Polski malarz, rysownik, ilustrator, karykaturzysta, pisarz i tłumacz na język francuski. zaciągnął się w wieku 16 lat do Legii Cudzoziemskiej. Podczas swojej kariery wojskowej wyjechał do Turcji, zanim około roku 1900 osiadł w Paryżu. We Francji przyłączył się do polskiej emigracji lewicowej. Swoje dzieła publikował w prasie polskiej pod swoim nazwiskiem, natomiast w prasie francuskiej pod pseudonimem „Georges d'Ostoya”. W jego rysunkach widoczny jest wpływ austriackiego rysownika Eduarda Thöny'ego. W latach 1908–1909 zilustrował dwie broszury anarchisty Józefa Zielińskiego, opublikowane w Paryżu.

Od roku 1908 współpracował z tygodnikiem satyrycznym „L'Assiette au beurre”. W roku 1913 wydał pod pseudonimem „Georges d'Ostoya” powieść „L'amour d'une Russe”. W okresie pierwszej wojny światowej publikował w prasie francuskiej liczne karykatury antyniemieckie. W roku 1915 wydał album 16 litografii „915–1915: La Ruée germanique sur la Pologne” (Napaść niemiecka na Polskę). Po wojnie zajął się głównie tłumaczeniami literatury polskiej i rosyjskiej na język francuski.