Mieczysław Adam Wysocki rozpoczął naukę malarstwa u Stanisława Kaczor-Batowskiego we Lwowie, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1921-22 u W.Jarockiego, I.Pieńkowskiego,K.Dunikowskiego, F. Kowarskiego). Edukacji artystycznej dopełnił w Paryżu (w 1924 i 1927-29), podobnie jak jego lwowscy koledzy Janisch i Sielski, m.in. uczęszczał do pracowni prowadzonej przez F.Légera, podczas drugiego - podjął studia u J.Pankiewicza, w prowadzonej przez niego filii Akademii krakowskiej oraz w Conservatoire des Arts et Métiers. W Paryżu Wysocki brał udział w wystawach w galerii Jeune Peinture oraz Salon des Indépendents. Krótko uczył się także w Rzymie (1929 u prof. Luciatto). Po powrocie do Lwowa w 1929 został asystentem przy katedrze dekoracji wnętrz na Politechnice lwowskiej. W tym samym roku, założył grupę "Artes" mającą za cel "upowszechnienie wiedzy o współczesnej sztuce przez wystawy, odczyty itp". Pierwsza wystawa tego zrzeszenia odbyła się w styczniu 1930, Wysocki miał na niej 40 prac, niektóre z nich zostały uznane za surrealistyczne, posługujące się "językiem pokrewnym temu jaki stosował de Chirico w okresie swego krótkiego zbliżenia z surrealizmem" (P. Łukaszewicz). Jednak Wysocki już w 1930 wystąpił z "artesu" z powodu niezgodności poglądów z resztą kolegów. W sierpniu tego roku zginął tragicznie w wypadku drogowym. W 1932 odbyła się w lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych jego wystawa pośmiertna.