Wolf Kapłański (pseudonim Wital), naukę rozpoczął w Szkole Przemysłu Artystycznego w Wilnie, którą ukończył w 1934 roku. W latach 1934 – 1937 kontynuował studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie pod kierunkiem Ludomira Śledzińskiego. W 1937 roku za przesadnie nadmierny protest przeciw wystąpieniom antysemickim, został usunięty z uczelni co spowodował, że przeniósł się do Łodzi. Kapłański malował realistyczne, lecz bardzo intensywne kolorystycznie pejzaże wileńskie (Uliczka, Dziedziniec synagogi wileńskiej, 1938), wnętrza synagog (Kazalnica, Wnętrze synagogi w Urli, 1938), martwe natury oraz portrety. Wśród portretów na szczególne uznanie zasługuje portret „Młoda dziewczyna z miasteczka, 1935” oraz „Portret poety, 1935”. Kapłański w swoich pracach podejmował tematykę społeczną. W 1938 roku w Wilnie odbyła się  indywidualna wystawa artysty. W sierpniu 1935 roku odbyła się Wystawa Malarzy Żydowskich z okazji wszechświatowego zjazdu Żydowskiego Instytutu Naukowego. Pośród znakomitych artystów uczestniczących w wystawie znaleźli się między innymi Wolf Kapłański, Cukierman, Lejbowski, Szer, Załkind, Chwoles, H. Górewiczówna, S. Efranówna, J. Kagans, S. Finkelstein, N. Szmigiel, A. Szyk. W 1937 roku Kapłański brał udział w Wystawie Młodych Żydowskich Artystów Plastyków w lokalu biblioteki przy ulicy Zawalnej. Swoje prace wystawiał również w Warszawie, Moskwie, Łodzi i Białymstoku. Kapłański pisał recenzje z wystaw do żydowskich periodyków wileńskich.