ornament wywodzący się z motywu stylizowanej wici roślinnej, o symetrycznym układzie i skomplikowanym, często zawiłym rysunku. Arabeska powstała w kręgu późnoantycznej kultury grecko-rzymskiej. W krajach islamu naturalne motywy akantu i palmety uległy silnej stylizacji, zmieniając się na wpół abstrakcyjne kompozycje ornamentalne, wypełniające bezkierunkowo zdobione powierzchnie. W kręgu tym występowały arabeski geometryczne i złożone z elementów pisma arabskiego. W Europie Zachodniej od okresu renesansu arabeska wzorowana na odkrytych zabytkach starożytnych, stała się ulubionym, powszechnie stosowanym typem ornamentu. Tworzyły ją bogate zestawy przeplatających się form roślinnych, wstęg, owoców, waz i motywów figuralnych. Jej odmianą jest arabeska kandelabrowa o pionowej osi kompozycji.