Ceramik ludowy. Naukę garncarstwa rozpoczął jako siedmiolatek w warsztacie Jana Krawczyńskiego w Rędocinie. Po śmierci Krawczyńskiego warsztat przejął A. Rokita, który ożenił się z siostrą Seweryńskiego. Przez kilka lat Rokita i Seweryński pracowali razem. W 1950 r. Seweryński zamieszkał w Odrowążu i tam założył własny warsztat stając się członkiem Cepeliowskiej Spółdzielni Garncarskiej "Chałupnik" z siedzibą w Iłży. Na zamówienia Spółdzielni oraz muzeów i osób prywatnych wykonywał pełne zestawy tradycyjnych naczyń: garnki, formy do ciast, misy, dwojaki, szabasówki, dzbany, flakony itp., a także różnorodne figurki, przy wyrobie których wykazał nadzwyczajne uzdolnienia plastyczne. Po raz pierwszy brał udział w wystawie ceramiki ludowej w Iłży w 1962 r. Później wielokrotnie uczestniczył w konkursach i wystawach sztuki ludowej.