Sztuka robienia pieniędzy

Powraca zainteresowanie dużych funduszy inwestycyjnych lokowaniem pieniędzy w sztukę. Po zdecydowanie przegrzanej koniunkturze lat 1988-1992 - w dużej mierze spowodowanej masowym i za każdą cenę, kupnem przez Japończyków francuskiego impresjonizmu - inwestycje w sztukę znów przynoszą godziwy zysk. Spośród setek wielkich funduszy inwestycyjnych na świecie, znaczna ich część kupuje dzieła sztuki. Istnieją też fundusze, których lokaty stanowią przede wszystkim dzieła sztuki. The Fine Art Fund wydaje od lipca 2004 r ok. 2 milionów dolarów miesięcznie na zakup sztuki. Należący do liderów inwestycyjnych na rynku sztuki holenderski bank ABN AMRO w październiku br. sprzedał znaczną część swego artystycznego portfela uzyskując godziwy zysk. Według Mei Moses z Fine Art Index of New York roczna rata zwrotu z inwestycji w sztukę wynosi 7,4%. Powracające zaufanie do inwestycji w rynek sztuki nie ma tym razem tak żywiołowego charakteru, jak przed 15 laty. Jest jednak dostatecznie dużo przesłanek, aby urzeczywistniły się oczekiwania na zyski podobne do profitów z lat 70-tych i 80-tych /fundusz emerytalny brytyjskich kolei zainwestował w sztukę i antyki w latach 1974 - 1990 75 milionów $, uzyskując roczny zwrot w wysokości 13,1%). Philip Hoffman dyrektor Fine Art Fund zysk z inwestycji w sztukę określa na 10% w skali rocznej. W porównaniu do standartowego współczynnika stopy zysku mierzonego indeksem Standard&Poor`s, obejmującego 500 największych podmiotów gospodarczych, jest to zysk ponad 4 razy większy od pozostałych rodzajów działalności gospodarczo-finansowej (2,4% - to przeciętny zysk wg tego indeksu).