Amerykański rzeźbiarz szwedzkiego pochodzenia, znany przede wszystkim z instalcji w przestrzeni publicznej, będących przeskalowanymi replikami przedmiotów codziennego użytku. Jego realizacje to także miękkie, dmuchane rzeźby zwyczajnych obiektów, które artysta przedstawiał w formie lekkiego rozkładu. Wiele prac wykonał wspólnie z żoną, Coosje van Bruggen, która zmarła w 2009 roku po 32 latach ich małżeństwa. Obecnie Oldenburg żyje i pracuje w Nowym Jorku. Jego ojciec był szwedzkim dyplomatą pracującym w Stanach Zjednoczonych. Oldenburg dorastał w Chicago - w latach 1946-50 studiował literaturę na Yale University, a później - sztukę na Uniwersity of Chicago. Zanim rozpoczął karierę artystyczną pracował jako reporter w City News Bureau of Chicago. w 1953 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie, a trzy lata po tym przeprowadził się do Nowego Jorku, pracując na pół etatu w Cooper Union Museum for the Arts of Decoration. Idea miękkich rzeźb pojawiła się u niego w 1957 roku, gdy wykonał luźno zwisającą kompozycję z kobiecej pończochy wypchanej zmiętymi gazetami. W 1959 roku Oldenburg zaczął wykonywać serie obiektór, figur i znaków z papier-mâché, rozszerzając spektrum materiałów o jedzenie i tanią odzież. Jego piersza indywidualna wystawa, na której pokazał m.in. wspomniane obiekty, odbyła się w Judson Gallery na Washington Square w 1959 roku. W latach 60. Oldenburg włączył się w działąnia ruchu pop-art, stając się wkrótce jednym z jego najciekawszych twórców. Krytyka amerykańskiego konsumeryzmu posunęła go do wielu działąń z pogranicza happeningu, performansu i instalacji artystycznej. W grudniu 1961 roku wynają sklep na Lower East Side na Manhattanie, gdzie w witrynie wystawił rzeźby będące ordynarną, zohydzoną i bezkształtną wersją popularnych dóbr konsumpcyjnych.