Szafka w typie Boulle , 1860-1890

Pochodzenie: Francja, druga połowa XIX w., okres II Cesarstwa, czyli panowania Napoleona III (ok. 1860 – 1890 r.). Konstrukcja: dąb, fornir - mahoń; inkrustacja – blacha mosiężna, szylkret lub imitacja szylkretu, okucia – mosiądz i brąz złocony, blat - marmur. Wymiary: wysokość 109,3 cm, szerokość 86,4 cm, głębokość 38,2 cm. Stan: idealny, po renowacji przeprowadzonej w naszej pracowni.

Opis: oryginalny mebel, zachwycający piękną, klasyczną architekturą i znakomitą jakością wykonania. Szafka o prostych bokach i froncie, z zaokrąglonymi narożami, z jednoskrzydłowymi drzwiczkami, fornirowana hebanem (front, boki) oraz mahoniem (wnętrze, plecy), inkrustowana markieterią boulle’owską, zdobiona odlewanymi, mosiężnymi aplikacjami. Blat marmurowy, biały. Front wsparty na zaokrąglonych, zdobionych brązami nogach, będących przedłużeniem narożników, połączonych poniżej drzwi kapryśnie wyciętym fartuchem. Jednoskrzydłowe drzwi ozdobione medalionem wypełnionym rytowaną blachą mosiężną, w której wycięto ażurowy wzór wici i ułożono na tle z szylkretu. Podobne ozdoby nad drzwiami oraz na przednich narożnikach. Boki podkreślone geometrycznie ułożoną listwą mosiężną. Na szczególną uwagę zasługują liczne ozdoby z cyzelowanego i złoconego ogniowo brązu, wszystkie oryginalne. Elementy konstrukcyjne i ozdobne podkreślone listwą mosiężną. Zamek sprawny, z kluczem.

Technika markieterii, która ozdobiono szafkę, została rozwinięta w XVIII w przez Andre-Charlesa Boulle`a, jemu też zawdzięcza swą nazwę. Polegała na jednoczesnym wycinaniu wzorów ze złożonych arkuszy blachy mosiężnej i szylkretu, a następnie złożeniu w całość dwóch z nich (negatyw i pozytyw), co pozwalało uzyskać niepowtarzalny wzór inkrustacji. Ornamenty grawerowano, czasem wzbogacano kością, srebrem lub masą perłową i łączono z bogatą intarsją floralną. Układ ze wzorem mosiężnym na szylkretowym tle nosi nazwę premiere-partie, zaś szylkretowych motywów na mosiężnym tle contre-partie. Dekoracje te umieszczane były zazwyczaj na czarnej powierzchni mebla z hebanowego forniru lub innego barwionego na czarno. Technika ta została rozwinięta przez Andre`a-Charlesa Boulle`a, jemu też zawdzięcza swą nazwę. Była stosowana w całej Europie od końca XVII w., swą ponowną popularność przeżywała od lat 60-tych XIX wieku. W II poł. XIX w. przeżyła ponowną falę popularności.