Obraz był prezentowany na wystawie obrazów i rzeźb w Katowicach w 1929 ("Nabożeństwo majowe w domu górnośląskim"), oraz w 1931 na wystawie polskiej sztuki religijnej na Śląsku.
W zbiorach Muzeum Historii Katowic znajduje się pocztówka z reprodukcją obrazu "Nabożeństwo majowe", wydana nakładem krakowskiego Wydawnictwa "Powściągliwość i Praca" wspólnoty michalitów. Pocztówka z datą 8. IX. 1953, pisana przez samego Juliusza Ligonia, informuje, że prezentowany na niej obraz przedstawia rodziców artysty, Ligoń nadmienia również, że obraz zaginął w czasie wojny.
Stanisław LIGOŃ (1879-1954). Malarz, rysownik, pisarz, wybitny śląski działacz społeczny. Był synem Jana, górnośląskiego pisarza i poety, wnukiem Juliusza, polskiego działacza społecznego Górnego Śląska, publicysty i poety. Kształcił się w krakowskiej Państwowej Szkole Przemysłowej, w latach 1900-1903 kontynuował naukę w Berlinie, gdzie nawiązał kontakt z polskim środowiskiem artystycznym. Po powrocie z Berlina pracował jako ilustrator w wydawnictwie Karola Miarki. Od 1911 kontynuował studia w krakowskiej ASP u Józefa Mehoffera i Jacka Malczewskiego. W latach 1914-1917 w Truskolasach, w powiecie kłobuckim, malował polichromię na stropie prezbiterium kościoła św. Mikołaja. Tworzył obrazy i polichromie w kościołach podczęstochowskich, malował pejzaże i portrety. Po powrocie z wojska (został wcielony do armii niemieckiej w 1917) rozpoczął współpracę z czasopismem satyrycznym "Kocynder" i zaangażował się w akcję propagandową powrotu Śląska do Polski (pracował w dziale propagandy Polskiego Komitetu Plebiscytowego). Publikował własne teksty i rysunki satyryczne pod pseudonimem Karlik, Karlik z Kocyndra, był autorem plakatów plebiscytowych. W latach 1923-1928 był nauczycielem rysunku w katowickim Państwowy Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. Od 1927 pracował w rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach , w 1929 wraz z Józefem Kidoniem i Pawłem Stellerem utworzył Związek Zawodowy Artystów Plastyków na Śląsku, którego został prezesem. Organizował liczne wystawy na Śląsku. W czasie II wojny był zmuszony opuścić kraj. Do Katowic wrócił w 1946, pracował w Radiu Katowice, od 1949 był członkiem Związku Literatów Polskich.
olej, płótno, 101,5 x 96,5 cm,
sygn. l.d.: St. Ligoń 1913
Na odwrocie dwie nalepki: na górnej listwie krosien z nieczytelnym tekstem atramentem, na dolnej listwie krosien drukowana nalepka Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi ze słabo czytelnym tekstem atramentem: Autor Ligoń S. / Nazwa Nabożeństwo majowe / Nr katalogu 777 / Data przyjęcia 6 XII 24.
Obraz był prezentowany na wystawie obrazów i rzeźb w Katowicach w 1929 ("Nabożeństwo majowe w domu górnośląskim"), oraz w 1931 na wystawie polskiej sztuki religijnej na Śląsku.
W zbiorach Muzeum Historii Katowic znajduje się pocztówka z reprodukcją obrazu "Nabożeństwo majowe", wydana nakładem krakowskiego Wydawnictwa "Powściągliwość i Praca" wspólnoty michalitów. Pocztówka z datą 8. IX. 1953, pisana przez samego Juliusza Ligonia, informuje, że prezentowany na niej obraz przedstawia rodziców artysty, Ligoń nadmienia również, że obraz zaginął w czasie wojny.
Stanisław LIGOŃ (1879-1954). Malarz, rysownik, pisarz, wybitny śląski działacz społeczny. Był synem Jana, górnośląskiego pisarza i poety, wnukiem Juliusza, polskiego działacza społecznego Górnego Śląska, publicysty i poety. Kształcił się w krakowskiej Państwowej Szkole Przemysłowej, w latach 1900-1903 kontynuował naukę w Berlinie, gdzie nawiązał kontakt z polskim środowiskiem artystycznym. Po powrocie z Berlina pracował jako ilustrator w wydawnictwie Karola Miarki. Od 1911 kontynuował studia w krakowskiej ASP u Józefa Mehoffera i Jacka Malczewskiego. W latach 1914-1917 w Truskolasach, w powiecie kłobuckim, malował polichromię na stropie prezbiterium kościoła św. Mikołaja. Tworzył obrazy i polichromie w kościołach podczęstochowskich, malował pejzaże i portrety. Po powrocie z wojska (został wcielony do armii niemieckiej w 1917) rozpoczął współpracę z czasopismem satyrycznym "Kocynder" i zaangażował się w akcję propagandową powrotu Śląska do Polski (pracował w dziale propagandy Polskiego Komitetu Plebiscytowego). Publikował własne teksty i rysunki satyryczne pod pseudonimem Karlik, Karlik z Kocyndra, był autorem plakatów plebiscytowych. W latach 1923-1928 był nauczycielem rysunku w katowickim Państwowy Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. Od 1927 pracował w rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach , w 1929 wraz z Józefem Kidoniem i Pawłem Stellerem utworzył Związek Zawodowy Artystów Plastyków na Śląsku, którego został prezesem. Organizował liczne wystawy na Śląsku. W czasie II wojny był zmuszony opuścić kraj. Do Katowic wrócił w 1946, pracował w Radiu Katowice, od 1949 był członkiem Związku Literatów Polskich.