Serwis dla 6 osób; składa się z dzbanka do herbaty z pokrywką, dzbanuszka-mlecznika, cukiernicy z pokrywką, 6 wysokich filiżanek z miseczkowymi spodkami i 6 talerzyków. Naczynia z reliefem Neuozier, z gałązkowymi uszkami, kopułowymi pokrywkami z uchwytem-gałązką z pączkiem róży. Na brzuścach naczyń, w lustrach i na kołnierzach talerzyków i spodków luźne kompozycje kwiatowe deutsche Blumen, rzuty i drobne gałązki kwiatowe oraz motylki.

Talerz dekoracyjny, z wielopłatkową rozetą z kobaltowo-żółtych kręgów pośrodku lustra i szlakiem ornamentu w układzie 5-dzielnym wokół kołnierza i lustra : motyw kwiatu w kolistych kręgach na przemian z motywem zoomorficznych „masek”.

Wazon - trzy flakony na kwiat, osadzone na gałązkowej, 4-dzielnej podstawie; od frontu plastyczna gałązka z różowymi kwiatkami i pąkami.

Zespół pojemników 4-bocznych, o postawie kwadratowej i trzech poziomych uskokach wokół ścianek, z okrągłymi pokrywkami cynowym, pasowanymi gumowymi uszczelkami); od frontu malowane przez szablon napisy niebieskie: Kasza, Kaszka, Kawa, Ryż (większe puszki) oraz: Kminek, Goździki, Herbata, Korzenie, Kakao (mniejsze puszki).

Wazon o niskim, kolistym brzuścu z rzeźbiarską dekoracją wokół motywem fal z rybami, roślin wodnych i półpostaci płynącego mężczyzny. Przy krawędzi postać młodej, bosej kobiety w długiej, powłóczystej sukni, dźwigającej oparty o lewe biodro dwuuszny dzban, prawą ręką podtrzymującej większy dzban oparty o krawędź wazonu.

Na niskiej, kolistej podstawie akt lekko pochylonej kobiety, wycierającej się tkaniną opadającą przez lewe udo na podstawę.

Znana rzeźba Allegrain’a, wystawiona na paryskim Salonie w 1767 roku, była w zbiorach Madame du Barry, obecnie znajduje się w Luwrze. Popularna i często kopiowana w XIX w.

Czworoboczny, o wybrzuszonych ściankach zbliżonych do kwadratu, wąskiej obręczowej kwadratowej szyjce i analogicznej podstawie; na ściankach kolisty motyw kasetonowej kratownicy obwiedzionej stylizowanymi gałązkami kwiatowymi i forma Shou (symbol długowieczności i zdrowia) pośrodku, otoczona czterema stylizowanymi znakami fu - nietoperzy (symbol szczęścia).

Podwójnie wybrzuszone, z wąskimi, długimi szyjkami; wokół brzuśców nałożona „tapetowo” barwna dekoracja kwiatowa o cienkim ciemnym konturze (m.in. peonie, chryzantemy, żonkile, maki, anemony) uzupełniona złoceniami; wokół podstaw, przewężenia pomiędzy brzuścami i szyjek szlaki ornamentu kobaltowego.

Lustro gładkie, boki uniesione, sześciodzielne, z ażurową dekoracją z motywem winorośli. Krawędzie nieregularnie wycięte, obrzeżone perełkami.

Składający się z 6 widelczyków (dł. 15,2 cm) i 6 noży (dł. 16,5 cm) oraz łopatki (dł. 17,5 cm, szer. 6 cm); ostrza noży i widelców oraz nabierak łopatki złocone; trzonki dociążone, rozszerzające się, o fasetowanych krawędziach, na końcach ścięte, ozdobione ornamentem palmetowo-roślinnym ujętym w kwadratową rezerwę oraz pasami stylizowanego ornamentu cekinowego i jajownika.

Puzderko czterodzielne, z żebrowanymi narożami, wsparte na czterech nóżkach - łapach, z nakrywką na zawiasku, dekorowane reliefowanymi scenkami rodzajowymi. Na dwóch ściankach bocznych sceny z wnętrza karczmy z siedzącymi gośćmiprzy zastawionych stołach i przygrywającej im kapeli, na pozostałych sceny ogrodowe przedstawiające grupę osób zajętych rozmową. Na wieczku miasteczko z handlującymi na rynku.

Na stopie o wielolistnym obrzeżu bogato dekorowanej reliefowymi liśćmi akantu, prerełkowaniem, kogucimi grzebieniami i rocailles, przechodzącej w trójboczny, skręcony trzon zakończony tulejką na świece w formie kielicha kwiatowego, ozdobiony podobnie, jak stopa.

Wsparta na wysokich nóżkach w formie gałązek zakończonych kwiatkami, brzusiec owoidalny z dekoracyjną girlandą roślinną, z wieczkiem uskokowo wywyższonym, zamykanym na zatrzask; na wieku rozeta liściasta, wokół wieczka pas rozet wpisanych w ornament z falistej plecionki.

Puszka gładka, owalna, z nakrywką wywyższoną, profilowaną, na spodzie wygrawerowany napis: In memoriam C.C. Grünmüller 1768

Prostokątna, z wyoblonymi narożami, z dekoracją geometryczną, giloszowaną na całej powierzchni; wśród dekoracji herb Elbląga dwupolowy z dwoma krzyżami joannickimi w owalnej tarczy. Wnętrze złocone.

Prostokątna, z zaokrąglonymi narożami, na wieku niellowane przedstawienie architektury miejskiej (widok ratusza?) w jajowatej rezerwie, z dekoracją z wici roślinnej w narożach; od spodu niellowany motyw wici z kolistą rezerwą z monogramem wiązanym GK.

Na kolistej stopie z gładką kryzą, uskokowo wywyższonej, z wgłębieniami tworzącymi wokół krótkiego trzonu 6-dzielną rozetę. Trzon zakończony tulejką cylindryczną zdobioną pionowymi, wąskimi puklami, do krawędzi stopy zamocowany pierścieniowaty uchwyt.

Owalna, pionowo żebrowana, wsparta na wysokich nóżkach w formie lwich łap, u nasady ozdobionych rocailles z kwiatami; wsparta na wysokich nóżkach w formie łap; nakrywa na zawiasku, zamykana na zatrzask, wywyższona, żebrowana, zwieńczona kwiatonem, wewnątrz złocona.

Wsparte na wielolistnej, wysklepionej stopie, pośrodku silnie wywyższonej dekorowanej liśćmi akantu, esownicami, regencyjną kratką, przechodzącej w trzon tralkowy, dekorowany podobnie jak stopa, z grawerowanymi dwoma herbami i datą d. 3 August/1881 w owalnych rezerwach, zakończony talerzową profitką, w której umieszczony roślinny krótki trzon zwieńczony wazonową tulejką i cztery roślinne esowate ramiona zakończone analogicznie.

Wsparte na trzech wolutowych nóżkach i kolistej wywyższonej stopie, przechodzącej w tralkowy trzon zakończony wazonową tulejką, z krótkim ażurowym trzonem zakończonym wazonowymi tulejkami na świece i trzema ażurowymi, esowatymi ramionami zakończonymi analogicznie Całość bogato dekorowana reliefowymi ornamentami z esownic, ceowników, małżowin, wici roślinnej, regencyjnej kratki i rocailles.

Ołtarzyk w formie kartusza o nieregularnej krawędzi uformowanej z esownic z repusowanym, umieszczonym w arkadzie, przedstawieniem Piety - Matka Boża trzyma w objęciach, zdjęte z krzyża ciało Syna, w bordiurze główki aniołków wśród obłoków; od tyłu mocowana na śruby pół-jajowata plakieta z grawerowanym widokiem klasztoru i napisem SVB.REGIMINE CL MI D.DOMINICI DE MOLINO 1593, z wolutową nóżką umożliwiającą postawienie.

Plakiety, często w formie przenośnych ołtarzyków, które były przeznaczone do składania na nich pocałunku pokoju w trakcie mszy w kościołach katolickich nosiły nazwę Pax. Szczególnie popularne w okresie średniowiecza i renesansu.

Por. analogiczny ołtarzyk (bez uszkodzeń), który był wystawiony w domu aukcyjnym Neumeister w Monachium 26.IX. 2018 roku (aukcja 381,poz. 51). Zob. też podobny ołtarzyk z kolekcji Ian & Caroline Irving, który pojawił się na aukcji w Sotheby’s w 1924 roku (aukcja z 20 stycznia, poz. 27)

Pole pieczętne koliste, gładkie, trzonek w formie plastycznej postaci kobiety z długimi, rozpuszczonymi włosami ozdobionymi wpiętymi w nie kwiatami.

Pas płaski, wykonany z cienkich nici złoconych imitujących prążkowaną tkaninę, z klamrą podłużną, profilowaną, dekorowaną filigranem z perełkowaniem, tworzącym wielowarstwową kompozycję z różnej wielkości rozet.

Wg właściciela pas należał do Leni Riefenstahl (1902-2003) , niemieckiej aktorki, tancerki, a przede wszystkim fotografki i reżysera, której po II wojnie Światowej zarzucano współpracę z NSDAP, dla której wykonywała szereg projektów artystycznych (filmy propagandowe i zdjęcia dokumentujące sukcesy Niemiec m.in. defilada zwycięstwa w Warszawie, olimpiada w Berlinie itp.)

Owalna, ze szkła kobaltowego, w srebrnym koszyczku wspartym na czterech nóżkach - łapach, z bokami ażurowymi dekorowanymi podwieszanymi girlandami laurowymi oraz owalnymi medalionami; na osi dłuższej głowy lwów.

Okrągła stopa obwiedziona moletowanym pasem kimationu, z krótkim trzonem, z koszyczkiem ażurowym, zdobionym u dołu arkadkami uformowanymi z drutu, wyżej pasem ornamentu roślinno-geometrycznego, na obrzeżu godronem, z dwoma uchwytami po bokach, zwieńczonymi głową pantery, z nakrywką, pośrodku wywyższoną, zwieńczoną figurką orła; szklany wkład.

Czerpak gładki, trzonek zakończony łopatkowo, na trzonku reliefowe aplikacje, z wierzchu herb Gdańska z parą antytetycznych lwów; od spodu wyobrażenie mężczyzny, mierzącego ze strzelby.

Łyżka powtarza typ dekoracji charakterystyczny dla łyżek gdańskich przeznaczonych jako nagrody w zawodach strzeleckich w XVIII wieku.

Hermann Brussow zawodu uczył się w Niemczech i Paryżu, w którym mieszkał 5 lat; od 1849 roku pracował w Gdańsku. Był czynny prawdopodobnie do 1886 roku.

Talerz z gładkim lustrem, z kołnierzem uniesionym, ozdobionym na krawędzi pasem kimationu.

Gładki, obwiedziony w górnej części pasem godronowym, z szerokim wylewem, z boku uchwyt zdobiony u nasady akantowymi rozetami, zakończony głową pantery. Wnętrze złocone.

Naczynie w formie kielichowej czarki ze szkła rubinowego ze złoceniami, wspartej na srebrnej stopie na planie kwadratu, profilowanej, wywyższonej, zdobionej wolutami, ceownikami i liśćmi.

Kubek koniczny, wewnątrz złocony, z grawerowaną, złoconą dekoracją z przedstawieniem siedzącej na gałązce jaskółki.

Zwraca uwagę wysokiej klasy grawer złocony, przypominający poziom grafik artystycznych. Wyroby tego złotnika są wysoko cenione na aukcjach w Londynie, gdzie nie rozpoznano tego artysty.

Paterka na stopie prostokątnej, ażurowej zdobionej motywem liści, z krótkim trzonem dekorowanym puklami, z czarą głęboką, u dołu puklowaną promieniście, w górnej części ażurową, z wywiniętą krawędzią moletowaną w palmety i liście akantu, z pałąkowatym, ażurowym, moletowanym uchwytem; wnętrze złocone (złocenie zachowane śladowo).

Wazonik gruszkowaty, o płaskim dnie, z krótką, cylindryczną szyją, z reliefową dekoracją z kwiatów na łodyżkach pokrywającą całą powierzchnię.

Ramka owalna ujęta w wieniec laurowy, dekorowana z boków półplastycznymi uskrzydlonymi hermami kobiecymi, w zwieńczeniu koszem z kwiatami, u dołu maską lwa; z odkładaną podpórką z tyłu, uformowaną z drutu, umożliwiającą postawienie ramki.

1/ z bokami dłuższymi fasetowanymi, łukowato uformowanymi, z dekoracją roślinno-geometryczną na wieczku, z rezerwą na monogram; cechowana SEMIA (Dawid Semiatycz); szer. 10,3 cm, głęb. 8 cm; waga 103 g

2/ z dekoracyjnym grawerowanym motywem liści akantu w prawym dolnym rogu i falistego ornamentu giloszowanego; cechowana M . 1 - w prostokącie; szer. 10,5 cm, głęb. 7,6 cm; waga 118 g;

3/ z motywem poziomych taśm wypełnionych giloszowaną drobną skośną kratką i prążkami z monogramem grawerowanym LD w prostokątnej rezerwie; cechowana M/W - bite w głąb; wys. 9,5 cm, szer. 6,4 cm; waga 104 g;

4/ prostokątna, z fasetowanymi bokami, z rezerwą na monogram, zwieńczoną czapeczką sylwestrową w formie stożka, zdobioną skośną kratką; cechowana M/W - bite w głąb; wys. 10,7 cm, szer. 8 cm; waga 124 g;

5/ prostokątna, zdobiona motywem pasów po jednej stronie i kratki po drugiej; szer.10,5 cm, głęb. 7,5 cm; waga 147 g;

Puderniczka na planie kwadratu o ściętych narożach, i bokach fasetowanych, pokrytych niellem, z wieczkiem na zawiasku, ozdobionym emaliowaną sceną w ogrodzie w typie Watteau z siedzącą parą słuchającą recytującej lub śpiewającej dziewczynki; scenka zamknięta bordiurą ze srebrnej wici akantowej na tle emalii kobaltowej; wewnątrz wieczka fasetowane lusterko.

Półkuliste, zdobione półowalami i granulkami srebra, z rozetką zwieńczoną kulką

- 1 guz kontuszowy

srebro? niecechowane; wys. 4 cm, średnica 2 cm

owoidalny filigranowy, zdobiony wolutami, z rozetką w szczycie zwieńczoną kulką

Łyżeczki z czerpakami zakończonymi szpiczasto, z trzonkami rozszerzającymi się o nieregularnych krawędziach ujętych w profilowaną taśmę i ceowniki; na trzonkach herb Jastrzębiec.

Koszyczek na kolistej stopie, z bokami ażurowymi uformowanymi z pasów palmet, ozdobiony puttem wyciągającym rączkę do leżącego wśród kwiatów kozła, z krawędzią górną ujętą w pas kimationu, z nakrywką na zawiasie, z wycięciem na łyżeczkę, zwieńczoną szyszką pinii; z boku uchwyt zakończony głową mężczyzny w wieńcu laurowym.

Wsparta na czterech akantowych nóżkach, na kwadratowej podstawie i stopie okrągłej, wysklepionej dekorowanej moletowanym pasem liści akantu i przechodzącej w krótki trzon ozdobiony dużymi liśćmi; na nim wsparta czarka ze szkła kryształowego z dekoracją geometryczną szlifowaną i fasetowaną. Czarka w oprawie srebrnej, z wysokimi akantowymi uchwytami po bokach, ujęta u góry w srebrną obręcz, z wywiniętą krawędzią dekorowana motywem floralnym. Nakrywka wysklepiona, zwieńczona liściastym kolistym uchwytem, na rozecie akantowej.

Podstawa trójkątna o ściętych narożach, ujęta w uskokowe, profilowane półwałki z przewiązkami; na niej wsparte trzy wysokie nóżki zakończone kopytkami, ozdobione akantem, przechodzące w łamane płaskowniki ujmujące szeroką obręcz ozdobioną winoroślą; w niej osadzona owoidalna czara ze szkła szlifowanego w stylizowane kwiaty i pionowe rowki; nakrywka platerowana, wywyższona, dekorowana analogicznie jak obręcz, zwieńczona fantazyjną palmetą akantową z festonami.

Składający się z dzbanka do kawy, imbryka do herbaty i tacy; naczynia na cokolikach z wcięciami tworzącymi nóżki, z korpusami zwężającymi się ku górze, czterobocznymi, ozdobionymi motywem przeplatających się taśm oraz łodyżkami z sercowatymi liśćmi i kulistymi owocami; uchwyty graniaste, profilowane, wylewy w formie dzióbków z motywem stylizowanych łodyg; nakrywki mocno wysklepione zwieńczone ażurowym uchwytem; taca o nieregularnym wykroju z gładkim lustrem i dużymi uchwytami na osi dłuższej.

Na podstawie w formie obręczy ozdobionej czterema pasami płaskowników, mocowanych po trzy w równych odstępach, zachodzącymi na półowalną czarę dekorowaną u góry ażurami o motywie trójkątów; górna krawędź z czterema kolistymi, ruchomymi uchwytami; wkład ze szkła przezroczystego, zdobionego pod górną krawędzią szlifowanym pasem ceowników.

Imbryk cebulasty z nakrywką, wylewem w formie dzióbka i c-kształtnym uchem. W termosie kulistym, otwieranym, z wkładką z filcu, wspartym na kolistej stopce, zwieńczony stożkowatym uchwytem.

Patera kolista na czterech liściastych nóżkach, ażurowa zdobiona koźlimi głowami i motywami roślinnymi, z nieruchomym taśmowym pałąkiem; wewnątrz podwójny szklany wkład (nieoryginalny, wyszczerbiony na krawędzi)

W 1882 roku Norblin i Werner przejęli fabrykę Braci Buch tworząc firmę „Norblin i Ska, Bracia Buch”, a w 1893 roku zostało powołane „Towarzystwo Akcyjne Fabryk Metalowych Norblin, Bracia Buch i T.Werner”. Od 1908 roku wyroby ze stopu verit oznaczano napisem VERIT/N.B.W. (inicjały nazwisk Norblin,Buch,Werner). Z nowego stopu korzystała również, współpracująca z Norblinem Württembergische Metallwarenfabrik (WMF).