dzieła złożone z co najmniej dwóch elementów, niekiedy pozornie od siebie niezależnych, niemniej stanowiących całość, na ogół realizowane specjalnie dla miejsca, w którym są eksponowane. Mogą to być jednorodne, specjalnie, zaaranżowane przestrzenie. Najczęściej jednak mówi się o nstalacjach malarskich ( w odniesieniu do zestawu korespondujących ze sobą obrazów, eksponowanych w sposób niekonwencjonalnie organizujący przestrzeń wystawową) bądź rzeźbiarskich (gdy podobną rolę odgrywają obiekty przestrzenne). Termin instalacje pojawił się w szerszym użyciu w latach 70., początkowo na określenie nietypowych aranżacji wystaw, a przyjął się na dobre w języku krytyki artystycznej w omówionym wyżej znaczeniu w następnej dekadzie.