Malarz. W latach 1892-1896 kształcił się w Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie, następnie do 1902 roku studiował na ASP w Krakowie pod kierunkiem Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Przez pewien czas mieszkał i uczył się u Włodzimierza Tetmajera w Bronowicach. Pod pseudonimem "Nos", jakim nazywali malarza przyjaciele, został wprowadzony do akcji dramatu Stanisława Wyspiańskiego "Wesele". Zamieszkawszy na stałe w Warszawie od 1915 roku nauczał rysunku na kursach dla dorosłych, a także w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa i w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych. Wykazywał duże zainteresowanie sztuką użytkową- projektował okładki książek, albumów i czasopism, plakaty, ornamenty i winiety. Jego twórczość wypełniało również malarstwo ścienne, jednak artysta wypowiadał się przede wszystkim w malarstwie sztalugowym, tworząc pejzaże, martwe natury i portrety. Sięgał po wszelkie techniki malarskie: olej, akwarelę, temperę, sangwinę, pastele i kredki. Wystawiał w Warszawskie w Zachęcie, salonie Aleksandra Krywulta oraz w TPSP w Krakowie. Najliczniejszą część spuścizny artysty zajmują pejzaże, w których widoczne są predylekcje twórcy do obserwacji światła i nadania pracom nostalgicznego młodopolskiego nastroju.