Marzena Sroczyńska-Gudajczyk (ur. 1973)
Artystka mieszka w Zduńskiej Woli, studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. Dyplom w roku 1998 obroniła pod kierunkiem prof. Józefa Hałasa. Od 2001 r. pracuje jako nauczyciel m.in. rysunku i malarstwa w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. K. Kobro w Zduńskiej Woli, którego była również uczennicą.
Autorka uczestniczy w wystawach zbiorowych i konkursach (nagrody i wyróżnienia), organizuje wystawy indywidualne. Jest członkiem ZPAP Okręgu Łódzkiego. Jej prace znajdują się w galeriach i zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. W roku 2006 i 2021 uzyskała Nagrodę Indywidualną Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej II st. za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce, a w 2016 roku-Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego II st. za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej i artystycznej, uhonorowana została odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, Medalem Brązowym za Długoletnią Służbę oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Wielokrotnie otrzymała Nagrody za krzewienie wśród dzieci i młodzieży zainteresowania sztuką i muzealnictwem w ramach Międzynarodowych Konkursów Plastycznych „Moja Przygoda w Muzeum” w Toruniu. W roku 2018 otrzymała Nagrodę w XXIII Ogólnopolskim Konkursie „Twórczość plastyczna inspirowana muzyką dawną” za inspirację artystyczną nad młodymi twórcami w ramach 40. Ogólnopolskiego Festiwalu Zespołu Muzyki Dawnej „Schola Cantorum” w Kaliszu.

Małgorzata Stopczyńska (ur. 1946)
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (1970). Dyplom w pracowni prof. Mariana Jaeschke. Zajmuje się malarstwem, a zwłaszcza gwaszem. Brała udział w wielu wystawach poplenerowych, okręgowych, ogólnopolskich i zagranicznych. W pracach swoich pokazuje lęk i rozterki człowieka wpisanego w otaczającą rzeczywistość niekoniecznie akceptowaną przez niego samego.
Patrzy na świat przez pryzmat wzruszających śladów naszych nawyków, radości i uniesień. Czuje szacunek do człowieka, do wszystkich form istnienia, nawet wtedy, kiedy porusza tematy banalne i codzienne. Członkini Grupy PLUSMINUS. Należy do ZPAP

Olena Surina (ur. 1977)
Urodziła się we Wschodniej Ukrainie. W 1997 ukończyła Państwowe Liceum Plastyczne w Doniecku. Następnie (1997-2003) studia na Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Monumentalnego Malarstwa (Lwów, Ukraina). Pracę dyplomową wykonywała pod kierunkiem profesora Wiktora Moskaliuka. Dyplom uzyskała w 2003 roku. Uprawia twórczość w zakresie malarstwa, rysunku, malarstwa ściennego, ceramiki. Od 2004 mieszka i tworzy w Świdnicy. Uczestniczka licznych konkursów i plenerów artystycznych, m.in. "Salonu Wielkopolskiego" w Czarnkowie czy "Zadry" w Warszawie. W 2009 miała indywidualną wystawę w Trutnov (Czechy). Brała udział w wielu wystawach w Polsce i poza nią, np. w Mołdawii czy Czechach.

Irina Tall (Novikova) (ur. 1987)
Artystka, graficzka, ilustratorka, mieszkająca na Białorusi. Ukończyła Państwową Akademię Kultur Słowiańskich z dyplomem plastycznym, posiada także tytuł licencjata z wzornictwa. Pierwsza osobista wystawa „Moja dusza jest jak dziki jastrząb” (2002) odbyła się w muzeum Maksyma Bagdanowicza. W swoich pracach porusza tematykę ekologiczną, w 2005 roku poświęciła serię prac katastrofie w Czarnobylu, czerpie z tematyki antywojennej. Pierwszą dużą serią, którą narysowała, była Czerwona Księga, poświęcona rzadkim i zagrożonym gatunkom zwierząt i ptaków. Pisze bajki i wiersze, ilustruje opowiadania. Rysuje różne fantastyczne stworzenia: jednorożca z Wystawy Iriny, zwierzęta o ludzkich twarzach, szczególnie podoba jej się wizerunek mężczyzny - ptaka - Syreny. W 2020 roku brała udział w Poznań Art Week. Jej prace publikowano w czasopismach: Gupsophila, Harpy Hybrid Review, Little Literary Living Room i innych. W 2022 roku jej opowiadanie znalazło się w zbiorze „50 najlepszych opowiadań”, a wiersz ukazał się w zbiorze poezji „Cuda zimy”.

Irina Tall (Novikova) (ur. 1987)
Artystka, graficzka, ilustratorka, mieszkająca na Białorusi. Ukończyła Państwową Akademię Kultur Słowiańskich z dyplomem plastycznym, posiada także tytuł licencjata z wzornictwa. Pierwsza osobista wystawa „Moja dusza jest jak dziki jastrząb” (2002) odbyła się w muzeum Maksyma Bagdanowicza. W swoich pracach porusza tematykę ekologiczną, w 2005 roku poświęciła serię prac katastrofie w Czarnobylu, czerpie z tematyki antywojennej. Pierwszą dużą serią, którą narysowała, była Czerwona Księga, poświęcona rzadkim i zagrożonym gatunkom zwierząt i ptaków. Pisze bajki i wiersze, ilustruje opowiadania. Rysuje różne fantastyczne stworzenia: jednorożca z Wystawy Iriny, zwierzęta o ludzkich twarzach, szczególnie podoba jej się wizerunek mężczyzny - ptaka - Syreny. W 2020 roku brała udział w Poznań Art Week. Jej prace publikowano w czasopismach: Gupsophila, Harpy Hybrid Review, Little Literary Living Room i innych. W 2022 roku jej opowiadanie znalazło się w zbiorze „50 najlepszych opowiadań”, a wiersz ukazał się w zbiorze poezji „Cuda zimy”.

Irina Tall (Novikova) (ur. 1987)
Artystka, graficzka, ilustratorka, mieszkająca na Białorusi. Ukończyła Państwową Akademię Kultur Słowiańskich z dyplomem plastycznym, posiada także tytuł licencjata z wzornictwa. Pierwsza osobista wystawa „Moja dusza jest jak dziki jastrząb” (2002) odbyła się w muzeum Maksyma Bagdanowicza. W swoich pracach porusza tematykę ekologiczną, w 2005 roku poświęciła serię prac katastrofie w Czarnobylu, czerpie z tematyki antywojennej. Pierwszą dużą serią, którą narysowała, była Czerwona Księga, poświęcona rzadkim i zagrożonym gatunkom zwierząt i ptaków. Pisze bajki i wiersze, ilustruje opowiadania. Rysuje różne fantastyczne stworzenia: jednorożca z Wystawy Iriny, zwierzęta o ludzkich twarzach, szczególnie podoba jej się wizerunek mężczyzny - ptaka - Syreny. W 2020 roku brała udział w Poznań Art Week. Jej prace publikowano w czasopismach: Gupsophila, Harpy Hybrid Review, Little Literary Living Room i innych. W 2022 roku jej opowiadanie znalazło się w zbiorze „50 najlepszych opowiadań”, a wiersz ukazał się w zbiorze poezji „Cuda zimy”.

Irina Tall (Novikova) (ur. 1987)
Artystka, graficzka, ilustratorka, mieszkająca na Białorusi. Ukończyła Państwową Akademię Kultur Słowiańskich z dyplomem plastycznym, posiada także tytuł licencjata z wzornictwa. Pierwsza osobista wystawa „Moja dusza jest jak dziki jastrząb” (2002) odbyła się w muzeum Maksyma Bagdanowicza. W swoich pracach porusza tematykę ekologiczną, w 2005 roku poświęciła serię prac katastrofie w Czarnobylu, czerpie z tematyki antywojennej. Pierwszą dużą serią, którą narysowała, była Czerwona Księga, poświęcona rzadkim i zagrożonym gatunkom zwierząt i ptaków. Pisze bajki i wiersze, ilustruje opowiadania. Rysuje różne fantastyczne stworzenia: jednorożca z Wystawy Iriny, zwierzęta o ludzkich twarzach, szczególnie podoba jej się wizerunek mężczyzny - ptaka - Syreny. W 2020 roku brała udział w Poznań Art Week. Jej prace publikowano w czasopismach: Gupsophila, Harpy Hybrid Review, Little Literary Living Room i innych. W 2022 roku jej opowiadanie znalazło się w zbiorze „50 najlepszych opowiadań”, a wiersz ukazał się w zbiorze poezji „Cuda zimy”.

Irina Tall (Novikova) (ur. 1987)
Artystka, graficzka, ilustratorka, mieszkająca na Białorusi. Ukończyła Państwową Akademię Kultur Słowiańskich z dyplomem plastycznym, posiada także tytuł licencjata z wzornictwa. Pierwsza osobista wystawa „Moja dusza jest jak dziki jastrząb” (2002) odbyła się w muzeum Maksyma Bagdanowicza. W swoich pracach porusza tematykę ekologiczną, w 2005 roku poświęciła serię prac katastrofie w Czarnobylu, czerpie z tematyki antywojennej. Pierwszą dużą serią, którą narysowała, była Czerwona Księga, poświęcona rzadkim i zagrożonym gatunkom zwierząt i ptaków. Pisze bajki i wiersze, ilustruje opowiadania. Rysuje różne fantastyczne stworzenia: jednorożca z Wystawy Iriny, zwierzęta o ludzkich twarzach, szczególnie podoba jej się wizerunek mężczyzny - ptaka - Syreny. W 2020 roku brała udział w Poznań Art Week. Jej prace publikowano w czasopismach: Gupsophila, Harpy Hybrid Review, Little Literary Living Room i innych. W 2022 roku jej opowiadanie znalazło się w zbiorze „50 najlepszych opowiadań”, a wiersz ukazał się w zbiorze poezji „Cuda zimy”.

Irina Tall (Novikova) (ur. 1987)
Artystka, graficzka, ilustratorka, mieszkająca na Białorusi. Ukończyła Państwową Akademię Kultur Słowiańskich z dyplomem plastycznym, posiada także tytuł licencjata z wzornictwa. Pierwsza osobista wystawa „Moja dusza jest jak dziki jastrząb” (2002) odbyła się w muzeum Maksyma Bagdanowicza. W swoich pracach porusza tematykę ekologiczną, w 2005 roku poświęciła serię prac katastrofie w Czarnobylu, czerpie z tematyki antywojennej. Pierwszą dużą serią, którą narysowała, była Czerwona Księga, poświęcona rzadkim i zagrożonym gatunkom zwierząt i ptaków. Pisze bajki i wiersze, ilustruje opowiadania. Rysuje różne fantastyczne stworzenia: jednorożca z Wystawy Iriny, zwierzęta o ludzkich twarzach, szczególnie podoba jej się wizerunek mężczyzny - ptaka - Syreny. W 2020 roku brała udział w Poznań Art Week. Jej prace publikowano w czasopismach: Gupsophila, Harpy Hybrid Review, Little Literary Living Room i innych. W 2022 roku jej opowiadanie znalazło się w zbiorze „50 najlepszych opowiadań”, a wiersz ukazał się w zbiorze poezji „Cuda zimy”.

Ewa Tomporek-Fukuoka (ur. 1954)
Ewa Tomporek- Fukuoka swoją drogę artystyczną i pracę zawodową związała z Łodzią. Artystka ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. Podjęła studia w PWSSP na Wydziale Wzornictwa. Po trzecim roku studiów wyjechała za granicę. Pobyt w Japonii w latach 1985-1991 stał się dla autorki niewyczerpanym źródłem twórczych fascynacji.
W 2012 roku została przyjęta do ZPAP na podstawie dorobku artystycznego. W międzyczasie ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim.
W 2015 roku pokazywała swoje prace na wystawie w Ambasadzie Japonii w Warszawie, jako członek „Klubu Yakumo - goto”.
Bezpośredni kontakt z cywilizacją Japonii sprawił dalsze pogłębianie studiów o zjawiskach odmiennych i wspólnych Kulturze Wschodu i Zachodu, co jest ciągłym przedmiotem wystąpień autorki w mediach, referatów prezentowanych na konferencjach naukowych oraz publikacji.
Inspiracją dla jej obrazów, prezentowanych na licznych wystawach, są motywy sztuki i pejzażu Japonii. Ogrody japońskie to ulubiony temat przewodni prac artystki, wyrażają one ducha ZEN, a więc transcendentny związek człowieka z Naturą. Praca „Ogród japoński- pełnia lata” to wyraz umiłowania piękna i harmonii łączącej człowieka z naturą.
Od czerwca 2017 roku pełni funkcję prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Łódzkiego.

Kornelia Urban- Düvel (ur. 1958)
Urodzona Czarnowąsach/Opole. Mieszka i pracuje artystycznie w Damme (Niemcy).
1973-1978 Liceum Sztuk Plastycznych w Opolu
1978-1982 Pracownia witrazy,,Cepelia" w Opolu.
1985-1987 Restauracja witrazy w Skansenie Wsi Dolnej Saksonie w Cloppenburgu. 1988-1990 Wystawiennictwo i grafika w Muzeum przemyslowym w Lohne.
Od 1990 Koncepcje, projekty i plany w KACHEL+KAMIN Kominkowym Studio w Lohne.
Uczestnictwo w roznych seminariach i kolokwiach artystycznych. Miedzy innymi:
rysunek i malarstwo aktu
Akademia Sztuk Pieknych w Bremen, Doc. Artysta Jens Bommert
malarstwo abstrakcyjne
Galeria Metten w Nordhorn, Artystka Angelika Metten
realism spontaniczny
Akademia Sztuk Plastycznych w Kolbermoor, Doc. Artysta VOKA coroczne Plenery malarskie na wyspie
Norderney
Członek w organizacjach artystycznych: Od 2016,,Galeria Luzie Uptmoor" w Lohne
Od 2019,,Sztuka i Kultura" w Damme
Od 2019,,Sztuka na prowincji"
Wystawy:
1. 1987 Witraze i malarstwo na szkle, Ratusz w Damme
2. 1992 Tiffany, Ratusz w Holdorf
3. 2015 Malarstwo, Damme
4. 2015 Malarstwo, Stemwede
5. 2016 Malarstwo, Lohne
6. od 201 wystawy czasowe w osteopatycznej praktyce
7. 2018 Malarstwo, Stemwede
8. 2018 Malarstwo, Lohne,Galeria Luzie Uptmoor
9. 2019 Malarstwo, Espelkamp,,Demencja"
10. 2019 Malarstwo, Scheune Leiber w Damme
11. 2020 konkurs plastyczny Malteser, Vechta
12. 2022 Malarstwo, Galeria Luzie Uptmoor w Lohne
13.2022 Malarstwo, Hüde/Dümmer
14.2022 Malarstwo, Bad Rothenfelde
15.2022 Malarstwo, Stemwede
Nagroda w 2020 roku w Konkursie plastycznym Malteser

Kornelia Urban- Düvel (ur. 1958)
Urodzona Czarnowąsach/Opole. Mieszka i pracuje artystycznie w Damme (Niemcy).
1973-1978 Liceum Sztuk Plastycznych w Opolu
1978-1982 Pracownia witrazy,,Cepelia" w Opolu.
1985-1987 Restauracja witrazy w Skansenie Wsi Dolnej Saksonie w Cloppenburgu. 1988-1990 Wystawiennictwo i grafika w Muzeum przemyslowym w Lohne.
Od 1990 Koncepcje, projekty i plany w KACHEL+KAMIN Kominkowym Studio w Lohne.
Uczestnictwo w roznych seminariach i kolokwiach artystycznych. Miedzy innymi:
rysunek i malarstwo aktu
Akademia Sztuk Pieknych w Bremen, Doc. Artysta Jens Bommert
malarstwo abstrakcyjne
Galeria Metten w Nordhorn, Artystka Angelika Metten
realism spontaniczny
Akademia Sztuk Plastycznych w Kolbermoor, Doc. Artysta VOKA coroczne Plenery malarskie na wyspie
Norderney
Członek w organizacjach artystycznych: Od 2016,,Galeria Luzie Uptmoor" w Lohne
Od 2019,,Sztuka i Kultura" w Damme
Od 2019,,Sztuka na prowincji"
Wystawy:
1. 1987 Witraze i malarstwo na szkle, Ratusz w Damme
2. 1992 Tiffany, Ratusz w Holdorf
3. 2015 Malarstwo, Damme
4. 2015 Malarstwo, Stemwede
5. 2016 Malarstwo, Lohne
6. od 201 wystawy czasowe w osteopatycznej praktyce
7. 2018 Malarstwo, Stemwede
8. 2018 Malarstwo, Lohne,Galeria Luzie Uptmoor
9. 2019 Malarstwo, Espelkamp,,Demencja"
10. 2019 Malarstwo, Scheune Leiber w Damme
11. 2020 konkurs plastyczny Malteser, Vechta
12. 2022 Malarstwo, Galeria Luzie Uptmoor w Lohne
13.2022 Malarstwo, Hüde/Dümmer
14.2022 Malarstwo, Bad Rothenfelde
15.2022 Malarstwo, Stemwede
Nagroda w 2020 roku w Konkursie plastycznym Malteser

Agata Wereszczyńska (ur. 1978)
Architekt wnętrz, artysta plastyk. Ukończyła gdańską Akademię Sztuk Pięknych na kierunku Architektura Wnętrz ze specjalnością Architektura Wnętrz Okrętowych. W 2012 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Architektury Politechniki Łódzkiej, gdzie w 2016 roku obroniła doktorat w dziedzinie nauk technicznych, w dyscyplinie architektura i urbanistyka. Od 2006 roku prowadzi autorską pracownię projektowania architektury wnętrz. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i na świecie, m.in. w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
Autorka wystaw indywidualnych: Malarstwo, Galeria B16, Łódź. Brała udział w wystawach zbiorowych: pokonkursowa VII Międzynarodowego Biennale Obrazu „Quadro Art 2021”, Filharmonia Łódzka (2021); Plener Władysławowo 2019, Instytut Architektury Politechniki Łódzkiej (2019); VI Międzynarodowe Biennale Obrazu „Quadro Art 2018”, Muzeum Miasta Zgierza (2019); VI Międzynarodowe Biennale Obrazu „Quadro Art 2018”, Muzeum Regionalne im. Stanisława Sankowskiego w Radomsku (2019); XX Zimowy Salon Sprzedaży, BWA Skierniewice (2018); VI Międzynarodowe Biennale Obrazu „Quadro Art 2018”, Miejska Galeria Sztuki Willam, Łódź (2018); IV International Picture Biennale "Quadro-Art 2014" – Retrospective, Galeria art.endart, Berlin (2015); IV Międzynarodowe Biennale Obrazu „Quadro Art Łódź 2014”, Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź (2014).
Laureatka wyróżnienia honorowego na IV Międzynarodowym Biennale „Quadro Art Łódź 2014”, Łódź (2014); uzyskała nagrodę za scenografię na Drugich Spotkaniach Teatralnych, Łódź (1996); nagrodę za najlepszą scenografię na Pierwszych Spotkaniach Teatralnych, Łódź (1995); nagrodę za scenografię na Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Artystycznych „Konfrontacje ‘95”, Łódź (1995).

Zofia Zapolska (ur. 1959)
Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – dyplom artysty malarza obroniła w roku 2020. W roku 2023 zaprezentowała swój dorobek malarski na wystawie „Dwa spojrzenia”. W tym samym roku wzięła udział w wystawie, w Opolu ”16 Zimowy Las Sztuki". W roku 2022 obrazy „Zamierające Słońce 9” „Kolaż 10A” oraz „Kolaż 10B” zawisły w Galerii EXIT w Browarze Mieszczańskim we Wrocławiu, w ramach wystawy charytatywnej „UKRAINA!”. W 2021 roku obraz pod tytułem „Św. Tadeusz Juda” zawisł nad dedykowanym ołtarzem w kościele na Górce w Opolu. W roku 2012 artystka ukończyła kurs malarstwa zorganizowany przez Galerię Sztuki Współczesnej w Opolu. W latach 2014 oraz 2021 Gminny Ośrodek Kultury w Dobrzeniu Wielkim zorganizował autorskie wystawy obrazów Zapolskiej, które przyciągnęły licznych odwiedzających z całego kraju. Galeria EXIT, Wrocław (2022). Zrealizowała również wystawę indywidualną w Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu w 2024 r.

Zofia Zapolska (ur. 1959)
Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – dyplom artysty malarza obroniła w roku 2020. W roku 2023 zaprezentowała swój dorobek malarski na wystawie „Dwa spojrzenia”. W tym samym roku wzięła udział w wystawie, w Opolu ”16 Zimowy Las Sztuki". W roku 2022 obrazy „Zamierające Słońce 9” „Kolaż 10A” oraz „Kolaż 10B” zawisły w Galerii EXIT w Browarze Mieszczańskim we Wrocławiu, w ramach wystawy charytatywnej „UKRAINA!”. W 2021 roku obraz pod tytułem „Św. Tadeusz Juda” zawisł nad dedykowanym ołtarzem w kościele na Górce w Opolu. W roku 2012 artystka ukończyła kurs malarstwa zorganizowany przez Galerię Sztuki Współczesnej w Opolu. W latach 2014 oraz 2021 Gminny Ośrodek Kultury w Dobrzeniu Wielkim zorganizował autorskie wystawy obrazów Zapolskiej, które przyciągnęły licznych odwiedzających z całego kraju. Galeria EXIT, Wrocław (2022). Zrealizowała również wystawę indywidualną w Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu w 2024 r.

Zofia Zapolska (ur. 1959)
Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – dyplom artysty malarza obroniła w roku 2020. W roku 2023 zaprezentowała swój dorobek malarski na wystawie „Dwa spojrzenia”. W tym samym roku wzięła udział w wystawie, w Opolu ”16 Zimowy Las Sztuki". W roku 2022 obrazy „Zamierające Słońce 9” „Kolaż 10A” oraz „Kolaż 10B” zawisły w Galerii EXIT w Browarze Mieszczańskim we Wrocławiu, w ramach wystawy charytatywnej „UKRAINA!”. W 2021 roku obraz pod tytułem „Św. Tadeusz Juda” zawisł nad dedykowanym ołtarzem w kościele na Górce w Opolu. W roku 2012 artystka ukończyła kurs malarstwa zorganizowany przez Galerię Sztuki Współczesnej w Opolu. W latach 2014 oraz 2021 Gminny Ośrodek Kultury w Dobrzeniu Wielkim zorganizował autorskie wystawy obrazów Zapolskiej, które przyciągnęły licznych odwiedzających z całego kraju. Galeria EXIT, Wrocław (2022). Zrealizowała również wystawę indywidualną w Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu w 2024 r.

Krystyna Zarzycka (ur. 1957)
Od 2008 r. działa w Zarządzie SPA Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym,suchy pastel,akwarela i rysunek. Tematy to: portret, pejzaż , architektura a w ostatnim czasie kwiaty. Ma na swoim koncie nagrody, wyróżnienia i wystawy indywidualne.
Członek ZPAP/OŁ

Krystyna Zarzycka (ur. 1957)
Od 2008 r. działa w Zarządzie SPA Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym,suchy pastel,akwarela i rysunek. Tematy to: portret, pejzaż , architektura a w ostatnim czasie kwiaty. Ma na swoim koncie nagrody, wyróżnienia i wystawy indywidualne.
Członek ZPAP/OŁ

Krystyna Zarzycka (ur. 1957)
Od 2008 r. działa w Zarządzie SPA Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym,suchy pastel,akwarela i rysunek. Tematy to: portret, pejzaż , architektura a w ostatnim czasie kwiaty. Ma na swoim koncie nagrody, wyróżnienia i wystawy indywidualne.
Członek ZPAP/OŁ

Krystyna Zarzycka (ur. 1957)
Od 2008 r. działa w Zarządzie SPA Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym,suchy pastel,akwarela i rysunek. Tematy to: portret, pejzaż , architektura a w ostatnim czasie kwiaty. Ma na swoim koncie nagrody, wyróżnienia i wystawy indywidualne.
Członek ZPAP/OŁ

Krystyna Zarzycka (ur. 1957)
Od 2008 r. działa w Zarządzie SPA Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym,suchy pastel,akwarela i rysunek. Tematy to: portret, pejzaż , architektura a w ostatnim czasie kwiaty. Ma na swoim koncie nagrody, wyróżnienia i wystawy indywidualne.
Członek ZPAP/OŁ

Krystyna Zarzycka (ur. 1957)
Od 2008 r. działa w Zarządzie SPA Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym,suchy pastel,akwarela i rysunek. Tematy to: portret, pejzaż , architektura a w ostatnim czasie kwiaty. Ma na swoim koncie nagrody, wyróżnienia i wystawy indywidualne.
Członek ZPAP/OŁ

Katarzyna Zbierska-Michalak (ur. 1971)
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im W. Strzemińskiego w Łodzi. Dyplom z malarstwa i dekoracyjnej tkaniny żakardowej w 1996r.Twórczość w dziedzinie dużych i małych form malarskich, kompozycji, kolażu, tkactwa, tkaniny artystycznej. W swoich pracach stosuje współczesne tworzywa i materiały. Wykorzystuje również włókno – tradycyjne medium , nierozerwalnie związane z historią miejsca w którym żyje i tworzy. Poprzez łączenie różnych mediów, poszukuje własnych technik i środków wyrazu. Synteza i dążenie do prostoty formy jest cechą charakterystyczną prac. Ciągłe poszukiwania i eksperymenty są znamienne dla tej twórczości.
Od 2007 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Łódzkiego. Od 2019 do lutego 2023r. w zarządzie pełniła funkcję wiceprezes, w latach 2018-2022 delegata Zjazdu Walnego ZPAP. Od 2018 r. dokumentuje wystawy i wydarzenia okręgu oraz prowadzi stronę internetową stowarzyszenia. W 2019 roku zostaje przyjęta do łódzkiej grupy twórczej PLUSMINUS. Uczestniczka ośmiu edycji aukcji strusich pisanek, z których dochód przekazywany był na cele charytatywne.
Udział w działaniach twórczych, edukacyjnych, warsztatach, plenerach oraz wystawach krajowych i międzynarodowych. Prace w zbiorach prywatnych i muzealnych w kraju i za granicą. Laureatka dwóch wyróżnień za obrazy i nagrody w dziedzinie tkaniny.

Katarzyna Zimna (ur. 1978)
Ukończyła studia na Wydziale Grafiki i Malarstwa oraz na Wydziale Edukacji Wizualnej Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi (dyplomy z wyróżnieniem, 2002 r. i 2004 r.). W latach 2005–2010 studiowała w Loughborough University School of Art and Design w Wielkiej Brytanii, gdzie obroniła pracę doktorską na temat gry/zabawy jako pojęcia w estetyce i strategii twórczej w sztuce modernizmu i postmodernizmu. Habilitacja w dyscyplinie sztuki plastyczne na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi w 2019 roku. Autorka książki Time to Play: Action and Interaction in Contemporary Art (I.B. Tauris 2014/ Bloomsbury 2020). W latach 2003-2013 współpracowała z wydawnictwami edukacyjnymi realizując zlecenia z zakresu grafiki wydawniczej i ilustracji. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych i pokonkursowych w kraju i zagranicą; jest autorką kilkunastu wystaw indywidualnych. Dwukrotna stypendystka Centrum Grafiki im. Fransa Masereela w Kasterlee w Belgii. Uczestniczka międzynarodowych konferencji graficznych Impact International Printmaking Conference (Bristol 2009, Hangzhou, 2015, Santander 2018, Hong Kong 2021, Bristol 2022). Laureatka Medalu Honorowego Międzynarodowego Triennale Małe Formy Grafiki (Łódź-Polska 2020). Od 2011 zatrudniona w IAT PŁ, obecnie na stanowisku profesora uczelni w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych.
Główny nurt jej twórczości związany jest z grafiką artystyczną, którą traktuje jako punkt wyjścia do poszukiwań w obszarze sztuki obiektu, tkaniny, wideo i działań z uczestnictwem widza. Oprócz zagadnień teoretycznych i praktycznych związanych z medium grafiki artystycznej, jej zainteresowania naukowe obejmują teorię gry i zabawy, metody twórczego rozwiązywania problemów oraz eco design, szczególnie z wykorzystaniem innowacji materiałowych.
W ramach pracy dydaktycznej prowadzi zajęcia na studiach I i II stopnia na kierunkach wzornictwo oraz inżynieria wzornictwa przemysłowego z grafiki warsztatowej i eksperymentalnej, ilustracji i metodyki projektowania. Promotorka prac dyplomowych m.in. z zakresu ilustracji, grafiki wydawniczej i projektowania produktu. Współtwórczyni i opiekunka wydziałowej Galerii Jutro oraz koordynatorka programów Erasmus+ i Ceepus. Członkini rady kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego oraz komisji dyplomowych na kierunkach IWP i wzornictwo.

Karolina Żelaznowska (ur. 2000)
Absolwentka jarosławskiego Liceum Plastycznego im. Stanisława Wyspiańskiego, a obecnie studentka V roku Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi na kierunku Grafika. Laureatka nagród, m. in. 41. Konkursu im. Władysława Strzemińskiego. Specjalizuje się w druku artystycznym, przede wszystkim w serigrafii oraz w technikach druku wypukłego. Zajmuje się także rysunkiem i malarstwem, eksperymentuje z łączeniem mediów i tematyką prac - od abstrakcyjnej po symboliczną.

Gabriela Cichowska (ur. 1984 )
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, a obecnie pedagog w ASP im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, mimo młodego wieku otrzymała już kilkanaście nagród i wyróżnień w kraju i za granicą. W swojej twórczości nawiązuje do tradycji polskiej szkoły ilustracji książkowej spod znaku mistrza Józefa Wilkonia, nacechowanej dążeniem do niewolnej od deformacji, poetyckiej syntezy i kultywowania sztuki indywidualnej, bezpośredniej i ciepłej, niezależnie od podejmowanego tematu. Młody adresat traktowany jest przez Gabrielę jak uważny, obdarzony wyobraźnią, wrażliwy i inteligentny partner.
Życiową pasją Gabrieli Cichowskiej urodzonej w Rzeszowie jest jednak twórczość plastyczna. Artystka uprawia rysunek, malarstwo i grafikę, a wiele z jej plastycznych kompozycji powstaje na potrzeby książek, zwłaszcza dla dzieci i młodzieży.
Dla renomowanego niemieckiego wydawnictwa Gimpel Verlag zilustrowała m. in. „Ostatnie przedstawienie panny Esterki” (2013 r.) z tekstem Adama Jaromira – opowieść o ostatnich chwilach warszawskiego Domu Sierot prowadzonego przez Janusza Korczaka.
Z wybitną poetką i eseistką Julią Hartwig pracowała przy wznowieniu opowieści „Zguba Michałka” (II wydanie – 2016 r.) – historii o chłopcu, który zgubił gdzieś swój dobry humor.
Współpracuje z pisarzem Przemysławem Wechterowiczem, któremu przygotowała ilustrację do książki pod tytułem „Baśń o zaczytanym Niedźwiedziu i o Króliku, który spadł z nieba” (2019). Na jej kartach wykorzystała unikalną technikę monotypii i kolażu, umiejętnie podkreślając baśniowość tekstu i jego melancholijny nastrój, poruszając wyobraźnię czytelników.