wyroby szklane ozdobione wypukłościami w formie kolców, sopli czy guzów podobnych do maliny. Ozdoby te wykonuje się na gorąco, nakładając masę szklaną na korpus naczynia i formując ją przy pomocy szczypców lub odpowiednich stempli. Znane od starożytności, popularne w XIV - XVI w. w krajach niemieckich. Wyrabiano je z nie odbarwionego szkła leśnego. Do charakterystycznych wyrobów tego typu należały puchary (römery), kubki (krautstrunkt, berkemeyer) i szklanice.