Malarz, akwarelista, rysownik, ilustrator, dekorator, jeden z najpopularniejszych artystów warszawskich przed II wojną światową. Uzdolniony wychowanek Józefa Brandta z Orońska, adept warszawskiej Klasy Rysunkowej Wojciecha Gersona oraz uczeń Akademii monachijskiej, pozostał przez całe długie życie artystycznie wierny malarstwu pejzażowemu i rodzajowemu. Podlegało ono przemianom stylistycznym i warsztatowym - od realizmu przez pleneryzm po secesję. Tę niezwykle bogatą twórczość dopełniały martwe natury oraz stylizowane główki dziewczęce. Ważną domeną twórczości Kędzierskiego było ilustratorstwo w czasopismach i w książkach (m.in. luksusowa edycja Gebethnera i Wolfa Chłopów Reymonta w 1928 r.). Dzieła Kędzierskiego gromadzone przez żonę i córkę artysty, zwłaszcza w latach wojny kosztem wielu wyrzeczeń, spłonęły wraz z jego pracownią przy ul. Senatorskiej 36 w Warszawie w pierwszych dniach powstania - 4 sierpnia 1944 r.