(ang.) " sztuka powietrzna" - nazwa różnych rzeźb, struktur i działań z użyciem powietrza jako źródła napędu lub dźwięku albo wypełniacza, przyjęta po tak zatytułowanej wystawie w Filadelfii w 1968 r. W pojęciu air art mieszają się też węższe określenia m.in.: Blow-up Art, Sky Art oraz Inflatable Sculptures. Za pioniera tego rodzaju sztuki uchodzi Otto Piene, a głównego teoretyka - Willoughby Sharp. Dzieła opatrywane etykietą air art realizowali także: Hans Haacke, Les Levine, Robert Morris, Andy Warhol i in.