ruch artystyczny w Anglii, rozwijający się w końcu XIX w. pod wpływem idei J. Ruskina, mający na celu odnowę rękodzieła artystycznego, a w dalszej konsekwencji odnowę i reformę całego społeczeństwa. W 1861 r. W. Morris wraz z grupą malarzy prerafaelitów i architektów założył specjalną firmę (Morris and Co), która podjęła produkcję artystyczną wyrobów rękodzielniczych, mebli, elementów dekoracji wnętrz, przedmiotów użytkowych i estetycznie ukształtowanych książek. W ślad za nim A. H. Mackmurdo utworzył w 1882 r. Century Guild, a w 1884 r. powstała The Art Workers Guild, kierowana przez W. Crane`a i L. F. Day`a (1845-1910). Wreszcie w 1888 r. zostało zainicjowane The Arts and Crafts Exhibition Society, z własnym pismem "The Hobby Horse" (wychodziło od 1893 r.). Uczestnicy ruchu występowali ostro przeciw produkcji fabrycznej, przeciwstawiając jej jako ideał średniowieczne metody pracy rzemieślniczej. Pod ich wpływem miejsce wyrobów przeładowanych historyczną ornamentyką zaczęły zajmować formy prostsze, o dużych gładkich powierzchniach. W ornamentyce pojawiły się motywy roślinne, wywodzące się bezpośrednio z natury. W późniejszej fazie rozwoju ruchu utopijne poglądy uległy modyfikacji w konfrontacji z życiem. Rezultatem tego stało się dążenie do stworzenia metody oddziaływania estetycznego na produkcję przemysłową (industrial desing). Rzecznikiem tego nurtu był Ch. R. Ashbee. Działalność reformatorów angielskich odbiła się szerokim echem w całej Europie i Ameryce Pn., wpływając w istotny sposób na ogólną sytuację artystyczną i przygotowując grunt dla sztuki secesyjnej.