeum Kinematografii w Łodzi, na plakat do polskiego filmu. Artysta zajmuje się malarstwem oraz projektowaniem graficznym (w szczególności projektowaniem plakatów). Swoje prace prezentował na blisko trzydziestu wystawach w kraju i za granicą (Chiny, Belgia, Bułgaria, Norwegia, Rosja, Szwajcaria). Obrazy artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Paulina Anna Misiak (ur. 1984) magistra sztuki, doktorka nauk medycznych, badaczka. Artystycznie jak i naukowo eksploruje obszar przenikania się sztuki i medycyny. Jej wielowątkowa działalność obejmuje również malarstwo, w którym przede wszystkim poszukuje koloru, harmonii, zgody pomiędzy tym co utracone i przemijające a tym, co obecnie doświadczane. Jej obrazy to często afirmacja miejskich reliktów przeszłości, w tym latarni ulicznych z czasów PRL, nadszarpnięty zębem czasu. Jej prace artystyczne wystawiano zarówno za granicą jak i w Polsce, w tym również w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Mieszka i tworzy w Poznaniu.

Jacek Sikora (ur. 1967) aktor z wykształcenia, malarz z wyboru, podróżnik ze zrządzenia losu. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczynał od pracy na scenie. Studia w Ecole Internationale de Mimodrame de Paris, oraz Ecole de Mime Corporel Dramatique otworzyły go na ekspresję i kod gestów ludzkiego ciała. Ślad pracy scenicznej odnajdziemy w jego pracach figuratywnych, w których centrum zawsze znajduje się człowiek. Jego ścieżka artystyczna ewoluowała od aktorstwa i pantomimy w stronę sztuk wizualnych i malarstwa sztalugowego. Zauroczony tradycyjnym dalekowschodnim malarstwem tuszem na papierze swoje poszukiwania artystyczne rozpoczyna od opartej na monochromatycznej barwie sztuki figuratywnej, w której najpełniej odnajdujemy charakterystyczne cechy jego twórczości – minimalizm kolorystyczny i dążenie do redukowania szczegółu. Z czasem jego prace ewoluują w stronę malarstwa barwnych płaszczyzn, redukując szczegół z obrazów abstrakcyjnych i wprowadzając kolor do twórczości figuratywnej, który podkreśla znaczenie ukrytych w obrazach symboli. Obrazom Jacka Sikory przyznano Certificate of Excellence podczas 36 International Artavita Online Contest, a także wyróżniono tytułem Curators Choice na portalu Saatchi Art we wrześniu 2020 roku. Prace artysty wystawiane były w kraju i za granicą, m.in. we Vlask Gallery w Gandawie. Dziś znaleźć je można w kolekcjach w Wielkiej Brytanii, USA, Rosji, Australii, Francji, na Cyprze, w Emiratach Arabskich i Japonii. Żyje i pracuje w Wędrzynie.

Agata Groszek (ur. 1977) artystka wizualna, kuratorka, psycholożka, psychoterapeutka, arteterapeutka, współtwórczyni kolektywu artystów Inne Towarzystwo. Pracuje w różnych mediach: malarstwo, rysunek, kolaż, wideo, rzeźba, fotografia. Tworzy również obiekty i instalacje. Jako artystka, terapeutka i osoba wysoko wrażliwa jednocześnie, silnie reaguje na to, co dzieje się w jej otoczeniu. Tworzy sztukę zaangażowaną społecznie i ekologicznie. Interesuje ją praca z czuciem, wyrażanie doświadczeń pozawerbalnych. W ostatnich latach tworzy głównie analogowe kolaże anatomiczne, małe obiekty i rzeźby z drewna.

Anna Maria Brandys (ur. 1987) asystentka w I Pracowni Rysunku na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa. Prezeska Fundacji Jak Malowana, współtwórczyni Domu Bajek i Biennale Tkaniny Artystycznej w Poznaniu. Stypendystka MKiDN. Nagrodzona m.in. na VII Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, czy 7 Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko. Uczestniczyła w wielu wystawach w kraju i zagranicą. Od lat zaangażowana w działalność animacyjną i edukacyjną na terenie Poznania, co doceniono przyznając jej m.in. stypendium Prezydenta Miasta. Poznała tajniki barwienia naturalnego dzięki doświadczeniom zawodowym nabytym w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich - Państwowym Instytucie Badawczym. Obszar jej artystycznych poszukiwań jest zmienny, oscyluje między szeroko rozumianą sztuką włókna a projektami o charakterze prospołecznym. W swoich działaniach chętnie podejmuje wątki feministyczne i ekologiczne. Interesuje ją również problem relacji międzyludzkich i ról społecznych. Aktywnie uprawia yarnbombing. Prywatnie szczęśliwa mama, która swoją codzienną aktywnością dowodzi, że rodzicielstwo nie wyklucza z uczestnictwa w kulturze.

Ewa Kuryluk (ur. 1946) w latach 1964–1970 studiowała w Polsce, na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uczestniczyła w ruchu „O poprawę”, współtworzyła grupę „Śmietanka”. Założyła fundację „Amici di Tworki”, współpracowała z Amnesty International. W 1981 przeprowadziła się do Nowego Jorku. W 1982 współtworzyła w USA kwartalnik „Zeszyty Literackie”, który rok później znalazł swą siedzibę w Paryżu (jest do dziś członkinią redakcji). Jej książka Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości w 2005 została zakwalifikowana do finału Nagrody Literackiej Nike. W 2009 powstał francuski film dokumentalny o artystce pt. Vera Icon, Ewa Kuryluk (reż. Cederic Schiltz; francuska premiera odbyła się 29 czerwca 2009 w Paryżu, polska – 21 października 2009 w Warszawie). W 2010 nominowana do Nagrody Literackiej Nike za Frascati[2]. W 2020 nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za powieść Feluni. W 2012 r. została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Mieszka w Paryżu i Warszawie.

Jerzy Dmitruk (ur. 1960) studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w 1986 roku w pracowni prof. Juliusza Joniaka. Studiował również na Wydziale Grafiki, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni wklęsłodruku u prof. Andrzeja Pietscha. Artysta zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową, ilustracją i projektowaniem książek. Jerzy Dmitruk obok serii prac malarskich realizuje również cykle graficzne: „Siewca urodzaju”, „Żywot malarza”, „Misja”, „Drzewa objawień”, „Dom”, „Ogród pierwszej miłości”. Jednym z obszarów działalności artysty jest również projektowanie graficzne książek m.in. "Do widzenia, do jutra" - poezja Wisławy Szymborskiej, "Kiedy Cię spotkam, co Ci powiem" - poezje Mirosława Czyżykiewicza, ilustracja do Pisma Świętego, „Wyjaśnij mi, miłość” - poezje Ingeborg Bachmann, „Elegie z Tymowskich Gór” - poezja Jana Polkowskiego. Jerzy Dmitruk jest stypendystą Ministra Kultury i Sztuki oraz stypendystą Prezydenta Miasta Krakowa.

Agnieszka Balewska (ur. 1967) studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1993 (z malarstwa u prof. Jerzego Kałuckiego i z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego) oraz z teorii u prof. Jerzego Ludwińskiego. W 2002 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych (w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji) w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, za pracę pt. "Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu" (pod kierunkiem prof. Anny Zeidler-Janiszewskiej). W latach 2000–2003 prowadziła wykłady w Instytucie Kulturoznawstwa UAM oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Brała również udział w XIV Kongresie Estetycznym w 1998 r. w Lublanie (Słowenia) oraz w 2001 r. w XV Kongresie Estetycznym w Tokio (Japonia). Balewska angażowała się intensywnie w działalność wystawienniczą i kuratorską. Od 1994 do 2013 roku prowadziła Galerię „Werbalną Duck – Tak” w Poznaniu, organizując tam pokazy sztuk wizualnych i wspierając młodych twórców. W 2012 roku zainicjowała działalność Grupy Artystów i Galerii Autorskiej Lagunart&ducky, którą prowadzi do dziś. Współpracowała z Ośrodkiem Domu Kultury (ODK), organizując m.in. projekt „Dyżury Nadziei” jako element integracji artystycznej w Poznaniu. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w Polsce, jak i za granicą – w takich miastach jak Bonn, Bruksela, Londyn, Tokyo, a także w wielu polskich ośrodkach artystycznych, jak Warszawa, Gdańsk czy Poznań. W sztuce zajmuje się badaniem przestrzeni duszewnych, kosmicznych, metaforycznych, psychologicznych swojej własnej osoby, jako człowieka. Penetruje i sprawdza wewnętrzną drogę poszukiwań w osobistej symbolicznej, dynamicznej i atomowej formie ekspresji artystycznej. W 2001 r. stworzyła Studio Artystyczne i Naukowe „DUCK-ART", prowadząc działalność edukacyjną z zakresu praktyki i teorii artystycznej.W 1998 roku wygłosiła wykład podczas XIV Międzynarodowego Kongresu Estetycznego w Lubljanie, a w 2001 roku prezentowała swoje prace i występowała na XV Międzynarodowym Kongresie Estetycznym w Tokio. Jej twórczość obejmuje ponad 50 wystaw indywidualnych i 30 zbiorowych. Publikowała swoje artykuły i krytyki artystyczne w periodykach, magazynach oraz katalogach artystycznych, współpracując m.in. z redakcją magazynu „Arteon”. Balewska bada w swoich pracach przestrzenie duszy i symbolikę, koncentrując się na metaforycznej, dynamicznej ekspresji, która zgłębia aspekty kosmiczne i psychologiczne.

Laura Bach (ur. 2002) studentka wydziału Architektury Wnętrz i Scenografii na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Fotografuje, poszukując formy, struktury i ekspresji.

Zofia Kubisiak (ur. 1961) urodzona w Poznaniu. Dekoratorka wnętrz w Polsce i w Europie. Tę pasję uzupełnia fascynacja malarstwem, które niejednokrotnie jest jej własnym artystycznym dodatkiem w zaprojektowanych i zrealizowanych wnętrzach. Oprócz projektowania i malarstwa zajmowała się grafiką komputerową, projektowaniem okładek do książek, folderów reklamowych (m.in. na rynek amerykański). Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Danii, Irlandii, Niemczech, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych i we Włoszech. Jej obrazy wystawiane były na Aukcjach w Galerii Miejskiej Arsenał, w Centrum Kultury Zamek, również za pośrednictwem portalu rynku sztuki ARTINFO. Uczestniczyła w kilkunastu wernisażach, między innymi w Pomarańczarni w Wielkopolskim Centrum Onkologii – która dała jej największą satysfakcję. Uczestniczyła w wystawie ,,Architekt Artysta” w Galerii Sztuki ,,MO”. Założycielka inicjatywy społecznej ,, art!show” w której propaguje sztukę w przestrzeniach publicznych, promując artystów z różnym wykształceniem, dając przy tym obcowanie z sztuką i artystami na żywo. Wspomaga wiele charytatywnych instytucji szczególnie zaangażowana jest w pomoc autystom.

Joanna Karpowicz (ur. 1976) malarka, autorka kilku komiksów. Ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. Leszka Misiaka w 2001 roku. Mieszka i pracuje w Krakowie. Wystawy indywidualne z najważniejszymi malarskimi cyklami: Retro Anubis, Galeria Artemis, Kraków (2024), Anubis i yokai, Galeria Artemis, Kraków (2022); Późne lato. Anubis w Walencji, Galeria Artemis, Kraków (2022); Papiery wartościowe z Anubisem, Galeria Artemis, Kraków (2021); Powrót, Galeria Artemis, Kraków, (2020); Anubis w podróży, Galeria Artemis, Kraków (2019); LA Woman, Galeria Artemis, Kraków (2017); Anubis, Galeria Raven, Kraków (2016); I want to believe, Centrum Kultury Zamek, Wrocław (2014); Anubis, mój przyjaciel, Galeria Łącznik, Kraków (2013); Pokój 666, Galeria Nova, Kraków (2003). Wybrane wystawy zbiorowe: Artyści z Krakowa. Generacja 1970-1979, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK (2018), Teraz Komiks!, Muzeum Narodowe w Krakowie (2018); Krew. Łączy i dzieli, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (2017); Mój kraj taki piękny, Galeria Arsenał, Poznań (2015); 4 x Karpowicz, Galeria Raven, Kraków (2014); Strange Stories, Galeria Stalowa & Meno Forma Galerija, Kowno (2014); Komiks. Legendy miejskie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK (2011). Joanna Karpowicz jest autorką komiksów realizowanych w technice malarskiej: Szminka (scenariusz: Jerzy Szyłak, Wydawnictwo Mandragora, 2003); Jutro będzie futro (scenariusz autorski, Wydawnictwo Atropos, 2004) i Pocztówki z Białegostoku (scenariusz autorski, Centrum im. Ludwika Zamenhofa, 2012); Kwaśne jabłko (scenariusz: Jerzy Szyłak, Timof Comics, 2017); Anastazja, część I i II (scenariusz: Magdalena Lankosz, Kultura Gniewu, 2017, 2019); Malarski cykl z Anubisem jest dokumentowany w artbookach wydawanych przez Timof Comics: Anubis.Thin Places (2021), Anubis.Thin Places 2 (2024). Prace Joanny Karpowicz znajdują się w zbiorach Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN i Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej w Łodzi.

Wojciech Gurawski (ur. 1963) urodzony w Bytomiu, ukończył malarstwo w Instytucie Plastyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie w pracowni W. Maszkowskiego oraz grafikę warsztatową na studiach podyplomowych w pracowni profesora P. Frąckiewicza w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od 1995 roku członek ZPAP w Poznaniu, brał udział w 16 plenerach twórczych i wystawach w kraju i za granicą. Nagrodzony w 1997 oraz 2002 roku na Ogólnopolskiej Wystawie Twórczości Pedagogów Plastyki w Rzeszowie. Uprawia malarstwo i grafikę. Jego prace znajdują się w kolekcjach polskich i zagranicznych.

Magdalena Parnasow (ur. 1975) studia ukończyła z wyróżnieniem na ASP w Poznaniu, na Wydziale Edukacji Artystycznej w dwóch zakresach: krytyk i promotor sztuki oraz edukator artystyczny. Studiowała także na Wydziale Grafiki tej samej uczelni. W latach 2010-16 była kierownikiem Uniwersytetu Artystycznego III Wieku działającego w ramach Uniwersytetu Artystycznego. W 2012 roku obroniła doktorat na Wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz została kierownikiem Pracowni Projektów i ooDziałań Twórczych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W 2004 roku została laureatką Programu Stypendialnego Ministra Kultury „Młoda Polska”. W 2007 rozpoczęła współpracę z Muzeum Narodowym w Poznaniu, w ramach której zajmuje się popularyzacją działań w obszarze rysunku i malarstwa. Była uczestniczką wielu wystaw w kraju i za granicą. Brała udział w licznych działaniach warsztatowych dla dzieci, młodzieży, a także dla osób dorosłych pochodzących z różnych grup społecznych. Współpracuje z wieloma placówkami oświatowymi i kulturalnymi oraz różnymi partnerami, przykładowo z Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, a także z Aresztem Śledczym w Poznaniu.

Jan Baszak (ur. 1994) mieszka i pracuje pomiędzy Szczecinem a Berlinem. Zajmuje się rzeźbą, instalacją i tkaniną artystyczną. Ukończył Akademię Sztuki w Szczecinie (2019) oraz Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu (2017). Pracował jako asystent w Pracowni Rzeźby Artura Malewskiego (2020-2021). Zdobył nagrodę za najlepszą scenografię na Festiwalu Boska Komedia w Krakowie (2023). Jego rzeźby znajdują się na przecięciu intymności i melancholii, często korzysta z postludzkich materiałów i starych tekstyliów. Dorastał w małej, przygranicznej miejscowości w zachodniej Polsce, zdominowanej przez bezpodstawne osądy i binarne myślenie. Wczesne lokalne wykluczenie skłoniło go do poszukiwania alternatyw poza konwencjonalnymi społeczeństwami ludzkimi. W swoich pracach bada złożone relacje między ludźmi a nieludzkimi istotami. Eksploruje mistycyzm międzygatunkowej wymiany spojrzeń oraz proponuje scenariusze wspólnego doświadczenia końca w czasach kapitalistyczno-ekologicznego upadku.

Katarzyna Salińska (ur. 1978) z wykształcenia graficzka i ilustratorka, specjalizująca się obecnie w kolażach. Studia na Wydziale Grafiki Warsztatowej ukończyła na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w 2002 roku. Obecnie pracuje jako nauczycielka rysunku i malarstwa w Poznaniu.

Krzysztof Klimek (ur. 1962) artysta urodzony w Krakowie. Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Jerzego Nowosielskiego. Po studiach prowadził galerię QQ oraz zajmował się kuratorowaniem wystaw. Klimek jest stypendystą Fundacji Pro Helvetia, La Chaux-de-Fonds, członkiem Stowarzyszenia Artystycznego Otwarta Pracownia oraz Laureatem Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. W 2020 roku otrzymał Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Brał udział w wielu wystawach grupowych i indywidualnych w kraju i za granicą Wierzy, że oddawanie się żywiołowi malowania bezpośrednio z natury i tego „wyczekiwania” na obraz, na ten moment, aż on sam zechce objawić się malarzowi, doprowadzi w końcu do syntezy tego przemijalnego i nieprzemijalnego.

Natalia Karczewska (ur. 1994) artystka multidyscyplinarna. Tematy, którymi się zajmuje obejmują poetycki świat wspomnień, próby opowiedzenia wrażeń poprzez konstruowanie osobliwych obiektów malarsko-rysunkowych. Działania opiera na eksperymentowaniu z różnymi mediami, często łączonymi, tworząc własne techniki. Swoje prace prezentowała w Polsce, m.in. w galerii Stereo (Warszawa), galerii Łęctwo (Poznań/ WGW Warszawa), BWA Zielona Góra, Galerii Re: (MOCAK, Kraków); oraz za granicą, m.in. w a.s.b.e.s.t.o.s (Melbourne), Willi VertuaMasolo (Mediolan) oraz w galerii Foothold (Polignano a Mare). Laureatka 14. Konkursu Gepperta (2023), stypendium dla młodych twórców poznańskiego środowiska artystycznego (2020) oraz Nagrody Specjalnej Czasu Kultury, w ramach 39. edycji Konkursu im. Marii Dokowicz (2019), finalistka Allegro Prize (2023). W 2019 była jedną z artystek efemerycznej i nomadycznej Galerii Sandra. Tworzy w Poznaniu. Aktualnie reprezentowana przez Galerię Stereo z Warszawy.

Łukasz Gierlak (ur. 1985) artysta zajmujący się przede wszystkim rysunkiem, grafiką i malarstwem. W 2013 roku, pod kierunkiem Pawła Frąckiewicza, obronił dyplom na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Jego praca dyplomowa Agnozja twarzy została nagrodzona w 2013 roku Nagrodą Prezydenta Gdańska w konkursie Najlepsze Dyplomy 2013, a także wyróżniona na macierzystej uczelni. W 2019 roku obronił doktorat u Jarosława Kozłowskiego.

Claudia Kaka (ur. 1979) polska artystka i malarka urodzona w Poznaniu. Początkowo, jako makeup artist, wykonując pracę przy sesjach zdjęciowych i czarno-białej fotografii, jej obrazy odzwierciedlały aktualne inspiracje modelkami i tworzyła dzieła w monochromatycznej tonacji. Jej stylistyka ewoluowała. Stopniowo artystka eksperymentowała wzbogacając swoje kobiece portrety o coraz intensywniejsze i bardziej nasycone barwy. To efekty zafascynowania interesującą urodą kobiet spotkanych w życiu rodzinnym oraz wielu prywatnych i zawodowych podróży. Jej obecna twórczość skupia się na uchwyceniu i ukazaniu wyjątkowości egzotycznych kobiet o różnym typie urody z odległych zakątków świata, głównie z Afryki i Ameryki Łacińskiej oraz rejonów śródziemnomorskich, ich etniczną kobiecość wyrażaną poprzez typowe dla danej kultury dodatki strojów: nakrycie głowy, biżuterię czy inne ozdoby. Z obrazów patrzą na odbiorców kobiece twarze wyrażające dużą pewność siebie, wskazującą na silną osobowość i indywidualizm. Przejawia się to w uchwyceniu postawy i spojrzenia, a uzupełnione kwiatowymi wzorami na ubiorze czy nakryciu głowy, etnicznymi printami z feerią subtelnie dobranych kolorów i mieniących się odcieni w tle, tworzy fascynujący mix kulturowych inspiracji. Unikatowym elementem dzieł, wyróżniającym i przyciągającym uwagę, jest wykończenie boków płótna, które stanowi świadome domknięcie każdego portretu. Artystka poszukuje kolejnych środków wyrazu, przekracza własne granice twórcze i otwiera się na nowe rozwiązania, jak w obrazie „Contance and Gloria”, w którym czerń i biel przeistacza się w bogactwo kolorów, ale wciąż odczuwa się cień przeszłych doświadczeń. W ten sposób definiuje swoją drogę twórczą jako trwałość pamięci i barwnie oświetloną zmienność przyszłości. Claudia Kaka pokazywała swoje prace na wystawach i wernisażach zarówno w polskich, jak i zagranicznych, głównie w Hiszpanii czy we Włoszech, a także we Francji czy w Turcji, co zaowocowało wzbogaceniem o jej dzieła wielu prywatnych kolekcji. Efektem jej coraz większej rozpoznawalności i popularności jest indywidualna wystawa „Between Colors” w Wenecji.

Paweł Dąbrowski (ur. 1974) w latach 1997-2002 studiował na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego w Radomiu, na kierunku Edukacja Artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. Dyplom otrzymał w pracowni prof. A. Gieragi. Interesuje się malarstwem naiwnym, ludowym, a także sztuką dwudziestolecia międzywojennego. W swojej twórczości posługuje się tradycyjnymi środkami malarskimi. Zajmuje się malarstwem i ilustracją, a także jest nauczycielem sztuki. Malarz czerpie inspiracje z twórczości znanych malarzy. Ulubieni artyści Pawła Dąbrowskiego to Ernst Ludwig Kirchner, Henrii Matisse, Kuźma Pietrow-Wodkin, Rufino Tamayo, Elizabeth Peyton, Takashi Murakami, Glenn Brown. Brał udział w wielu wystawach, w tym w Galerii "Uległa" (wystawa indywidualna) w Warszawie (2016), w Ambasadzie USA w Warszawie (2006), Malarstwo młodych, Galeria Gama-due, Warszawa (2005) czy Netgaleria (2004).

Michalina Jedwabny (ur. 1996) absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W 2019 ukończyła licencjat na kierunku wzornictwa, w 2022 obroniła dyplom na wydziale rzeźby. Obecnie zajmuje się szeroko rozumianymi dziedzinami sztuki, pracując w najróżniejszych mediach poszukuje nowych środków do wyrażania siebie.

Ziemowit Fincek (ur. 1988) w 2014 roku obronił dyplom magisterski na Wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu, gdzie wcześniej uzyskał też tytuł licencjacki. Stypendysta Accademia di Belle Arti di Venezia, Włochy w latach 2011-2012, gdzie studiował na Wydziale Malarstwa. Finalista konkursu na Najlepszy Dyplom ASP - Gdańsk (2014).

Cezary Ostrowski (ur. 1962) absolwent PWSSP (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu). Polski kompozytor muzyki eksperymentalnej i artysta wizualny. Twórca awangardowej grupy “Bexa Lala”, która w latach 80. ubiegłego wieku była pionierem polskiej elektroniki, a pod koniec lat 90. tworzyła zręby muzyki techno. Ostrowski mieszka i tworzy w Poznaniu.

Emilia Garbień (ur. 1994) absolwentka kierunku Malarstwo oraz kierunku Edukacja Artystyczna na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Finalistka IV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy w 2024 r. W 2021 r. otrzymała III miejsce, natomiast w 2019 r. wyróżnienie w konkursie malarskim „A co z wartościami” organizowanym przez Ośrodek Pamięć i Przyszłość we Wrocławiu. Kilkukrotna laureatka Stypendium Grupy Eurocash, Stypendium Rektora Akademii Sztuk Pięknych oraz Stypendium Klubu Krakowskiego.

Paweł Flieger (ur. 1979) w 2000 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, oraz studia równoległe na Wydziale Grafiki Warsztatowej. W 2005 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa sztalugowego profesora Jana Świtki. Trzy lata później obronił pracę magisterską z wyróżnieniem na Wydziale Grafiki, pod kierunkiem profesora Grzegorza Nowickiego. Od 2005 roku pracuje na stanowisku asystenta w Pracowni Rysunku Anatomicznego, prowadzonej przez dr hab. Sławomira Kuszczaka. W 2007 roku został Stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 roku uzyskał stopień doktora sztuk pięknych.

Joanna Karpowicz (ur. 1976) malarka, autorka kilku komiksów. Ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. Leszka Misiaka w 2001 roku. Mieszka i pracuje w Krakowie. Wystawy indywidualne z najważniejszymi malarskimi cyklami: Retro Anubis, Galeria Artemis, Kraków (2024), Anubis i yokai, Galeria Artemis, Kraków (2022); Późne lato. Anubis w Walencji, Galeria Artemis, Kraków (2022); Papiery wartościowe z Anubisem, Galeria Artemis, Kraków (2021); Powrót, Galeria Artemis, Kraków, (2020); Anubis w podróży, Galeria Artemis, Kraków (2019); LA Woman, Galeria Artemis, Kraków (2017); Anubis, Galeria Raven, Kraków (2016); I want to believe, Centrum Kultury Zamek, Wrocław (2014); Anubis, mój przyjaciel, Galeria Łącznik, Kraków (2013); Pokój 666, Galeria Nova, Kraków (2003). Wybrane wystawy zbiorowe: Artyści z Krakowa. Generacja 1970-1979, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK (2018), Teraz Komiks!, Muzeum Narodowe w Krakowie (2018); Krew. Łączy i dzieli, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (2017); Mój kraj taki piękny, Galeria Arsenał, Poznań (2015); 4 x Karpowicz, Galeria Raven, Kraków (2014); Strange Stories, Galeria Stalowa & Meno Forma Galerija, Kowno (2014); Komiks. Legendy miejskie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK (2011). Joanna Karpowicz jest autorką komiksów realizowanych w technice malarskiej: Szminka (scenariusz: Jerzy Szyłak, Wydawnictwo Mandragora, 2003); Jutro będzie futro (scenariusz autorski, Wydawnictwo Atropos, 2004) i Pocztówki z Białegostoku (scenariusz autorski, Centrum im. Ludwika Zamenhofa, 2012); Kwaśne jabłko (scenariusz: Jerzy Szyłak, Timof Comics, 2017); Anastazja, część I i II (scenariusz: Magdalena Lankosz, Kultura Gniewu, 2017, 2019); Malarski cykl z Anubisem jest dokumentowany w artbookach wydawanych przez Timof Comics: Anubis.Thin Places (2021), Anubis.Thin Places 2 (2024). Prace Joanny Karpowicz znajdują się w zbiorach Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN i Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej w Łodzi.

Natalia Czarcińska (ur. 1985) absolwentka kierunków: malarstwo i edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. Od 2014 roku związana z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu, gdzie pracuje jako adiunktka w V Pracowni Malarstwa. Autorka wystaw i projektów artystycznych, w tym warsztatów kierowanych do różnych grup odbiorców. Współpracowała z Galerią Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, Galerią Miejską Arsenał w Poznaniu, Fundacją Malta. Współkuratorka w Galerii Szewska 16 afiliowanej przy Wydziale Malarstwa i Rysunku UAP oraz współorganizatorka interdyscyplinarnego festiwalu Multi Art Festival. Swoje prace pokazywała m.in. w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu, BGSW w Słupsku, BWA w Olsztynie, Galerii AT i Archiwum Idei w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem; montuje tymczasowe instalacje złożone z obrazów, fotografii oraz przypadkowo odnalezionych fragmentów / skrawków / wyimków zaaranżowanych tak, aby to relacje między nimi były najważniejsze. Zajmuje się także pojęciem galerii i medium wystawy jako ramy dla postrzegania i myślenia o sztuce.

Sebastian Gierz (ur. 1978) absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (aktualnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu), Matematyki i Informatyki oraz Historii Sztuki na UAM w Poznaniu. Obecnie studiuje historię sztuki nowoczesnej w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Od ponad dwóch dekad jest blisko związany ze sztuką - jako artysta, ale także kurator i kolekcjoner. Jego prace znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granicą. Od 2020 roku tworzy cykl obrazów Nouvelle Vague, który miał swoją oficjalną premierę podczas 60. Biennale w Wenecji w 2024 roku. Cykl prac Nouvelle Vague będzie pokazywany na solowej wystawie w Paryżu w lutym 2025 roku.

Julia Królikowska (ur. 1992) mieszka i pracuje w Poznaniu. Studiowała malarstwo na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie w 2017 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Andrzeja Zdanowicza. Od 2017 roku pracuje na stanowisku asystentki w IV pracowni malarstwa. Od 2022 opiekuje się wraz z Pawłem Fliegerem przestrzenia wystawienniczą Wołyńska 9 w Poznaniu. W swoich pracach porusza kwestie norm kulturowych oraz schematów, inspiruje się cielesnością i organicznością, interesują ją zagadnienie abiekcji.

Joanna Gryzińska-Jasińska (ur. 1990) absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni Prof. Andrzeja Zdanowicza oraz dyplom w dziedzinie strategii kuratorskich i promowania kultury na Wydziale Edukacji Artystycznej. W 2021 roku obroniła doktorat na Wydziale Malarstwa i Rysunku. Zajmuje się malarstwem oraz prowadzeniem warsztatów artystycznych.

Diuna Ostrowski (ur. 1997) asystentka w III Pracowni Rysunku na Wydziale Rysunku i Malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu Zajmuje się również malarstwem, filmem i fotografią. Jej prace znajdują się w kolekcjach polskich i zagranicznych.

Hanna Dyzert (ur. 1995) artystka pochodzi z Poznania. Ukończyła studia magisterskie na kierunku dietetyka, ale swoją przyszłość wiążę z pracą artystyczną. Trzy lata temu postanowiła całkowicie poświęcić się sztuce. Inspirują ją ludzie, ich emocje oraz uczucia. Wciąż rozwija swoją technikę oraz szuka własnego ja w malarstwie. Dzięki własnej pracy wykształciła sobie styl, który charakteryzuje się mocnymi liniami oraz intensywnymi kolorami. Lubi kontrasty oraz nieoczywistości w sztuce. Wcześniej malowała głównie farbami olejnymi, natomiast od niedawna zaczęła mieszać techniki, łącząc ze sobą farby akrylowe oraz węgiel drzewny. W tym roku prace artystki były prezentowane na wystawach indywidualnych w Nowej Soli oraz Poznaniu. Za największy sukces uważa zakwalifikowanie się jednego z jej obrazów do finałowej wystawy konkursu Malamegi Lab Venice'24 i wzięcie udziału w wystawie w Wenecji, która miała miejsce w maju 2024 roku.

Tomasz Masionek (ur. 1994) w 2019 roku obronił dyplom na Wydziale Sztuki na Uniwersytecie im. Jana Długosza w Częstochowie, który zrealizował w pracowni u dr hab. Bartosza Frączka. W swojej twórczości interesuje się przede wszystkim portretem i rysunkiem architektonicznym. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych.

Emilia Garbień (ur. 1994) absolwentka kierunku Malarstwo oraz kierunku Edukacja Artystyczna na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Finalistka IV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy w 2024 r. W 2021 r. otrzymała III miejsce, natomiast w 2019 r. wyróżnienie w konkursie malarskim „A co z wartościami” organizowanym przez Ośrodek Pamięć i Przyszłość we Wrocławiu. Kilkukrotna laureatka Stypendium Grupy Eurocash, Stypendium Rektora Akademii Sztuk Pięknych oraz Stypendium Klubu Krakowskiego.

Agata Ruman (ur. 1985) absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku-Białej. Studiowała w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie na Wydziale Sztuk Pięknych ukończyła dwa kierunki - Malarstwo oraz Konserwację i restaurację dzieł sztuki. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Jana Pręgowskiego oraz dyplom z wyróżnieniem na kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki pod kier. prof. Iwony Langowskiej i mgr Marii Rudy uzyskała w 2010 roku. Absolwentka studiów podyplomowych - Projektowanie graficzne - na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (2017). Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Pracuje jako nauczyciel w Zespole Szkół Plastycznych w Bielsku – Białej. Autorka kilku wystaw indywidualnych i uczestniczyła w kilku wystawach zbiorowych. W 2018 roku prace artystki prezentowane były w ramach programu Art Fresh Festiwal w Warszawie. Jej inspirowane przedwojennym światem obrazy znajdują się w wielu kolekcjach w kraju i za granicą.

Claudine Pisarek (ur. 1995) w 2021 ukończyła malarstwo na katowickiej ASP. Malarka, fotografka, wędrowczyni. Eksploratorka bałkańskich historii związanych z pamięcią zbiorową. Stawia pomniki wybranym fragmentom rzeczywistości. Autorka wystaw indywidualnych m.in. w Galerii Szarej w Katowicach czy Heerz Tooya w Wielkim Tyrnowie (BG). W ostatnim czasie tworzy w Łodzi i w Ornontowicach.