wrzesień 2008

M.G.: W jaki sposób po tym doświadczeniu, tego życia, które przerwało twoją skłonność do konstruktywizmu próbowałeś... szukać swojej ścieżki?

W.P.: Spotkanie z Winiarskim. To było to. Intelekt i mózg inżyniera, czyli konkretu. A plama nie jest konkretem. Koloryści mówili: minimum to trzy plamy. I dochodzi – jako czwarte – tło. I jeszcze wysokość i szerokość. To wszystko! I już jest bogaty obraz. Ja tego uczyłem studentów – bo ktoś komuś coś przekazuje. Jedna plama to jest za mało na tle. Niby to już jest dużo, bogactwo, ale za mało. To nie pokaże kunsztu. (…)

Zdjęcie: Włodzimierz Pawlak, Notatka o sztuce Nr 40, 1998, olej, płótno, 33 x 24 cm. Fot. Galeria Art NEW media

Lustro pozwala nam ujrzeć samych siebie. Od dawna wierzono, że istnieje magiczny związek pomiędzy odbiciem w lustrze a przeglądającą się w nim osobą. Na Dalekim Wschodzie panowało przekonanie, że można w nim ujrzeć całą wiedzę i wejrzeć we własną duszę.

W buddyzmie lustro jest doskonałym symbolem pustki lub czystej świadomości – jest nieskazitelne, jasne i świetliste. Odbija wszystkie obiekty świata rzeczywistego w sposób bezstronny, pozostając całkowicie nietkniętym przez obrazy, które się w nim pojawiają.


Zdjęcie: Lustro – drewno tekowe, rzeźbione, Indonezja

Od 1999 r. nie było tak ciekawej oferty aukcyjnej, jak obecnie. Ceny malarstwa dawniejszego przekroczyły poziom z tamtego okresu. Wracają na rynek pozycje kupione parę lat temu, gdy były tanie, a nawet nabyte w czasach hossy końca ubiegłego wieku. Teraz już warto je sprzedać. Wobec znacznego wzrostu cen dzieł wybitnych także prace pośledniejsze, które przez ostatnie lata spadały z aukcji mają nabywców i zyskały na wartości.


Zdjęcie: Józef Brandt, Utarczka, ok. 1902, olej, płótno, 119,5 x 200,5 cm. Rempex 11.06.2008 (1.300.000) 1.100.000 w

W sztuce bizantyjskiej kolor złoty symbolizował nieskończoność i boskość, stosowany do malowania tła w ikonach odbijał światło. Purpura przynależna była cesarzowi i królom. W XVI-wiecznej Wenecji kolor stał się sygnaturą ówczesnych malarzy odpowiadających na swoich płótnach na pytanie, co robić, żeby był wyrazisty, jak zestawiać go z innymi kolorami, żeby go ożywić, rozświetlić. Wrażeniowość i koloryt lokalny jako zagadnienia podjęte przez impresjonistów były rozpatrywane w różnych kontekstach przez kolejne pokolenia twórców od Pieta Mondriana, przez Marca Rothko aż do sławnego wynalazku artystycznego, mającego być materiałem przemysłowym, błękitnego IKB stworzonego w 1960 r. przez Yvesa Kleina.

Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice do 12 października 2008 r. Ile koloru jeszcze zniesiesz?


Zdjęcie: Beat Zoderer (Szwajcaria), Wełna, 1997. Wł. Artysty

Czy we Włoszech opłaca się realizować artystyczne pasje? Jeśli największe przeglądy sztuki współczesnej decydują o popularności artysty, a droga do nich może być skorumpowana, to raczej nie warto ryzykować. 15. Kwadriennale Sztuki Współczesnej w Rzymie to afirmacja najważniejszych włoskich twórców ostatnich lat, ale to również źródło dyskusji nad dostępnością „systemu sztuki” dla młodych artystów.

Zdjęcie: Mateo Basilé, Nadchodzą święci, 2007

Łączyła ich przyjaźń, praca na tej samej uczelni, wspólne pasje, dzieliło odmienne spojrzenie na sztukę. Prace Eugeniusza Gepperta i jego ucznia Alfonsa Mazurkiewicza, dwóch najwybitniejszych powojennych malarzy związanych z Wrocławiem pokaże we wrześniu i październiku wrocławskie Muzeum Narodowe.


Zdjęcie: Alfons Mazurkiewicz, Z cyklu Przysłowia, 1955, olej, płótno, 47,5 x 57 cm

Ankieta Sztuki.pl będąca próbą podsumowania, tego, co zmieniło się w świecie sztuki przez kilkanaście lat ukazywania się magazynu. Zadaliśmy pytania osobom związanym ze sztuką na różne sposoby, od twórców począwszy, poprzez marszandów i kolekcjonerów, a na krytykach skończywszy. Co się zmieniło, co zapamiętali najbardziej, i ostatnie życzeniowe pytanie, co powinno się zmienić w świecie sztuki?


Zdjęcie: Budynek CSW „Znaki Czasu” w Toruniu