SZMITKE (Schmidtke) Piotr
(1955 - 2013)Twórca interdyscyplinarny i teoretyk sztuki. Malarz, scenograf, kompozytor, dramatopisarz i reżyser był autorem i propagatorem nowego pojęcia w sztuce -„metaweryzmu”.
Urodzony w Katowicach, Szmitke rozpoczął edukację artystyczną pod kierunkiem Henryka Wańka, studiujował malarstwo w Krakowskiej Akademii Sztuk Pieknych w prac. Prof. Jerzego Nowosielskiego (dyplom w 1980 r. pod kier. Prof. Andrzeja Strumiłły) We Francji odbył kursy kompozytorskie pod kier. Jean-Claude Ferryego, studiował reżyserię teatralną i prowadził kursy przygotowawcze do Academie des Arts Decoratifs w Strasbourgu. W latach 1986-8 piastował funkcję dyrektora artystycznego Muzeum Surrealizmu w Melun.
Artysta opracował taką metodę obejścia przymusu jednorodności w sposobie obrazowania świata, by wielowątkowość jego pracy wyznaczała konsekwentną metodę. Przeskakując tym sposobem całą dekadę, wpisał się w polimorficzny nurt sztuki końca lat 90-tych. Piotr Szmitke tworzył wirtualne osobowości twórcze, w które kolejno się wcielał. Wyznaczając każdej z osobna życiorys oraz tło społeczno- kulturowe, pracował konsekwentnie w myśl założenia, że przedmiot to sposób jego postrzegania. W 1999r. Metaweryzm trafił do programu filozofii i historii sztuki Uniwersytetu Śląskiego.
Podczas swojego życia zrealizował szereg słuchowisk, performansów, realizacji wideo i wystaw, m.in. w Berlinie, Katowicach, Koszycach, Krakowie, Paryżu, Strasburgu, Warszawie i Wrocławiu. W 2005 roku Opera Śląska w Bytomiu wystawiła jego autorską operę Muzeum Histeryczne Mme Eurozy. W 2007 roku ukończył pracę nad monumentalnym malowidłem na żelaznej kurtynie Teatru Śląskiego w Katowicach. W 2009 roku zaś wyreżyserował autorski film średniometrażowy Zbrodnia Ikara. Od roku 2009 był wykładowcą Uniwersytetu Śląskiego na kierunku historia sztuki. W 2011 roku został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką Zasłużonego dla Kultury Polskiej. Piotr Szmitke zmarł w 2013 roku w Krakowie po ciężkiej chorobie.
1982 Galerie. du Saggitaire (Strasbourg),
1983 Galerie Hugette Bulthel, (Strasbourg)
1987 Muzeum surrealizmu (Melun- Veaux le Penil),
1988 Gal. Jacques Casanova (Paryż),
1988 Gal. Akka-Valmay (Paryż),
1992 BWA (Katowice),
1993 Pałac Sztuki (Kraków),
1994 Muzeum Śląskie (Katowice),
1995 galeria Hasior-Zakopane.
1995/96 BWA-Bunkier Sztuki (Kraków).
2001 Art& Acustique -Galeria Radia Katowice
Między 2001- 2004 następuje przerwa w twórczości (pobyt w klasztorze w Buthanie)
Pisze 7 dramatów (zaistniałych na scenach m.in. Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego, na Festiwalu Teatru Wizji i Plastyki oraz w Teatrze Polskiego Radia. Tworzy autorskie słuchowiska, komponuje i wykonuje monodramy muzyczne. Bierze udział w:
1989 -"Rainbow music".
1991 -II Spotkania Teatru Wizji i Plastyki
1996 -Dni muzyki Karola Szymanowskiego.
2000 -Radio Katowice "Danslamerdenotreculture".
W roku 1994 Muzeum Śląskie wydaje jego książkę "Antylogia Metaweryzmu".
Uprawia sztukę video, instalacje, rzeźbę, malarstwo, i performance, reżyseruje słuchowiska,spektakle teatralne i muzyczne, jest autorem scenografii operowych (Teatr Wielki w Łodzi – "Echnaton", "Cyrulik Sewilski", Strasbourg -Opera-Piano – "Treemonischa", Festival Portimao "Tosca" oraz "Traviata") –teatralnych: (Teatr Śląski – "Impas cnoty", "Beztlenowce" "Mein Kampf", Teatr Bagatela – Kraków – "Czarna komedia"), filmowych ("The last blues" reż P. Gardos) oraz Teatrów Telewizji ("Święta wiedźma", "Noc jest matką dnia", "Szable i miecze", "Wieczerza"). Był współzałożycielem Studia Form Telewizyjnych TV Katowice.
W 1995 roku zakłada Partię Sztuki i Myśli Twórczej.
W 1996 roku w Krakowie otrzymuje nagrodę "Wnętrze Roku" – za instalację rzeźbiarsko-malarską rozwiązującą wnętrze lokalu kawiarni "Szuflada".
1995/6 -Kraków –autorski festiwal w Bunkrze Sztuki pod hasłem Metaweryzmu.
W 1998 roku otrzymuje stypendium twórcze Ministerstwa Kultury i Sztuki za swą twórczość plastyczną. Przez 5 lat pracuje nad unikalną pod względem języka artystycznego operą autorską: "Muzeum Histeryczne Mme Eurozy", na którego produkcje, drogą konkursu Ministerstwo Kultury przeznacza środki finansowe (pramiera-10 grudnia 2005 w Operze Śląskiej w reżyserii Ingmara Villquista).
2005 - otrzymuje nominację Śląskiej Cegły.
2006 - odsłania innowacyjną multimedialną kurtynę w Teatrze Śląskim.
2007 -wprowadza formułę animacji filmowej, którą przenosi na deski teatru jako ruchomy element scenografii, tworzony w czasie realnym (malarstwo na żywo pod batutę dyrygenta) Premiery :14.04.07- Cyrulik Sewilski Teatr Wielki w Łodzi – 26.06.07 Tosca i Traviata na festiwalu operowym w Portimao (Portugalia). Od roku 2007 pracuje przy realizacji autorskiego teatru MIT opartego na działaniach interdyscyplinarnych (takich jak m.in. performance w śląskim ZOO "Obserwacja ludzi na wolności" 8.09.07). Od 2008-go rozpoczyna pracę przy realizacji autorskiego filmu " Dzień, w którym świat stał się kiełbasą".
Listopad 2009 w Katowickim Centrum Sztuki Filmowej premiera "Zbrodnia Ikara" –autorskiego filmu fabularnego oraz filmu animowanego Morfing 2007, zrealizowanemu dzięki stypendium twórczemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Premierze towarzyszy wystawa scenografii i video-artu.
W chorzowskim Teatrze Rozrywki przygotowuje sztukę "Pętla Mobiusa".
Festiwal Warszawska Jesień 2009 -prezentuje video-performance "La Partition aposteriorique" towarzyszący prawykonaniu utworu Mieczysława Litwińskiego "Somnium".
2009-Grudzień. Wrocławska Galeria "Entropia". Prezentacja performance: "Wizja lokalna w czasie realna" (pokaz video-malarstwa)