Pochodzący z Częstochowy, początkowo uczył się malarstwa u swojego ojca Mateusza, a od 1889 roku kształcił się w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. Dzięki zdobytym stypendiom kontynuował artystyczną edukację w Paryżu (1898/99) pod kierunkiem Paula Laurensa i jego syna Jeana Pierre`a, a także w Akademie Vitti pod kierunkiem Rafaela Collina. Zwiedził też Rzym, Florencję, przebywał na Capri i w Bretanii. Po powrocie do kraju, około roku 1902, zamieszkał w Warszawie, gdzie prowadził własną pracownię. Po śmierci ojca w 1913 roku osiadł na stałe w Częstochowie i od tego czasu mniej aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym - m.in. pracował jako nauczyciel rysunku. Mączyński malował akwarelami, farbami olejnymi, ale także pastelami. Przez krótki okres ok. 1900 roku tworzył pod wpływem symbolizmu, a ok. 1902 malował prawie wyłącznie pejzaże. Wiele wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i w Salonie Aleksandra Krywulta, także w Częstochowie i Katowicach.