Janusz Kaczmarski - malarstwo - Galeria Test




Wystawa Janusza Kaczmarskiego w Galerii Test jest rzadką okazją spotkania z twórczością artysty od pięćdziesięciu lat tworzącego niezależnie, na uboczu i ciągle wiernego malarstwu. "Obrazy z pracowni" to wybór prac z ostatnich dwudziestu lat jego działalności artystycznej. Jest to pierwsza od 13 lat wystawa tego artysty w Warszawie.

Urodzony w 1931 roku w Janusz Kaczmarski studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie, dyplom uzyskał w Kijowskim Instytucie Sztuk Pięknych w 1956 roku, w pracowni prof. Aleksieja Szowkunienki. Po powrocie do Polski wystawiał z grupą malarzy "Powiśle", następnie w latach 1962-1976, z Grupą Malarzy Realistów. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych, ogólnopolskich, tematycznych, festiwalowych oraz w prezentacjach sztuki polskiej za granicą. Wykładał na uczelniach w Dreźnie, Wrocławiu, Toruniu i Olsztynie. Brał czynny udział w życiu środowiska artystycznego, pełniąc w latach 1972-1980 funkcję prezesa Polskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. W latach 1981-1987 wziął udział w bojkocie oficjalnej kultury w Polsce wystawiając jedynie w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej i za granicą. Ostatnie lata Janusz Kaczmarski poświęca malowaniu.

"Obrazy z pracowni" to wystawa, na którą złożyły się prace artysty z ostatnich dwudziestu lat. Malarstwo Janusza Kaczmarskiego w tym okresie przechodzi metamorfozę. Od przedstawień surowych, pustych wnętrz pracowni artysta przechodzi do studiów postaci we wnętrzach pełnych kolorów i nasyconych niezwykłym światłem. Malując studia z natury, wnętrza pracowni z autoportretem, postacią modela i manekinem oraz przedmiotami mierzy się z tradycyjnymi zadaniami malarskimi. Odwołuje się do tradycji malarstwa, a jego twórczość, niezależna i trochę na uboczu, jest dowodem na żywotność takiej sztuki.

 
   
  
  
  

 Wybrane prace:
   
    


     
     
     
 
 

 
  
 Noty biograficzne: 

        
Janusz Kaczmarski urodził się w 1931 roku w Warszawie, studiował malarstwo pod kierunkiem Stanisława Szczepańskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1949 -1950), następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie (1950-1951). Dyplom uzyskał w Kijowskim Instytucie Sztuk Pięknych w 1956 roku w pracowni prof. Aleksieja Szowkunienki. Po powrocie do Polski wystawiał z grupą "Powiśle". W latach 1962-1976 brał udział w wystawach Grupy Malarzy Realistów. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych, ogólnopolskich, tematycznych i festiwalowych oraz w wystawach sztuki polskiej za granicą (Bułgaria, Czechosłowacja, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Indie, Irak, Japonia, Jugosławia, Kanada, Kuba, NRD, Portugalia, RFN, Rumunia, USA, Wenezuela, Węgry, ZSRR). W latach 1981-1987 uczestniczył w bojkocie oficjalnej kultury w Polsce, wystawiając w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej i zagranicą.

W latach 1964-1970 współpracował z "Przeglądem Artystycznym", publikując przede wszystkim recenzje z wystaw. W latach 1972 - 1973 redagował "Polish Art Review" - kwartalnik w języku angielskim poświęcony sztuce polskiej. W latach 1972-1980 był wielokrotnie wybierany na prezesa Zarządu Głównego ZPAP. Członek władz AIAP.

Pedagog, od 1977 roku uczył malarstwa w wyższych szkołach artystycznych Drezna, Wrocławia, Torunia i Olsztyna.


Wystawa czynna do 27 stycznia 2006
________________________________
Relacja przygotowana przez Artinfo.pl                   



Galeria prac


Powrót