Kolbuszowa i okoliczne miejscowości w woj rzeszowskim słynęły od schyłku XVII w. do poł. XIX w. z warsztatów meblarskich. Wyrabiano tam głównie meble skrzyniowe o stosunkowo prostych formach późnobarokowych, później klasycystycznych: komody (tzw. praski), szafy, biurka, kredensy, sekretery, szkatuły oraz stoliki. Stosowano miękkie drewno z okładziną z gatunków szlachetnych, jak cis, jesion, czeczotka, później też mahoń. Charakterystycznym elementem mebli kolbuszowskich było intarsjowanie jaworem, wiśnią, czarnym dębem itp., komponowane symetrycznie i w sposób podkreślający kształt mebla. W intarsji stosowano pasy, gwiazdy, szachownice, herby, kwiat tulipana. Okresem rozkwitu warsztatów kolbuszowskich był schyłek XVIII w. Po 1840 r. nastąpił upadek produkcji. W XIX w. wyrabiano również krzesła i kanapy.