Znaleziono obiektów: (807)

Portret mężczyzny, 1930 r.

pastel, papier
61,5 × 46 cm w świetle passe-partout
sygn. i dat. u dołu: Ign. Witkiewicz 1930 IX (T.B)

SICHULSKI Kazimierz

Karykatury współczesne. Legiony - politycy - literaci - malarze - aktorzy. Kraków [1919] Księgarnia J. Czerneckiego. 20 cm, s. 38, il. w tekście, tabl. 32 z 64 reprodukcjami karykatur, opr. wydawnicza (wariant): ppł. tłocz., złocone napisy na licu. Okładki broszury wydawn. zachowane. Sportretowani m.in. [wg podpisów pod ryc.]: Piłsudski, Haller, Zagórski, Sikorski i Kot, Sieroszewski, K. Tetmajer, Nowaczyński, Wyczółkowski i Mitarski, Paderewski, Witos, Włodz. Tetmajer, Zdz. Tarnowski, Lubomirski, Fr. Radziwiłł, Głąbiński i Grabski, Daszyński, Żeromski, Reymont, Kasprowicz, Rydel, Witkiewicz, Boy, Przybyszewski, Weyssenhoff, Dunikowski, Sichulski, Styka, Malczewski, Axentowicz, Solski, Solska. Zawiera także szkice Artura Schrödera "Rozwój karykatury" (s. 5-25) i Władysława Kozickiego "Karykatury Sichulskiego" (s. 26-38). Stan dobry, drobne reperacje taśmą.

[WITKIEWICZ]

Katalog wystawy prac malarskich Stanisława Ignacego WITKIEWICZA. Nowy Targ 1957 Pow[iatowy] Dom Kultury. 20,5 cm, s. 23, [1]/. Broszura wydawn. Spis obrazów obejmuje 294 pozycje! Przedrukowano też Regulamin Firmy Portretowej... z 1928 r.

Tygodnik Illustrowany

Rok 1883, tom I: od 1 I do 30 VI, s. 416. Kompletny półrocznik. Ponad 130 drzeworytów, m.in. wg rysunków Andriollego, obrazów J. Brandta, Juliusza Kossaka, A. Wierusza Kowalskiego, A. Kędzierskiego. Oprawa: psk ze złoconą tytulaturą.
Tygodnik Illustrowany - warszawskie czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859-1939, założone przez Józefa Ungera. Pismo nie było związane z żadną opcją polityczną, publikowało wiele materiałów historycznych i utworów literackich, zamieszczało również reprodukcje dzieł plastycznych. Z pismem współpracowało wielu pisarzy, m.in. Henryk Sienkiewicz, Eliza Orzeszkowa, Bolesław Prus. W okresie pozytywizmu był to najbardziej popularny tygodnik ilustrowany w Polsce, dzięki m.in. zastosowaniu pionierskiej wtedy, na terenach polskich, techniki drzeworytniczej. Wydawca założył własną drzeworytnię na potrzeby pisma, co pozwoliło publikować w "Tygodniku..." liczne reprodukcje malarstwa (m.in. obrazów Matejki, Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza i Gierymskiego). Zamieszczano również humorystyczne szkice Franciszka Kostrzewskiego, a z inicjatywy Juliusza Kossaka (kierownika artystycznego pisma w latach 1862-1868) wprowadzono stałą rubrykę Dawne ubiory i uzbrojenie, poszerzając i tak obszerny dział historyczny. Pismo wyróżniał również nietypowy jak na owe czasy format (35 x 27 cm). W "Tygodniku Illustrowanym" ukazywały się w odcinkach m.in. Ogniem i mieczem, Nad Niemnem, Faraon.
W 1858 roku liczba prenumeratorów wynosiła 3000, natomiast pod koniec wieku zbliżała się do 11000. Przez 80 lat ukazywania się "Tygodnik..." był głównym pismem polskiej inteligencji. Wiele uwagi poświęcał kształtowaniu świadomości historycznej i zjawiskom nowoczesnej cywilizacji, postępowi technicznemu, podróżom i odkryciom.

Tygodnik Illustrowany

Rok 1884, nr 1 - 52, s. 416; 416. Kompletny rocznik. Ponad 250 drzeworytów, m.in. wg rysunków Andriollego, akwarel Juliusza Kossaka, obrazów W. Gersona, Lipińskiego, Malczewskiego, Siemiradzkiego, Szernera. Oprawa w 2 wol.: cz. 1 - ppł., tekt., cz. 2 - psk z epoki ze złoconą tytulaturą na grzbiecie. Podpis wł. "S. H-Heybowicz". Niektóre karty naddarte, bez szkody dla tekstu i rycin. Niewielkie zabrudzenia.
Tygodnik Illustrowany - warszawskie czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859-1939, założone przez Józefa Ungera. Pismo nie było związane z żadną opcją polityczną, publikowało wiele materiałów historycznych i utworów literackich, zamieszczało również reprodukcje dzieł plastycznych. Z pismem współpracowało wielu pisarzy, m.in. Henryk Sienkiewicz, Eliza Orzeszkowa, Bolesław Prus. W okresie pozytywizmu był to najbardziej popularny tygodnik ilustrowany w Polsce, dzięki m.in. zastosowaniu pionierskiej wtedy, na terenach polskich, techniki drzeworytniczej. Wydawca założył własną drzeworytnię na potrzeby pisma, co pozwoliło publikować w "Tygodniku..." liczne reprodukcje malarstwa (m.in. obrazów Matejki, Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza i Gierymskiego). Zamieszczano również humorystyczne szkice Franciszka Kostrzewskiego, a z inicjatywy Juliusza Kossaka (kierownika artystycznego pisma w latach 1862-1868) wprowadzono stałą rubrykę Dawne ubiory i uzbrojenie, poszerzając i tak obszerny dział historyczny. Pismo wyróżniał również nietypowy jak na owe czasy format (35 x 27 cm). W "Tygodniku Illustrowanym" ukazywały się w odcinkach m.in. Ogniem i mieczem, Nad Niemnem, Faraon.
W 1858 roku liczba prenumeratorów wynosiła 3000, natomiast pod koniec wieku zbliżała się do 11000. Przez 80 lat ukazywania się "Tygodnik..." był głównym pismem polskiej inteligencji. Wiele uwagi poświęcał kształtowaniu świadomości historycznej i zjawiskom nowoczesnej cywilizacji, postępowi technicznemu, podróżom i odkryciom.

Tygodnik Illustrowany

Rok 1900 Nr 1 - 52, s. 1032. Kompletny rocznik w 2 wol. Oprawa: psk ze złoc. tytulaturą na grzbiecie. M.in. dokończenie Krzyżaków H. Sienkiewicza; liczne reprodukcje obrazów J. Brandta, H. Siemiradzkiego, J. Fałata, L. Wyczółkowskiego. Stan bardzo dobry, jedynie brak s. 169-172; s. 437/438 błędnie oprawione przed s. 419. W cz. 2 brak s. 765-768. Piecz. i podpis wł. "ks. Adam Wyrębowski"; piecz. "Kazimierz Kostecki".
Tygodnik Illustrowany - warszawskie czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859-1939, założone przez Józefa Ungera. Pismo nie było związane z żadną opcją polityczną, publikowało wiele materiałów historycznych i utworów literackich, zamieszczało również reprodukcje dzieł plastycznych. Z pismem współpracowało wielu pisarzy, m.in. Henryk Sienkiewicz, Eliza Orzeszkowa, Bolesław Prus. W okresie pozytywizmu był to najbardziej popularny tygodnik ilustrowany w Polsce, dzięki m.in. zastosowaniu pionierskiej wtedy, na terenach polskich, techniki drzeworytniczej. Wydawca założył własną drzeworytnię na potrzeby pisma, co pozwoliło publikować w "Tygodniku..." liczne reprodukcje malarstwa (m.in. obrazów Matejki, Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza i Gierymskiego). Zamieszczano również humorystyczne szkice Franciszka Kostrzewskiego, a z inicjatywy Juliusza Kossaka (kierownika artystycznego pisma w latach 1862-1868) wprowadzono stałą rubrykę Dawne ubiory i uzbrojenie, poszerzając i tak obszerny dział historyczny. Pismo wyróżniał również nietypowy jak na owe czasy format (35 x 27 cm). W "Tygodniku Illustrowanym" ukazywały się w odcinkach m.in. Ogniem i mieczem, Nad Niemnem, Faraon.
W 1858 roku liczba prenumeratorów wynosiła 3000, natomiast pod koniec wieku zbliżała się do 11000. Przez 80 lat ukazywania się "Tygodnik..." był głównym pismem polskiej inteligencji. Wiele uwagi poświęcał kształtowaniu świadomości historycznej i zjawiskom nowoczesnej cywilizacji, postępowi technicznemu, podróżom i odkryciom.

Tygodnik Illustrowany

Rok 1912 nr 1 - 52, s, 1094. Kompletny rocznik w 2 wol. Oprawa: psk, złocona tytulatura na grzbiecie. Stan dobry, brak jedynie s. 297/298. M.in.: niedokończona powieść Przemiany Boleslawa Prusa; Numer specjalny poświęcony Bolesławowi Prusowi (zmarł 19 maja); powieść W. Reymonta Rok 1794. Liczne ilustracje, także barwne (m.in. Wojciecha Kossaka).
Tygodnik Illustrowany - warszawskie czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859-1939, założone przez Józefa Ungera. Pismo nie było związane z żadną opcją polityczną, publikowało wiele materiałów historycznych i utworów literackich, zamieszczało również reprodukcje dzieł plastycznych. Z pismem współpracowało wielu pisarzy, m.in. Henryk Sienkiewicz, Eliza Orzeszkowa, Bolesław Prus. W okresie pozytywizmu był to najbardziej popularny tygodnik ilustrowany w Polsce, dzięki m.in. zastosowaniu pionierskiej wtedy, na terenach polskich, techniki drzeworytniczej. Wydawca założył własną drzeworytnię na potrzeby pisma, co pozwoliło publikować w "Tygodniku..." liczne reprodukcje malarstwa (m.in. obrazów Matejki, Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza i Gierymskiego). Zamieszczano również humorystyczne szkice Franciszka Kostrzewskiego, a z inicjatywy Juliusza Kossaka (kierownika artystycznego pisma w latach 1862-1868) wprowadzono stałą rubrykę Dawne ubiory i uzbrojenie, poszerzając i tak obszerny dział historyczny. Pismo wyróżniał również nietypowy jak na owe czasy format (35 x 27 cm). W "Tygodniku Illustrowanym" ukazywały się w odcinkach m.in. Ogniem i mieczem, Nad Niemnem, Faraon.
W 1858 roku liczba prenumeratorów wynosiła 3000, natomiast pod koniec wieku zbliżała się do 11000. Przez 80 lat ukazywania się "Tygodnik..." był głównym pismem polskiej inteligencji. Wiele uwagi poświęcał kształtowaniu świadomości historycznej i zjawiskom nowoczesnej cywilizacji, postępowi technicznemu, podróżom i odkryciom.

Tygodnik Illustrowany

Rok 1926 nr 1 - 52. Kompletny rocznik, w 2 wol. Oprawa: ppł., tekt. M.in. fotoreportaż z ulic Warszawy w dniach zamachu majowego.
Tygodnik Illustrowany - warszawskie czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859-1939, założone przez Józefa Ungera. Pismo nie było związane z żadną opcją polityczną, publikowało wiele materiałów historycznych i utworów literackich, zamieszczało również reprodukcje dzieł plastycznych. Z pismem współpracowało wielu pisarzy, m.in. Henryk Sienkiewicz, Eliza Orzeszkowa, Bolesław Prus. W okresie pozytywizmu był to najbardziej popularny tygodnik ilustrowany w Polsce, dzięki m.in. zastosowaniu pionierskiej wtedy, na terenach polskich, techniki drzeworytniczej. Wydawca założył własną drzeworytnię na potrzeby pisma, co pozwoliło publikować w "Tygodniku..." liczne reprodukcje malarstwa (m.in. obrazów Matejki, Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza i Gierymskiego). Zamieszczano również humorystyczne szkice Franciszka Kostrzewskiego, a z inicjatywy Juliusza Kossaka (kierownika artystycznego pisma w latach 1862-1868) wprowadzono stałą rubrykę Dawne ubiory i uzbrojenie, poszerzając i tak obszerny dział historyczny. Pismo wyróżniał również nietypowy jak na owe czasy format (35 x 27 cm). W "Tygodniku Illustrowanym" ukazywały się w odcinkach m.in. Ogniem i mieczem, Nad Niemnem, Faraon.
W 1858 roku liczba prenumeratorów wynosiła 3000, natomiast pod koniec wieku zbliżała się do 11000. Przez 80 lat ukazywania się "Tygodnik..." był głównym pismem polskiej inteligencji. Wiele uwagi poświęcał kształtowaniu świadomości historycznej i zjawiskom nowoczesnej cywilizacji, postępowi technicznemu, podróżom i odkryciom.

Przerażenie wariata

1931
odbitka żelatynowo-srebrowa, papier chloro-bromowy, 27,4 x 20,4 cm (30,1 x 23,8 cm)
na odwrocie napis ołówkiem: "St. Ign. Witkiewicz - "Przerażenie wariata", 1931",
vintage print

Cykl Przerażenie wariata zalicza się do grona najbardziej cenionych fotografii Witkacego. Prezentowana praca pochodzi z wczesnego okresu współpracy z Józefem Głogowskim, znanym fotografem, dokumentującym kreacje fotograficzne Witkacego. Jest przykładem wybitnego dzieła sztuki, potwierdzającego niezwykły temperament artysty, szaloną wyobraźnię oraz śmiałe koncepcje na temat sztuki i filozofii.
Witkacy kreując własne fotograficzne wizerunki badał szereg możliwości, często przekraczając granice wytrzymałości psychicznej. Tworzył nieustanną grę rzeczywistości i fikcji. Jego fotografie przypominają sceny z teatru dadaistycznego, w którym dla zobrazowania absurdalności świata zastosowano wszystkie techniki wyrazu.
Surrealistyczne pomysły Witkacego realizowane były w fotografii. Artystę interesowały stany narkotycznego widzenia, halucynacji i właśnie szaleństwa. Fotografia Przerażenie wariata jest szczególnie ekspresyjnym przykładem psychologicznych poszukiwań, wpisuje się w serię bardzo osobistych dzieł.
Prezentowaną pracę określamy mianem chef d`oeuvre, z racji niebywałej rzadkością występowania na rynku. Na szczególną uwagę zasługuje również duży format odbitki.

Madman`s Terror

1931
gelatin silver print, silver chlorobromide paper, 27.4 x 20.4 cm (30.1 x 23.8 cm),
annotation in pencil on the reverse: "St. Ign. Witkiewicz - "Przerażenie wariata", 1931",
vintage print

Madman`s Terror series is one of Witkacy`s most appreciated photographs. The work dates back to the early period of his collaboration with well-known photographer, Józef Głogowski, who documented Witkacy`s famous photographic enactments. It is an example of a unique masterpiece proving the artist`s extraordinary temper, crazy imagination and bold ideas about art and philosophy.
While creating his photographic images, Witkacy explored a range of possibilities, often exceeding mental limits. His work is a continuous play between reality and fiction. His photographs resemble scenes from a Dada theatre where any possible means of expression is employed to illustrate the absurdity of the world.
It is in photography that Witkacy realised his surrealist ideas. He was interested in states of narcotic vision, hallucinations and madness. Madman`s Terror is a particularly expressive example of his psychological experiments and fits into a series of very personal works.
Being extremely rare on the market, such works are referred to as chef d`oeuvre. The photograph is also notable for its large format.

Postać Miliardera ze sztuki Nadobnisie i Koczkodany S. I. Witkiewicza, 1972 r.

pastel, flamaster/papier, 38 x 29 cm (w świetle passe-partout)
sygnowany i datowany śr.d.: `1972 | T. Kantor`
na odwrociu papierowa naklejka wypisana maszynowo z opisem obrazu

Prawdziwa Lady angielska ze swoim mężem ś.p. w pace Postać ze sztuki Kurka wodna S. I. Witkiewicza, 1967 r.

technika mieszana , pastel, flamaster/papier, 20 x 25,5 cm (w świetle passe-partout)
u góry opis autorski
ODWROCIE:
1) naklejka z galerii Foksal w Warszawie z opisem Wiesława Borowskiego
2) papierowa naklejka wypisana na maszynie z opisem pracy

Portret mężczyzny

Pastel, papier; 63 x 46cm
Sygn.u dołu: Witkacy

Naśladowca Witkacego (XX w.)

Portret kobiety
pastel, papier, 69 × 99 cm w świetle oprawy
wg obrazu Stanisława Ignacego Witkiewicza z 1918 r. Portret Ireny Szaroty

Portret Michaliny Filippi, 1936 r.

pastel/papier, 69 x 49 cm
sygnowany, datowany i opisany l.d.: 'Ignacy Witkiewicz (T. B + E) | 1936 V NP N Π'
 
LITERATURA:
obraz wymieniony w spisie prac [w:] Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885 – 1939, katalog dzieł malarskich w opracowaniu Ireny Jakimowicz, Warszawa 1990, s. 137, nr kat. 1990

Portret kobiety, 1938

pastel, papier ciemnoszary; 65 x 49 cm;
sygn. i dat. l. d.: NP N? / S. I. Witkiewicz / 1938 IX / (T. B.+E)

Portret Eugeniusza Konarskiego, 1934

pastel, papier, 68,2 x 48,7 (w świetle passe-partout);
sygn. l.d.: Witkacy/ 1934/ VIII/ NP/ NΠ/ (T.B)
oraz odręczna dedykacja artysty: "Panu Eug Konarskiemu pobratymczemu Duchowi jako zadatek przyjaźni Witkacy"


Estymacja: 40 000 - 50 000 zł

Portret kobiecy, 1 IV 1933

pastel, papier beżowy; 62x47 cm
sygn. l.d. Witkacy 1933 1/IV (T.BS)
sygn. p.d. NP / NΠ
opisany: Jakimowicz Irena, Stanisław Ignacy Witkiewicz. Katalog dzieł malarskich, wyd. MNW, Warszawa 1990, p. 129, poz. 1740.


Estymacja: 45 000 - 50 000 zł

Zastrzyk narkotyczny

1931
dwie odbitki żelatynowo-srebrowe, papier chloro-bromowy,
wymiary: 12 x 18,1 cm oraz 12,5 x 18,2 cm,
na odwrocie napisy:
W-313 / 4, "Zastrzyk narkotyczny", Zakopane 1931
oraz W-312 / 3,
vintage prints

Prezentowane prace, to przykład ważnych w twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza działań obejmujących kreacje fotograficzne. Wyreżyserowany przez artystę performans, został zarejestrowany przez Józefa Głogowskiego. Efektem współpracy Witkacego z Głogowskim było wiele wyjątkowych akcji. W tym przypadku ich seans fotograficzny otrzymał tytuł Zastrzyk narkotyczny. W bezpośredni sposób nawiązuje on do tematu ekspresji ludzkich, wywoływanych zażyciem narkotyków. Zastrzyk narkotyczny odnosi się także do spotkań towarzyskich, w czasie których Witkacy zażywał narkotyk, by móc w ten sposób eksperymentować z rysunkiem i tworzyć unikatowe portrety. Artysta określał te spotkania jako "orgie narkotyczne", stąd fotografie mają również podtekst erotyczny.
Rozgrywana scena odbyła się latem 1931 r. w Zakopanem. Przedstawia Stanisława Ignacego Witkiewicza wraz z Janiną Bykowiakówną na werandzie Willii Olma, należącej do Heleny i Teodora Białynickich-Birula.
Fotografie wielokrotnie wystawiane i publikowane.


estymacja: 40000 - 60000 zł

Narcotic Shot

1931
two gelatin silver prints, silver chlorobromide paper,
dimensions: 12 x 18.1 cm and 12.5 x 18.2 cm,
annotations on the reverse:
W-313 / 4, "Zastrzyk narkotyczny", Zakopane 1931
and W-312 / 3,
vintage prints

The works are an example of Stanisław Ignacy Witkiewicz`s actions involving photographic creations. This performance, directed by Witkacy himself, was documented by Józef Głogowski. The collaboration between Witkacy and Głogowski resulted in a number of peculiar actions. This photographic session was named the Narcotic Shot and invokes, in a direct way, drug-induced expressiveness. The Narcotic Shot also alludes to social occasions when Witkacy used drugs to experiment with drawing and thus produce unique portraits. The artist used to refer to those occasions as `narcotic orgies`, hence the erotic undertones of the photographs.
The scene was staged in the summer of 1931 in Zakopane. It shows Stanisław Ignacy Witkiewicz and Janina Bykowiakówna on the veranda of the Wilia Olma house, which was owned by Helena and Teodor Białynicki-Birula.
The photographs have been widely exhibited and published.



estimate: 40000 - 60000 zł