Z kwadratowym blatem oraz czterema uchylnymi półokrągłymi skrzydłami zamontowanymi na każdym z jego boków, wsparty na czterech toczonych, kanelowanych, zbieżnych ku dołowi nogach, spiętych krzyżowym, falistym wiązaniem, fornirowany, intarsjowany, czerniony, ozdobiony mosiężnymi okuciami. Obrzeża blatu, skrzydeł, oskrzynienie i nogi wraz z wiązaniem barwione na czarno. Blat i skrzydła dodatkowo ujęte fornirowanymi jasnymi wstęgami i żyłkami, a w centrum wypełnione intarsjowanymi liśćmi, palmetami i kwiatonami. Po środku blatu kompozycja z instrumentami muzycznymi. Skrzydła na obrzeżu ujęte mosiężną listwą. Mosiężnymi okuciami ozdobione oskrzynienie, nogi i wiązanie: obręczami, zwisami, plakietami w formie putt podtrzymujących instrumenty muzyczne, rozetami i sterczyną.

Według informacji przekazanej przez obecnych właścicieli, stolik należał pierwotnie do Maksymiliana Oborskiego (1809-1878), polskiego akwarelisty i rysownika, malarza koni, ziemianina, powstańca listopadowego i styczniowego, zesłańca syberyjskiego. Następnie trafił w ręce rodziny hrabiego Güthera'a.

Stolik był rekwizytem w filmie Andrzeja Wajdy „Pan Tadeusz" i w filmie Mariusza Grzegorzka „Królowa Aniołów".