nie mylić z neoawangardą - polski ruch artystyczny zawiązany w latach 70., inspirowany ideami sztuki kontekstualnej. Najważniejszymi manifestacjami ruchu były: wystawa polskich artystów kontekstualistów w Lund w 1976 r., Konferencja Sztuki Kontekstualnej w Kazimierzu Dolnym w 1977 r., konferencja "Sztuka jako działanie w kontekście rzeczywistości" w Galerii Remont w Warszawie w 1977 r. i "Spotkanie z Seminarium Warszawskim" (zw. Spotkaniem Nowej Awangardy) w Białowieży w 1978 r.. W tym ostatnim wzięli udział m.in.: Zbigniew Dłubak, Henryk Gajewski, Anna i Romuald Kuterowie, Janusz Szczucki (organizator), Stanisław Urbański (krytyk).