0od pocz. XVI w. produkowano w Brukseli koronki igłowe i klockowe z bardzo delikatnych nici lnianych, rywalizujące z koronkami włoskimi. Wyroby te osiągnęły szczyty doskonałości w XVII - XVIII w. Zdobiły je ściśle wypełnione, wypukłe motywy kwiatowe, rzucone na zróżnicowane tło siatkowe. Szczególną sławę osiągnęły koronki igłowe na tle wykonanym metodą klockową, zwane point d`aiguille lub point d`Angleterre. Ostatnia nazwa wywodziła się stąd, że po wprowadzeniu w Anglii w 1662 r. zakazu importu koronek zaczęto masowo przemycać koronki brukselskie, które sprzedawano jako wyrób angielski.