Manufakturę wHorodnicy na Wołyniu założył w 1807 r. książę Józef Czartoryski, przenosząc tam z Korca produkcję fajansu. Produkcję porcelany podjęto zapewne po likwidacji manufaktury koryckiej (1832), przejmując stamtąd część specjalistów i kopalnie glinki koalinowej. Rozkwit manufaktury horodnickiej nastąpił w latach 50. XIX w. Wyrabiano w Horodnicy serwisy stołowe i zastawy do herbaty, drobne naczynia, jak maselniczki, muszelki do lodów i solniczki, puszki, kałamarze, flakony, a także miednice, doniczki, patery, wazony - amfory, koszyki na owoce. Wzorowano je w dużej mierze na porcelanie z Korca i Baranówki, zdobiąc motywami bukietów kwiatowych, winorośli, szlaczkami z drobnych listków i kwiatów. Cechą naczyń z Horodnicy są wycinane brzegi, puklowanie i kanelowanie brzuśca, dekoracja reliefowa. Po 1863 r. na skutek trudności finansowych a potem pożaru manufaktura zaczęła upadać. Na przełomie XIX i XX w. przeszła na produkcję masową. Upaństwowiona w 1917 r. pracuje do dziś.