produkcję porcelany w Bawarii po wielu nieudanych próbach rozpoczęto w Neudeck in der Au, w 1753 r. W 1761 r. manufakturę przeniesiono do Nymphenburga, letniej rezydencji elektorskiej. W 1765 r. pracowało tam już ponad 300 osób. Szczególnie duże znaczenie miał dział rzeźby, w którym pracował od 1754 r. znakomity artysta F. A. Bustelli - twórca wielu figurek, zaliczanych do szczytowych osiągnięć sztuki rokoka. Przedstawiają one sceny z commedia dell`arte, motywy egzotyczne i pastoralne, odznaczając się doskonale podpatrzonym ruchem, elegancją ujęcia i płynną, lekko uproszczoną formą. Później wyróżnili się rzeźbiarze D. Auliczek (rzeźby alegoryczne, mitologiczne, rodzajowe i animalistyczne) i J. P. Melchior (1796 - 1822), który reprezentował już wczesny klasycyzm (antykizujące reliefy, biskwitowe popiersia portretowe). Dekoracje malarskie nawiązywały początkowo do wzorów miśnieńskich. Cechował je wysoki poziom artystyczny i czysty koloryt. Do często stosowanych należały motyw rocaille`owe, kwiaty, owoce, pejzaże i scenki rodzajowe. Część prac malarskich wykonywali malarze spoza manufaktury (tzw. Hausmaler). Friedrich von Gärtner, po objęciu dyrekcji wytwórni, przeniósł pracownie malarską do Monachium i połączył ją z Münchener Kunstanstalt. Zaczęto wtedy zdobić wyroby porcelanowe kopiami dzieł z Pinakoteki monachijskiej, co mimo mistrzowskiego wykonania było sprzeczne z zasadami dekoracji ceramicznej. W 1862 r. manufaktura przeszła w ręce prywatne. Ponowne jej ożywienie nastąpiło ok. 1900 r, pod wpływem secesji.