Szafka Boulle

Pochodzenie: Francja, druga połowa XIX w., okres tzw. II Cesarstwa, czyli panowania Napoleona III (ok. 1860 – 1890 r.). Stan: idealny, po konserwacji.

Opis: Szafka o prostych bokach i froncie, z jednoskrzydłowymi drzwiczkami, fornirowana hebanem, inkrustowana markieterią boulle’owską, zdobiona odlewanymi, mosiężnymi aplikacjami. Oryginalny blat marmurowy, biały. Mebel wsparty na toczonych, czernionych nogach. Jednoskrzydłowe drzwi ozdobione medalionem wypełnionym blachą mosiężną, w której wycięto ażurowy wzór wici i ułożono na tle z szylkretu. Podobne ozdoby na froncie u góry i z boku. Na szczególną uwagę zasługują liczne ozdoby z cyzelowanego i złoconego ogniowo brązu. Zamek oryginalny, sprawny, z kluczem. Mebel o sprowadzonej do linii prostych bryle, przez co zyskuje na elegancji. W markieterii mosiądz pozbawiony grawerunku.

Technika markieterii, która ozdobiono szafkę, została rozwinięta w XVIII w przez Andre-Charlesa Boulle`a, jemu też zawdzięcza swą nazwę. Polegała na jednoczesnym wycinaniu wzorów ze złożonych arkuszy blachy mosiężnej i szylkretu, a następnie złożeniu w całość dwóch z nich (negatyw i pozytyw), co pozwalało uzyskać niepowtarzalny wzór inkrustacji. Ornamenty grawerowano, czasem wzbogacano kością, srebrem lub masą perłową i łączono z bogatą intarsją floralną. Układ ze wzorem mosiężnym na szylkretowym tle nosi nazwę premiere-partie, zaś szylkretowych motywów na mosiężnym tle contre-partie. Dekoracje te umieszczane były zazwyczaj na czarnej powierzchni mebla z hebanowego forniru lub innego barwionego na czarno. Technika ta była stosowana w całej Europie od końca XVII w., swą ponowną popularność przeżywała od lat 60-tych XIX wieku.

Konstrukcja: dąb, fornir - mahoń; inkrustacja – blacha mosiężna, szylkret, okucia – mosiądz i brąz złocony, blat - marmur.

Wymiary: 110 x 80 x 35 cm