Wiesław Sawczuk ukończył wrocławską PWSSP w roku 1959. Stamtąd trafił do Huty Szkła Gospodarczego „Hortensja” w Piotrkowie Trybunalskim, w której kierował ośrodkiem wzorcującym do roku 1968. W późniejszych latach pracował jeszcze w dwóch hutach – w Dąbrowie oraz Łysej Górze, jednak to projekty z Piotrkowa należą do jego najwybitniejszych osiągnięć. Przede wszystkim dlatego, że miał tam do dyspozycji o wiele lepsze zaplecze techniczne, dzięki czemu wachlarz jego projektów był niezwykle szeroki. Od cienkościennych, dmuchanych do form i szlifowanych, przez masywne, z grubym dnem, po kryształy pokryte nowoczesnym szlifem. Nie znaną i nieopracowaną do dziś częścią twórczości Wiesława Sawczuka było malarstwo na ceramice. W latach sześćdziesiątych Sawczuk chętnie sięgał po gotowe wyroby z porcelany, na których tworzył autorskie przedstawienia. Abstrakcyjne lub figuratywne, zawsze jednak w typowej dla tego czasu picassowskiej estetyce, kompozycje szczelnie wypełniały powierzchnię różnego rodzaju pater, mis i talerzy. Jednym z jego z ulubionych tematów dekoracji było przedstawienie ryby, innym jeździec w typie Don Kichota. Pojawiały się motywy egzotyczne, egipskie oraz kompozycje nie przedstawieniowe. Wykonywał je techniką wybieranego natrysku, bądź ręcznie malował. Proces samego zdobienia porcelany poprzedzał szczegółowo przygotowany projekt. Sawczuk stworzył wiele wzorów dekorów na patery, być może z myślą wdrożenia ich do produkcji, nigdy jednak nie wyszły one poza jego pracownię.