Dramatopisarz, malarz, teoretyk sztuki i filozof.
Urodził się w 1851 roku w Poszawszu na Żmudzi, zmarł w 1915 roku w Lovrano na Istrii (Chorwacja).Pierwsze lekcje rysunku pobierał w Tomsku u litografa J. Volkmara Flecka. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1868-1871), a następnie krótko w Akademii monachijskiej pod kierunkiem H. Anschütza. W końcu 1873 roku zamieszkał w Warszawie gdzie dzielił pracownię w Hotelu Europejskim z J. Chełmońskim, A. Chmielowskim i A. Piotrowskim. W latach 1884-1890 współpracował z pozytywistycznym pismem "Wędrowiec", które było jego trybuną w walce o nową sztukę. Pisał monografie artystów. W latach 1890-1908 mieszkał w Zakopanem gdzie stworzył teorię i praktykę "stylu zakopiańskiego". Stworzył wiele obrazów bliskich naturalizmowi, odwołujących się do Powstania Styczniowego, malował sceny rodzajowe, pejzaże (morskie i tatrzańskie). Pełnił rolę autorytetu moralnego. Jego twórczość została przesłonięta przez działalność krytyczną.