Wzniesiony jako murowany i parterowy na miejscu drewnianego dworku, strawionego pożarem w roku 1850, obecny kształt zawdzięcza przebudowie z lat 1873-1874. Jest to budynek w pierzei ulicy, jednopiętrowy, z przelotową sienią oraz z krótkim skrzydłem po prawej, przedłużonym oficyną i zabudowaniami gospodarczymi biegnącymi w głąb parceli wzdłuż jej zachodniej granicy. W widoku budynku od strony ogrodu uwagę zwraca obszerna altana świetlika klatki schodowej. Elewacja frontowa 8-osiowa, klasycystyczna. Podczas remontu konserwatorskiego w roku 1984 na wniosek syna malarza w nadprożu bramy umieszczono odkuty w piaskowcu herb Mehofferów.
Dom przy Krupniczej Józef Mehoffer (1869-1946) nabył w roku 1932 urzeczony staroświecczyzną jego wyglądu oraz przestrzenią dziedzińca i ogrodu, ocienionych zielenią starych drzew. Dom ten miał już wówczas swe miejsce w historii miasta.
Podczas powstania styczniowego upamiętnił się jako miejsce działań konspiracyjnych. Należał wówczas do kupca Mateusza Rogowskiego (1801-1868). U niego to wynajął pracownię rzeźbiarz Franciszek Wyspiański, który z czasem poślubił jedną z panien Rogowskich: Marię, i tutaj 15 stycznia 1869 roku urodził się przyszły twórca Wesela. Zakupiony w roku 1872 przez Joannę Józefową Szujską i przebudowany, dom zyskał charakter rezydencji, stosownie do wysokiej pozycji społecznej właścicieli. Józef Szujski (1835–1882) wybitny historyk, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm Krajowy we Lwowie oraz członek austriackiej Izby Panów był bowiem jedną z pierwszoplanowych postaci ówczesnej Galicji. W latach 1894-1932 dom uległ dewastacji, gdyż kolejni właściciele przeznaczyli go na wynajem, m.in. na warsztaty rzemieślnicze.