W latach 1816-1818 studiował w krakowskiej SSP u J. Brodowskiego i J. Peszki oraz prywatnie u F. Lampiego. Naukę kontynuował w Akademii św. Łukasza w Rzymie u A. Pozziego w latach 1818-1823 oraz w latach 1824-1830. Nauki pobierał także w Akademii Wiedeńskiej u A. Conovy i prywatnie u V. Commucciniego. Pod koniec lat 20-tych pracował jako portrecista dla Potockich oraz Czartoryskich. W latach 1831-1857 wykładał w SSP w Krakowie, wprowadzając rysunek z żywego modela. Podróżował do Włoch, Wiednia i Paryża. Przyjaźnił się m.in. z A. Mickiewiczem, J. Słowackim. W 1844r. otrzymał złoty medal, był pierwszym polskim artystą, któremu przyznano to wyróżnienie. Od 1870r. zamieszkał na stałe w Warszawie. Tematem jego prac były sceny religijne, historyczne oraz portrety. Pozostawał pod wpływem nazareńczyków.