Urodził się w 1857 roku w Warszawie, zmarł w 1947 roku w Rzymie. Syn malarza Stanisława. Najpierw uczył się w warszawskiej klasie rysunkowej i w prywatnej pracowni W. Gersona, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1876-1881). Za obraz "Św Sergiusz błogosławi Dymitra Dońskiego przed bitwą na Polu Kulikowym" otrzymał wielki złoty medal i tytuł "kłassnyj chudożnik" I stopnia oraz stypendium zagraniczne. Studiował 2 semestry w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u J. Matejki, a następnie wyjechał za granicę. Utrzymywał jednak kontakty z Akademią w Petersburgu, wysyłał jej obrazy na wystawy i w 1886 roku otrzymał tytuł jej akademika w zakresie malarstwa historycznego. Brał również udział w wystawach w TZSP w Warszawie i w Muzeum Kolonialnym w Rzymie (1921). Malował obrazy skromne, przeważnie małego formatu, malował również pejzaże i podejmował tematykę orientalną. W ostatnim okresie życia zyskał uznanie również jako portrecista (głównie duchownych). Uprawiał malarstwo olejne, akwarelę, akwafortę.