Raport RAND Corporation

RAND Corporation jest jedną z największych na świecie instytucji badawczo-rozwojowych. Korporacja została założona w 1945r przez Douglas Aircraft Company, jako ciało doradcze przy dowództwie sił lotniczych USA. W trzy lata później RAND Corporation usamodzielnił się, od lat działa jako organizacja nonprofit. Obecnie zatrudnia ok. 1100 pracowników: naukowców, badaczy, analityków, pracowników technicznych. Na jej czele stali w ostatnich latach m.in. : Donald Rumsfeld, Condoleezza Rice, Francis Fukuyama. Ma trzy oddziały w USA /Santa Monica, Arlington, Pittssburg/ i trzy w Europie /Leiden (Holandia), Berlin, Cambridge/. Od początku swojej działalności, RAND skupiał się przede wszystkim na badaniach kosmicznych, sztucznej inteligencji, elektronice. Wiele zasadniczych odkryć i zastosowań wypracowanych w RAND przyczyniło się do powstania Internetu. Z czasem korporacja zajęła się problemami: bezpieczeństwa, zdrowia, edukacji, rynków pracy, polityki międzynarodowej, opieki społecznej, środowiska i energii, etc. W sferze zainteresowań RAND znalazły się też problemy rynku sztuki i szerzej świata kultury. Im właśnie poświęcony jest raport zatytułowany "Sztuki wizualne: Podjęcie wyzwań Nowej Ery". Raport skupia się na sztukach wizualnych, do których zalicza malarstwo, rzeźbę, fotografię i niektóre nowe media, w tym performances. We wszystkich tych dziedzinach twórczości, rangę dzieła sztuki otrzymują wg. raportu prace zawodowych artystów, prace dystrybuowane poprzez galerie i domy aukcyjne i pokazywane w sieci instytucji sztuk pięknych. Autor raportu, Kevin McCarthy we wstępie, pisze: "...Mamy nadzieję, że nasz raport pomoże artystom, menedżerom administrującym sztuką, patronom i publiczności zastanowić się nad przyszłymi potrzebami sztuk pięknych". Według raportu obraz świata sztuki kreowany przez media jest daleki od rzeczywistości. Informacje o kolejnych rekordach cenowych, frekwencyjnych - w przypadku wystaw i wizyt w muzeach, wiadomości o ogromnych nakładach na nowe muzea - wszystko to zaciera prawdziwy obraz kondycji sztuk pięknych. Większą ilość gości, muzea zawdzięczają bardziej wyżowi demograficznemu i wzrostowi poziomu wykształcenia, niż własnym działaniom. Muzea nie nadążają za zmianami zachowań społecznych, sposobami spędzania czasu wolnego, coraz większym zróżnicowaniem kulturowym grup społecznych i potężną konkurencją przemysłu rozrywkowego i turystycznego. Muzea w niedalekiej przyszłości będą miały coraz większy problem z własną tożsamością, z określeniem swojej misji i funkcji społecznych. Już dziś to rozdarcie - pomiędzy funkcjami klasycznymi: zbieranie, przechowywanie, konserwowanie i na końcu udostępnianie obiektów - a coraz większym oczekiwaniem ich finansowej wystarczalności, wiążącej się z walką o frekwencję, zyski z handlu, gastronomii, wypożyczeń, wymaga nowej definicji muzealnictwa. Zarobki osiągane przez wąską, gwiazdorską grupę artystów, często biorących za swoje prace dziesiątki tysięcy dolarów, a okazjonalnie i miliony, postrzegane są przez opinię publiczną, jako reprezentatywne dla artystów w ogóle. To mit. Zdecydowana większość artystów nie osiąga przeciętnych dochodów z pracy pozostałych grup zawodowych. Jeżeli weźmie się pod uwagę, że artystą zostaje się po wielu latach studiów i do tego potrzebny jest jeszcze talent, to stan materialny tej grupy, jako całości, wygląda bardzo marnie. Rynek sztuki ma poważne problemy z obiektywną wyceną materialnej wartości dzieł. O cenie decydują dzisiaj nie opinie ekspertów sztuki, a nieliczna grupa bardzo bogatych nabywców, którzy decyzję zakupu uzależniają tylko i wyłącznie od spodziewanego zysku przy późniejszej odsprzedaży. Obecne konstatacje muszą doprowadzić do zadania strategicznych pytań: Co jest głównym celem świata sztuk wizualnych? Co jest miarą sukcesu sztuk pięknych? Raport w konkluzji stwierdza potrzebę współpracy instytucji rynku sztuki z działaniami społecznymi galerii nonprofit. Kładzie nacisk na potrzebę działań edukacyjnych, pomoc dla lokalnych inicjatyw. Wszystko to powinno służyć rozbudzaniu estetycznych potrzeb i w efekcie pracować na rzecz upowszechniania sztuki.