Urodziła się w 1923 w Krakowie; w czasie wojny była uczennicą krakowskiej Kunstgewerbeschule, w 1945 roku Z. Artymowska zaczęła studiować pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa, (którego została później asystentką) na krakowskiej ASP, którą ukończyła w 1950. Asystentka C. Rzepińskiego w Krakowie, artystka pracowała później na wrocławskiej PWSSP. Wraz z mężem, Romanem Artymowskim - są autorami polichromii na Starym i Nowym Mieście w Warszawie (1953-56). W swoich kompozycjach często używa techniki fotokolażu, jak na przykład w połączeniu czarno-białych reprodukcji swoich obrazów z fotografiami z podroży.