Wojciech Zubala. Malarz i fotografik. Urodził się w 1964 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1989 roku zrealizował dyplom pod kierunkiem prof. Zbigniewa Gostomskiego oraz prof. Jana Tarasina. 
Jego wczesne prace oscylują między obrazem, rzeźbą i tkaniną eksperymentalną. Od połowy lat dziewięćdziesiątych głównym środkiem wypowiedzi artystycznej staje się malarstwo. Realność zostaje zastąpiona kompozycjami malarskimi budowanymi ekspresyjnym gestem. Ważnym elementem tworzonych obrazów jest sam proces kreacji. Artysta pozostaje na styku realności i abstrakcji. Jego obrazy mieszczą w sobie potencjalność znaczeń, odczytań, pobudzają skojarzenia. Równolegle do malarstwa zajmuje się fotografią, której tematyka prowokuje do zadawania fundamentalnych pytań o sens istnienia, przemijania, śmierci oraz bezsilności człowieka wobec jej nieuchronności. 
W swoim dorobku ma ponad 40 wystaw indywidualnych. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w kolekcjach w kraju i zagranicą. 
Wielokrotnie nagradzany. W 1996 roku – II Nagroda w Konkursie im. Eugeniusza Gepperta „Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych” we Wrocławiu. W 2007 – I Nagroda w Konkursie „Fotografia Ojczysta” zorganizowanym przez Muzem Narodowe w Warszawie. W 2014 roku nominowany do Nagrody im. C.K. Norwida w kategorii sztuki plastyczne. W 2018 roku otrzymał „Pegaza” – Nagrodę Rektora ASP w Warszawie oraz Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Laureat wielu wyróżnień na międzynarodowych konkursach fotograficznych, m.in. International Photography Awards, Monovisions Awards, Monochrome Awards, czy Tokyo International Photo Awards.

Profesor sztuk plastycznych. Prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP. W latach 2012-2020 pełnił funkcję prorektora ds. studenckich.