Odpowiedź grupy The Krasnals na tekst Pani Very Zalutskey

Tekst jest ciekawy, zawiera wiele interesujących punktów, jak choćby odniesienie do Caroline Levine, z której cennych spostrzeżeń również korzystamy.
Ale jak wiadomo, najbardziej uwagę artysty przykuwa, to z czym się nie zgadza. Przede wszystkim, Pani Zalutskaya nie zrozumiała idei naszej krytyki sztuki upolitycznionej, jak również nie wychwyciła różnicy między sztuką upolitycznioną a krytykującą politykę. Te pojęcia zostają tu zupełnie pomylone. Mówiąc jak najprościej - my krytykujemy upolitycznianie sztuki, czyli traktowanie jej jako narzędzie propagandy, czy instrumentalnie, jako narzędzie zdobywania i utrzymywania władzy. Natomiast absolutnie nie podważamy krytycznego odnoszenia się artystów do polityki. Jest to jeden z istotnych elementów sztuki i misji artysty, którego misją bardzo często jest stanie na straży wolności i demokracji.
Po drugie, niesłychanie dziwne jest, że autorka w obrębie tak szerokiego obszaru jakim jest sztuka dostrzega tylko i wyłącznie sztukę upolitycznioną, a poza nią tylko i wyłącznie sztukę dekoracyjną, dobrą warsztatowo. Z tego by wynikało, że w obrębie treści, zawartości symbolicznej, dostrzega tylko i wyłącznie politykę! Dość dziwne i ograniczone. A gdzie choćby tak podstawowe i zajmujące od wieków artystów i myślicieli sfery jak filozofia, egzystencja, religia, czy nawet kwestie społeczne? Chyba nie przylepia im pani łatki tzw. dekoracji?
No i może jeszcze... kwestią dyskusyjną może być, które działanie jest skuteczniejsze - to rewolucyjne, awangardowe, czy wynikające z dokładnej analizy i postawy badawczej. Naszym zdaniem, zwłaszcza w dziedzinie sztuki, pierwsza metoda bywa nie tylko skuteczniejsza, ale i trafniejsza. Więc nie widzimy za bardzo podstaw, dlaczego miałaby być traktowana jako gorsza. Co innego gdybyśmy przekwalifikowali się w naukowców.

Pozdrawiamy serdecznie,
The Krasnals