dwie tabliczki połączone zawiasami, zamykane jedna na drugą. Dyptyki konsularne Flawiusza Filoksenesa (525 n.e.), Flawiusza Feliksa i Magnusa, rzeźbione w kości słoniowej, przechowywane są w Bibliotheque Nationale. W średniowieczu kość słoniową zastąpiono emalią, następnie w XIV w. rzeźbionym i malowanym drewnem: pojawiły się wówczas dyptyki otwierane, w formie małych relikwiarzy. W XVI w. osoby świeckie używały małych przenośnych relikwiarzyków w formie liter, które otwierały się jak książka i miały drobiazgowo rzeźbione strony wewnętrzne.