neokonstruktywistyczny kierunek w rzeźbie, niekiedy również rozciągany na malarstwo, zapoczątkowany w latach 60. i charakteryzujący się powtarzalnością modułów opartych na podstawowych formach geometrycznych: kwadracie, sześcianie, prostopadłościanie itp. Krytycy amerykańscy na ogół z dumą powtarzają, że minimalizm jest pierwszym kierunkiem o światowym znaczeniu zainicjowanym wyłącznie przez artystów urodzonych w Stanach Zjednoczonych. Autorstwo nazwy przypisuje się Barbarze Rose, która w 1965 r. pisała o nowej tendencji w sztuce, polegającej na sprowadzaniu form do minimum. Dzieła minimalistyczne, programowo pozbawione śladów ręki twórcy, są na ogół tylko projektowane przez autorów i zlecane do wykonania warsztatom metodami przemysłowymi. Z takiego podejścia do sztuki zrodził się potem konceptualizm.