Václav Mánes był malarzem czeskim, pochodzącym z rodziny o ugruntowanej tradycji artystycznej. We współczesnej historii sztuki funkcjonuje jako artysta niebywale tajemniczy i nie w pełni rozpoznany – niewiele wiemy o jego wykształceniu malarskim, życiu rodzinnym. Spędził trzy lata, mieszkając i pracując w Rzymie, gdzie jego głównymi towarzyszami sztuki byli tzw. „nazareńczycy”, czyli stowarzyszenie malarzy, głównie niemieckich i austriackich, działających w Rzymie, a następnie w innych częściach Europy, od roku 1818 do lat 40. XIX wieku. Stylistycznie twórczość Czecha oscylowała między neoklasycyzmem a romantyzmem i jako autor kompozycji biblijnych i portretów zyskał uznanie publiczności.