ogólne określenie sztuki (zwł. malarstwa), w której występują przedstawienia rozpoznawalne jako reprezentacje form występujących w rzeczywistości (najczęściej chodzi o figurę ludzką). Do figuracji zalicza się wiele zjawisk o odmiennym rodowodzie, m.in. hiperrealizm, neoekspresjonizm i nowy realizm czy figurację narracyjną. Tą ostatnią etykietą oznacza się twórczość artystów wywodzących się głównie z nowego realizmu, podejmujących często tematykę społeczną i posługujących się chętnie formą poliptyku i narracją komiksową. Za malarza, który wywarł największy wpływ na powojenną sztukę figuralną, uważa się Francisa Bacona.