produkcja fajansów, zaliczanych do najcenniejszych włoskich wyrobów ceramicznych, rozwijała się w Deruta od XIV w., osiągając szczytowy poziom ok. 1490-1550 r. Wyrabiano tu fajanse z dekoracją polichromiczną (1500-1520), ale o sławie Deruty zadecydowały wyroby z metalicznymi lustrami w barwie czerwonej, a zwłaszcza złoto-żółtej, z opalizującym połyskiem. Dekoracje, utrzymane w stylu linearnym, wykonywano w kolorze niebieskim. Duże misy i talerze miały centralny motyw figuralny lub heraldyczny, otoczony geometrycznym ornamentem bordiury. Rysunek odznaczał się finezyjna delikatna kreską. Niekiedy stosowano też odciskaną dekorację reliefową.