Obraz jest oprawiony
Friedrich (Fryderyk) August Rutowski (1702-64), syn naturalny króla Augusta II; generał major armii saskiej 1727, dowódca gwardii saskiej 1737, feldmarszałek saski 1749. Ożeniony z miecznikówną koronną, Ludwiką Anielą Lubomirską, jeszcze za życia królweskiego ojca został saskim generałem piechoty, a później marszałkiem polnym. August III w 1740 r. mianował go wojskowym gubernatorem Drezna. Od 1742 roku był też szefem regimentu dragonów. Podczas I wojny śląskiej dowodził wojskami saskimi w Czechach, brał udział w zdobyciu Pragi 26 listopada 1742 roku. W czasie II wojny śląskiej dowodził wojskami saskimi i austriackimi w przegranej bitwie z Prusami pod Kotliskami. W 1749 roku awansowany na feldmarszałka. W III wojnie śląskiej poniósł klęskę w bitwie z przeważającymi siłami pruskimi pod Pirną. W 1724 został kawalerem Orderu Orła Białego, a w 1736 Orderu św. Henryka.
Portret Hrabiego Rutowskiego, syna naturalnego Augusta II, lata 20-te XVIII w.
olej/płótno
86 x 63 cm
Obraz jest oprawiony
Obraz jest oprawiony
Friedrich (Fryderyk) August Rutowski (1702-64), syn naturalny króla Augusta II; generał major armii saskiej 1727, dowódca gwardii saskiej 1737, feldmarszałek saski 1749. Ożeniony z miecznikówną koronną, Ludwiką Anielą Lubomirską, jeszcze za życia królweskiego ojca został saskim generałem piechoty, a później marszałkiem polnym. August III w 1740 r. mianował go wojskowym gubernatorem Drezna. Od 1742 roku był też szefem regimentu dragonów. Podczas I wojny śląskiej dowodził wojskami saskimi w Czechach, brał udział w zdobyciu Pragi 26 listopada 1742 roku. W czasie II wojny śląskiej dowodził wojskami saskimi i austriackimi w przegranej bitwie z Prusami pod Kotliskami. W 1749 roku awansowany na feldmarszałka. W III wojnie śląskiej poniósł klęskę w bitwie z przeważającymi siłami pruskimi pod Pirną. W 1724 został kawalerem Orderu Orła Białego, a w 1736 Orderu św. Henryka.