technika złotnicza polegająca na wykonywaniu wzoru lub całego przedmiotu z cienkich drucików i paseczków złotych lub srebrnych, odpowiednio giętych i lutowanych. Filigran często łączy się z granulacją. Wyroby filigranowe są najczęściej ażurowe, niekiedy filigran nakłada się na podkład metalowy i wypełnia emalią (emalie siedmiogrodzkie). Technika filigranowa była znana w większości starożytnych kultur śródziemnomorskich (Egea, Egipt, Etruria). W średniowieczu wyroby filigranowe były szczególnie charakterystyczne dla Bizancjum i krajów islamu. Z wyrobu filigranu słyną do dziś Chiny i Indie. Technikę filigranową chętnie wykorzystywali włoscy złotnicy epoki renesansu. Od XVIII w. wykonywano z niej często żydowskie przedmioty kultowe np. balsaminki. Filigranami posługują się również często artyści ludowi (np. w krajach słowiańskich).